Ευτυχώς, Μάτση μου, πέθανες νωρίς!
Άκου να πάει ο ίδιος ο κυβερνήτης, κοτζάμ στρατάρχης Τζων Χάρτινγκ στις φυλακές να τον συναντήσει, να του προσφέρει παρακαλώ μισό εκατομμύριο λίρες κι αυτός, ο Κυριάκος Μάτσης με το νάμιν, να του απαντήσει «ου περί χρημάτων των αγώνα ποιούμεθα αλλά περί αρετής», του το μετέφρασαν του κυβερνήτη, ίσως όμως τα αρχαία ελληνικά να δυσκολεύουν σήμερα τον όποιον αποφασίζει να καταφεύγει στα κατεχόμενα γιατί δεν τον φτάνει η σύνταξη, να παίρνει από δω τη σύνταξη και να την τρώει στα κατεχόμενα, δικά μας σπίτια δικές μας περιουσίες, αλλά η από τα βάθη της το ιστορίας της τουρκιάς κλεπτομανία και αδηφαγία, τους οδήγησε και στη μισή Κύπρο, και στη θάλασσα τώρα στην ΑΟΖ και στον αέρα με τα αεροπλανάκια από το Λευκόνοικο, αλλά του ενός δεν του αρέσει η σύνταξη, του άλλου ήταν απόφαση να χτίσει στα κατεχόμενα, του άλλου δεν του γουστάρει η τιμή της βενζίνης εδώ- τους κλέφτες, να τους δείξω εγώ! - του άλλου του δίνει τα φάρμακα το γεσυ αλλά ένα δυο που δεν περιλαμβάνονται, τροχάδην στον τουρκομαχαλλά για φάρμακα -μα είναι πράματα αυτά; δικαιολογείται. Κι ο Μάτσης μισό εκατομμύριο, «ου περί χρημάτων αλλά περί αρετής». Γράφεις για αξιοπρέπεια και σε κοιτούν με το μισό, μα πού ζεις κύριε- χρόνια τώρα το άκουες - και θες να πεις κι εσύ, «ζω σ΄ένα μισοκατεχόμενο τόπο, κι αν αυτό δεν με ενδιαφέρει, τι κάνει ο καθένας εις βάρος του, το άλλο δεν με ενδιαφέρει, δεν είμαι κρατικός υπάλληλος ας αναλάβουν άλλοι, τότε τι πολίτης είμαι και τι έχω να παραδώσω στα παιδιά και στα εγγόνια μου; Και πώς ζω αξιοπρεπώς σ’ αυτό τον τόπο;
Άντε, δάσκαλε, σιώπα!
