Μαρούλας Γιασεμίδου-Κάτζη, Της Πολύπαθης Πατρίδας… Ποιήματα
Σε δυο τόμους, 2006 και 2018 η Μαρούλα Γιασεμίδου-Κάτζη μας
δίνει τα ποιήματά της αφιερωμένα στην Πολύπαθη Πατρίδα. Άλλα γραμμένα προ της
εισβολής, τα περισσότερα όμως μετά από το μεγάλο κακό.
Τα πρώτα κατατάσσει κάτω από τον τίτλο Τα Εγκλωβισμένα.
Συγκινητικές σκηνές και εικόνες για το καθήκον, τους ταξιδιώτες, σε παγκόσμια
και τοπική κλίμακα, μπορούν να θεωρηθούν προφητικά της εισβολής και του
ξεριζωμού. Ένα Χριστουγεννιάτικο Ορατόριο μπορεί να γράφτηκε για σχολικές
ανάγκες, δεν παύει όμως να εκφράζει ποιητικά το θαύμα της Γένεσης και γέννησης.
Η δεύτερη ενότητα, της Προσφυγιάς, με την Πολύπαθη Πατρίδα,
τόπος και χρόνοι, γεωγραφία και ιστορία, με τα χνάρια των στιγμών στον
πολιτισμό και στα πάθη μας, η τραγωδία του νησιού και των ανθρώπων του, η
ανάγκη για κάθαρση και δικαιοσύνη, με καταβύθιση του ποιητικού λόγου στους
πανάρχαιους μύθους της τραγικότητας του ανθρώπου και της διάψευσης. Το ειρωνικό
στοιχείο που κρύβεται πίσω από τις παράτες και τις θορυβώδεις εκδηλώσεις, το
παρελθόν σε αντιστοιχία με το παρόν, ήρωες και αντιήρωες, ο διωγμός και η
θρησκευτική προσήλωση στην ελπίδα της επιστροφής στην αρπαγείσα γη μας, όλα σε
στίχους σφιχτοδεμένους με καθαρά νοήματα, ένας ολόκληρος κόσμος ζωντανός να περιβάλλει
τα αντικρουόμενα συμβαίνοντα, τις απρόσμενες ανατροπές που ζούμε από την
εισβολή και εξής.
Η ποιήτρια μιλά τη γλώσσα της όμορφης αλήθειας.
Δίστιχα, Αναγνώσματα και Γράμματα στον Πατέρα, θεμελιωμένα
στον ελληνικό πολιτισμό και στη σύγκριση του παρελθόντος με το παρόν, εκφράζουν
καημούς και ελπίδες, πίστη στις σταθερές στο χρόνο ιδέες και αξίες.
Τα Εγκλωβισμένα, της Προσφυγιάς και Προβληματισμοί, με συγκινητικά και φιλοσοφημένα
λόγια, από τα βάθη της ψυχής, δίνουν τρεις ενότητες βαριάς σκέψης και ευγενούς
λόγου.
Ύστερα από ένα μεστό Πρόλογο που εγχαράζει τη θεματολογία
και τον σκοπό της έκδοσης, η ποιητική συλλογή ανοίγει με συγκινητικά ποιήματα
νοσταλγικά, με εντυπώσεις βαθιές και φιλοσοφική διάθεση. Τόποι και τοπία,
γνωστά, αναγνωρισμένης ομορφιάς, συνυφασμένα με στιγμές ζωής, ιστορίας, μόχθου,
και προπάντων των παθών της εισβολής και κατοχής της μισής πατρίδας μας.
Αλήθειες άμεσες ή συγκαλυμμένες, της προσωπικότητα και της
ολότητας, του εαυτού και των άλλων, το είναι και το φαίνεσθαι στην παγκόσμια
σκηνή. Αρετή και κάλλος, αγώνας και ελευθερία, βασικά λιθάρια του ποιητικού της
οικοδομήματος. Οι μεγάλες αλήθειες λέγονται εν παραβολαίς και η ποιήτρια
γνωρίζει πώς να τις εκφράσει ελκυστικά.
Λόγος κρυστάλλινος, αξιών, πίστης και βεβαιότητας. Πλούσια
θεματολογία, πικρή ειρωνεία. Η σοφή ποιήτρια φθέγγεται, τα λόγια της
αντιχτυπούν στην πραγματικότητα και στη τραγική ερμηνεία της, στην μετά τη
μεγάλη ιστορική καταστροφή μας εποχή.
Χαρακτηριστικό της ποιήτριας η βεβαιότητα και ευθύτητα των
σκέψεων, των συναισθημάτων της και των
εκφραστικών της εν γένει τρόπων.
Σφραγίδες της εποχής μας, στην Κύπρο μετά την τουρκική
εισβολή, της αδικίας και του αιτήματος της δικαιοσύνης.
Στέλιος Παπαντωνίου
