ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ
Η προεκλογική
περίοδος μάλλον συγχυστική είναι παρά διαφωτιστική, όπως μερικοί διατείνονται, «μα
δεν θέλετε να είστε πληροφορημένοι πολίτες, πώς θα ψηφίσετε;» Και νομίζουν πως
η πληροφόρησή μας για τους υποψήφιους
άρχισε τις τελευταίες μέρες, και πως παρακολουθούμε τι λέει ο ένας κι ο
άλλος από ραδιοφώνου ή τηλεοράσεως και πάλι τις τελευταίες μέρες, κι έτσι θ’
αποκτήσουμε γνώση και θα σχηματίσουμε και θ’ ακονίσουμε κρίση, για να
διαλέξουμε τον καλύτερο κατά τη γνώμη μας. Τόσον καιρό δεν παρακολουθούσαμε τον
καθένα τι έκανε, πώς πολιτευόταν;
Ιδιαίτερα
σημαντική στην πορεία του κυπριακού ήταν η συνεισφορά του Υπουργού των
Εξωτερικών Νίκου Χριστοδουλίδη, που, είμαι βέβαιος, αυτός δρομολόγησε στα σωστά
κανάλια τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, γιατί αν τον άφηνε μόνο, με τις απόψεις
που είχε από το δημοψήφισμα του 2004, θα έκλεινε καμιά συμφωνία ή θα έκανε νεκρικές
για μας υποχωρήσεις (αν έμεινε στην ελληνική πλευρά κανένα περιθώριο και δεν
βρισκόμαστε στο δίλημμα, «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».) Οπότε επιτυχία είναι
και το ότι δεν λύθηκε το κυπριακό κάτω από τις πιέσεις και τα χρονοδιαγράμματα
που διάφοροι φίλεχθροι μας πρότειναν.
Αντίθετα, η
προεκλογική περίοδος έδωσε τον χρόνο στους πειρατές των κομμάτων να παραποιούν
λόγια, δηλώσεις, έγγραφα, και για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή αρχή,
κανένας δεν μπορεί να υποστηρίξει πως οι κομματικές εκλογές δεν περιέχουν το
στοιχείο της αλχημείας, της συμφεροντολογικής προώθησης των δικών, της
πελατειακής σχέσης. Οπότε, πάντα τα λεγόμενα περί δημοκρατικών διαδικασιών
όζουν συμφερόντων. Δεν φτάσαμε σε ύψη ειλικρίνειας και δημοκρατικού ήθους, για
να τα επικαλούμαστε, είναι στην ατμόσφαιρα βαρύ το μείγμα του μπακαλίστικου αέρα
έξω από όποιο κόμμα κι αν διαβείς.
Αντί λοιπόν να διατεινόμαστε πως μένουμε προσκολλημένοι
σε δήθεν αξίες, δήθεν διαδικασίες δημοκρατικές- εμείς τα οδηγήσαμε στα δήθεν- και να κατηγορούμε τον ένα και τον άλλο, ας
σκεφτούμε πρώτα την καθαρότητα των ενεργειών και πράξεων των δικών μας και του
κόμματός μας, ας θυμηθούμε πώς αναρριχήθηκε ο ένας κι ο άλλος στον θώκο και
καλοκάθισε, τέλος, ας αποδεχτούμε πως ο κόσμος έχει δικά του κριτήρια και μ’
αυτά θα πορευτεί στην κάλπη.
Ένα νου που
έχουμε ας τον καθαρίσουμε, γιατί πολλή μαυρίλα πλάκωσε, πυκνή, βαριά με τα
λεγόμενα προεκλογικά. Πού ζούμε;
