Στέλιος Παπαντωνίου
Ω του θράσους!
Το θράσος βέβαια το ζούμε εδώ και καιρό, πρώτα
είναι των δικών μας που επιτρέπουν στον πάσα Σουλτς να μπαινοβγαίνει στα
κατεχόμενα και να επισκέπτεται τον εκπρόσωπο της κατοχικής Τουρκίας. Κι ύστερα
το θράσος, σε δεύτερο βαθμό, του κυρίου επισκέπτη, που εξισώνει το νόμιμο με το
παράνομο. Θράσος για τον Ακκιντζή δεν τίθεται, αφού ο άνθρωπος το έχει στο αίμα
του. « Όσο θρασύτερος τόσο το καλύτερο». Αυτό είναι το τουρκικό και
τουρκοκυπριακό δόγμα περί πολιτικής. Αλοίμονο σ’ εμάς που ακόμα ενυπνιαζόμαστε.
«Ο Τ/κ ηγέτης αναφέρθηκε στην κατάσταση που
επικρατεί στην περιοχή μας, τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις… “Η
τρομοκρατία συνεχίζει σε διαφορετικούς τόπους αλλά και χρόνο να δείχνει το
φοβερό της πρόσωπο. Απέναντι σε αυτό όλη η ανθρωπότητα πρέπει να ενεργήσει από
κοινού”. Με την ευκαιρία της συνάντησής τους, μετέφερε στον κ. Σουλτς τα
συλλυπητήρια του τ/κ “λαού” για τα γεγονότα στις Βρυξέλλες.»
Μεγάλο δούλεμα σηκώνει η υπόθεση. Μιλά για
τρομοκρατία ο εκπρόσωπος των τρομοκρατών εν Κύπρω, σ΄ ένα νησί τρομοκρατημένο σαράντα χρόνια τώρα
με τα τουρκικά στρατεύματα παρόντα, για να επιβάλουν το δικό τους νόμο του
ισχυρού. Αξέχαστε Θουκυδίδη με το διάλογό σου Αθηναίων Μηλίων!
Δίνει συλλυπητήρια για τα γεγονότα στις Βρυξέλλες
ο εκπρόσωπος του τουρκικού στρατού, που έκαμε απόβαση την πιο αιματηρή στο νησί
μας, ήρθε και σκότωσε χιλιάδες
συμπατριώτες μας, τα κόκκαλά τους ακόμα να βρεθούν.
«Η τρομοκρατία
δείχνει το φοβερό της πρόσωπο» λέει ο εκπρόσωπος της κατοχής της μισής σχεδόν
Κύπρου και ξεχνά ποιος τρομοκρατεί ποιον σ’ αυτό τον τόπο και σ’ όλη την περιοχή της Μεσογείου κατά ξηράν θάλασσαν
και αέρα.
Κατά τα άλλα, ο Μουσταφά Ακιντζί μίλησε για «προκαταλήψεις που υπάρχουν
στη μια για την άλλη πλευρά, για να σημειώσει ότι η τ/κ πλευρά δεν υποχωρεί και
δεν αλλάζει τις θέσεις της. Θέλουμε να λύσουμε το πρόβλημα, δεν θέλουμε να το
αφήσουμε στις νεότερες γενιές, συμπλήρωσε. “Νομίζω ότι περάσαμε αρκετά και
είναι η ώρα για μια τομή", κατέληξε
Και η τομή αυτή λέγεται διχοτόμηση, λέμε εμείς, σχεδιασμένη
από καιρό, αλλά την ονομάζουν «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία», ίσως χωνεύεται
καλύτερα με άλλο όνομα, όπως λέμε στο μωρό, σαν του δίνουμε φάρμακα, πως το
μπουκώνουμε «κοκκό».
