Στέλιου
Παπαντωνίου
Ανοιξιάτικο
Η Άνοιξη
χτυπά τις πόρτες, τα παράθυρα
Μπαίνει από
τα παντζούρια
Στρογγυλοκάθεται
πρωινή πρωινή για ένα καφεδάκι
Διάφανος αιθέρας
την προμηνύει
Προκαταγγέλλει
τον ερχομό της επανάστασης
Με τα λευκά πουκάμισα
στην παρέλαση
Τα τύμπανα
και τις σάλπιγγες
Τίποτε δεν
έγινε τυχαίο στην ελληνική μας Ιστορία
Σημαδιακά τα
φανερώματά της στα γαρούφαλλα στις τριανταφυλλιές
Στο καμπαναριό
της εκκλησιάς μας
Και σ΄εκείνες
τις φωλιές των χελιδονιών στο νάρθηκα.
Τίποτε δεν
γίνεται τυχαία στην ελληνική μας Ιστορία
Και τίποτε
δεν θ’ αφήσουμε να γίνει.
