ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ

ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ

Ακουστά τον έχουμε τον διάλογο Μηλίων Αθηναίων, ο Ευριπίδης ζει την καταστροφή της Μήλου, οι ιμπεριαλιστές της εποχής Αθηναίοι διδάσκουν την καταστροφή του μικρού αντιπάλου, ο Ευριπίδης θέλει να θρηνήσει, μα είναι σύγχρονα τα γεγονότα, υπάρχει ήδη το προηγούμενο, οι Αχαιοί έχουν καταστρέψει την Τροία, οι Τρωαδίτισσες πάσχουν ποικιλοτρόπως και θρηνούν, γι’ αυτές θα γράψει τις «Τρωάδες», κι εκεί στην τραγωδία, η Αθηνά, θυμωμένη γιατί της κατέστρεψαν τους ναούς οι Αχαιοί στην Τροία, ζητεί τη βοήθεια του Ποσειδώνα να τους τιμωρήσει κατά την επιστροφή τους στην πατρίδα, μέσα στη θάλασσα, πήρε κι από τον Δία βροχές και χαλάζι και φυσανέμηδες, θα της δώσει και κεραυνούς, να τους κάψει τους ασεβείς, να μάθουν να σέβονται τα θεία, κι ο Ποσειδώνας έχει τα περάσματά του, ξέρει από θυμό κι από εκδίκηση, πάνω τους, γέμισέ μου με πτώματα τους κόλπους και τ’ ακρογιάλια , εκεί κοντά στην Εύβοια, εμάς όμως η αειπάρθενος ούτε θρήνο ούτε λέξη ούτε διαμαρτυρία, κι ας μας έκαψαν ναούς, στάβλους έκαμαν και τουαλέτες, να βλέπουν τ’ άντερά σου και να νεκατσιάς, αλλιώς της τα δίδαξε ο Κύριος και Υιός της, και στην αγια Σοφιά να μείνει εκεί ψηλά να παρακολουθεί, να μπαινοβγαίνουν οι ερντογάδες κι οι ισλαμιστές αλλά αυτή να μη λυγίσει, «ηκούσατε ότι ερρέθη τοις αρχαίοις, αγαπήσεις τον πλησίον σου και μισήσεις τον εχθρόν σου», όλα θα τα βρείτε παρακάτω, αλλά η τελειότης άλλα απαιτεί, «αγαπάτε τους εχθρούς υμών», κι έτσι οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί παλεύουμε ανάμεσα, απ’ τα ψηλά στα χαμηλά και τανάπαλιν, αλλά είναι κι ο Ηράκλειτος «οδός άνω και κάτω μία και η αυτή» τα λέμε λίγο νεοελληνικά να μη συγχύζουμε τον κόσμο, είναι όμως και οι φίλοι μου οι Στωικοί, σύγχρονοι του χριστιανισμού, ποιος πήρε από ποιον, αλλά μας διδάσκουν πως, η φύση, το  πρώτο και κύριο που απαιτεί είναι να ακολουθείς τα προστάγματά της, και να ζεις σύμφωνα με αυτήν, πολλά βέβαια σημαίνει η φράση, δεν είναι απλοϊκή, κι ένα κύριο, να διαφυλάσσεις τον εαυτό του. Ε, λοιπόν, πολύ μας κάνει αυτό το «να διαφυλάσσεις τον εαυτό σου», στους κινδύνους που διατρέχουμε, να αφήσουμε τις ιδεολογικές διαφορές, πολύ μικροί είμαστε για να αλληλοσκοτωνόμαστε για ιδέες, και να “πρυτανεύσει” που λεν κι οι γραμματιζούμενοι η μία και απαράβατη αρχή, «να σώσουμε όλοι μαζί την πατρίδα».  

Ἀθηνά

[77] πρὸς οἴκους ναυστολῶσ' ἀπ' Ἰλίου. Καὶ Ζεὺς μὲν ὄμβρον καὶ χάλαζαν ἄσπετον
πέμψει, δνοφώδη τ' αἰθέρος φυσήματα· [80] ἐμοὶ δὲ δώσειν φησὶ πῦρ κεραύνιον,
βάλλειν Ἀχαιοὺς ναῦς τε πιμπράναι πυρί. Σὺ δ' αὖ, τὸ σόν, παράσχες Αἴγαιον πόρον
τρικυμίαις βρέμοντα καὶ δίναις ἁλός, πλῆσον δὲ νεκρῶν κοῖλον Εὐβοίας μυχόν,
[85] ὡς ἂν τὸ λοιπὸν τἄμ' ἀνάκτορ' εὐσεβεῖν εἰδῶσ' Ἀχαιοί, θεούς τε τοὺς ἄλλους σέβειν

-----------------------------------------------------------------------------------

  Ἠκούσατε ὅτι ἐῤῥέθη, ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου καὶ μισήσεις τὸν ἐχθρόν σου.  Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς. ὅπως γένησθε υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους. ἐὰν γὰρ ἀγαπήσητε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, τίνα μισθὸν ἔχετε; οὐχὶ καὶ οἱ τελῶναι τὸ αὐτὸ ποιοῦσι; καὶ ἐὰν ἀσπάσησθε τοὺς φίλους ὑμῶν μόνον, τί περισσὸν ποιεῖτε; οὐχὶ καὶ οἱ τελῶναι οὕτω ποιοῦσιν;  Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν.