ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
Έψαχνα
σήμερα να βρω τι γράφει ο Φιλελεύθερος για τη συγκέντρωση διευθυντών σχολείων
στο Λήδρα Πάλας, γιατί τη νύχτα στις ειδήσεις άκουσα τον Μουσταφά Ακιντζί να
μιλά για ισότητα, και σκεφτόμουν πως ο άνθρωπος ζει στον πλανήτη του, πώς να είμαστε
ίσοι αφού αυτός κι οι δικοί του έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους Έλληνες της
Κύπρου, μας πήραν τα σπίτια και τις περιουσίες, ανάσκαψαν τους τάφους των
γονιών μας, χτίζουν σε ξένες περιουσίες, εκμεταλλεύονται διπλάσια γη από όση
μπορεί να τους αναλογούσε (τριπλάσια για την ακρίβεια) κατακρατούν το 70% των
παραλιών, κι ο άνθρωπος μιλά για ισότητα, ζητώντας και απαιτώντας κι άλλα κι
άλλα, ενώ εμείς καταντήσαμε οι φτωχοί συγγενείς στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Τουλάχιστον
ο Φιλελεύθερος βάζει τίτλο, «Οι διευθυντές να διδάξουν την ελευθερία στα παιδιά»
οπότε εκπλήσσεται ο αναγνώστης, μα ακούστηκε η λέξη ελευθερία σε δικοινοτική
σύναξη; Εκεί μόνο η ειρηνούλα πάσχει το κατακαημένο. Ωσάν φιλοπόλεμοι που
είμαστε, να είμαστε και ετοιμοπόλεμοι και να μας συγκρατούν διά της βίας, μην
επιτεθούμε να ελευθερώσουμε τα σκλαβωμένα εδάφη μας!
«Μετασχηματιστική
ηγεσία για την ειρήνη», έτσι ονόμασαν το συνέδριο, κάτι ακαταλαβίστικα μετασχηματιστικά,
ευτυχώς από καιρό αποχαιρετήσαμε, μην καταλήξουμε
κι εμείς μετασχηματιστές και μας βγει το μάτι.
Υπάρχει,
λέει η είδηση, δικοινοτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Imagine». Φαντάσου, μια μέρα οι
ελληνοκύπριοι να φορτώσουν τα μπογαλάκια τους και να επιστρέψουν στα χωριά τους
από τα οποία εκδιώχτηκαν διά της βίας. Φαντάσου να ανοικοδομηθούν οι εκκλησιές,
να επιστρέψουν οι κλέφτες τις άγιες εικόνες στις θέσεις τους. Φαντάσου να βρεθούν
τα ίχνη των αγνοουμένων και να ταφούν με τις δέουσες τιμές. Φαντάσου να
ελευθερωθεί η Κύπρος από την τουρκική μέγγενη και να ξαναζήσουν οι άνθρωποι
στον τόπο τους ελεύθεροι.
Αντί
όμως τούτων, «Στόχος του συνεδρίου, σύμφωνα με την Τεχνική Επιτροπή, είναι να
διερευνηθεί ο ρόλος του σχολικού ηγέτη στην προώθηση της ειρηνικής συμβίωσης,
της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, της εκπαίδευσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.»
Μα
μιλούν ακόμα για ανθρώπινα δικαιώματα; Όλων των άλλων εκτός των δικών μας;
Ευχαριστούμε που μας κατατάξατε όχι στους ανθρώπους, όχι στα ζώα, όχι στα φυτά
και στους μικροοργανισμούς, κι αυτά ακόμα έχουν τους Συνδέσμους Προστασίας των.
Ανθρώπινα δικαιώματα για το σπάνιο είδος του Έλληνα Κυπρίου, που εθελοτυφλεί,
που υποκύπτει, που υπομένει την κοροϊδία, που ανέχεται να τον ραντίζουν ζωμό
κουτόχορτου, δεν υπάρχουν; Έχουμε εξαϋλωθεί; Έχουμε εξαφανιστεί; Είναι δυνατόν
να υπάρχει εκπαίδευση για την ειρηνική συμβίωση, χωρίς δικαιοσύνη και προπάντων
ελευθερία; Βάλτε σε όλα πρώτη την
ελευθερία, και τότε τα άλλα όλα ακολουθούν.
Δυστυχώς,
οι παλαίμαχοι, χάσαμε την ευκαιρία να μας καλέσουν και να τους πούμε ένα ωραίο ΟΧΙ.
Στέλιος Παπαντωνίου
