Δεν μου φαίνεται πια παράξενο, αλλά έτσι τα βλέπω, αν είσαι δεξιός υποστηρίζεις Ισραήλ, αν είσαι αριστερός υποστηρίζεις Παλαιστίνιους, την Ουκρανία και τη Ρωσία την ξεχάσαμε, αλλά έτσι ήταν και εκεί, ό τι κι αν κάνει ο καθένας, είναι θέμα αίματος, γενιάς, πάππου προσπάππου έτσι σκεφτόταν ο καθένας κι έτσι συνεχίζει να σκέφτεται, κι ας μιλούμε για κριτική ικανότητα και άλλα ακαταλαβίστικα σε πολλούς, η Λογική είναι ολόκληρη ωραιότατη λατρευτική επιστήμη, μάθημα, γνώση, άλλο όμως η από γενιά σε γενιά προσκόλληση σε κόμμα και ποδοσφαιρική ομάδα, έτσι είναι ο κόσμος, έτσι τον καταλαβαίνω πως είναι, έτσι είναι, και δεν συμβουλεύω κανέναν και τίποτε, και έτσι θα είναι.
Κάτι παρόμοιο πρέπει να ισχύει και για την κριτική μας σε πρόσωπα υψηλά ιστάμενα, ό τι κι αν κάμει κανένας θα ακούσει τα ίδια από τους δεξιούς και τα αντίθετα από τους αριστερούς, το κέντρο χάθηκε από τότε που δεν μπόρεσε να ενώσει δυνάμεις, ο καθένας και τον αρχηγό του και τα κοτσάνια του, κάποτε οικογενειακά.
Για παράδειγμα ο Πρόδρομος, δεν ήταν και ο χειρότερος υπουργός Παιδείας, υπήρχαν άλλοι, τα βάλανε όμως με τον άνθρωπο λόγω κόμματος, λόγω ποδοσφαιρικής ομάδας, όλα στραβά του τα βγάζανε, κι αυτό το λέω τώρα, που δεν ακούω τσιμουδιά για τη νέα υπουργό, μα είναι υπέροχος άνθρωπος, και γνώστης και και και, αλλά κι η ίδια ομολογεί, πολλά προβλήματα έχουμε όπως πάντα είχαμε, και καρέκλες ρίχνουν στους δασκάλους κι η ύλη είναι ανυπέρβλητη, φόρτωσε και φόρτωσε, κι όμως τα παιδιά μας δεν μπορούν να αρθρώσουν λόγο, να πουν μια κουβέντα για τον εαυτό τους, και μου μαθαίνουν απέξω κι ανακατωτά για τον Ασσουρμπανιπάλ.
Για άλλα μαθήματα δεν μπορώ να μιλήσω γιατί δεν ξέρω, τα φιλολογικά όμως που κατέχω, τα θρηνώ και οδύρομαι, ένα κείμενο μισή σελίδα και σου δίνουν πέντε σελίδες σημειώσεις και λέγε και λέγε και γράφε, τον καιρό μας μια περίληψη και μια ανάπτυξη του θέματος του ποιήματος ήταν αρκετά, και μάθαμε γράμματα και τώρα δεν έμεινε μαϊντανός που να μην ταϊσουν τα παιδιά μας. Άσχετα πράγματα, κάποιος τα εισήγαγε αλλά δεν τολμά κανείς να τα βγάλει, και προσθέτει ο καθένας κι ανοίγει άλλο λάκκο να πέσουν μέσα τα παιδιά μας, μπορεί να μην τα λέει έτσι η υπουργός, ας πάρει όμως κανένα τετράδιο μαθητή, ας ρωτήσει κανένα δικό της πρόσωπο να μάθει πόσα άχρηστα, μα πόσα άχρηστα και βαρυφορτωτικά, που κάνουν τα παιδιά να λεν, το μισώ το μάθημα, μα ποιο, τα Νέα Ελληνικά; Μάλιστα.
