Δεν είναι Ψυχοσάββατο
αλλά σωρεύονται πολλοί, ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος, τέτοια μέρα πριν χρόνια, κόσμος
πολύς στους δρόμους ως το μοναστήρι του Κύκκου, προηγουμένως πραγματικό λαϊκό
προσκύνημα στον καθεδρικό του Άη Γιάννη, έτρεξε τότε στο πραξικόπημα κοντά του ο
Παναγιώτης Καννάουρος στο ραδιοσταθμό της Πάφου για να αναγγέλλει πως ο
Μακάριος ζει, χτες ο Αυγουστής Ευσταθίου, μικροί τον θυμούμαστε στο Μαγικό
Παλάτι μπροστά με το σαντουιτσίδικό του, ένα ποδήλατο με γυάλινη κατασκευή, ξακουστός
σ΄ όλη τη Χώρα, κι ύστερα δίπλα στον Γρηγόρη να ζήσει μαζί του στο κρησφύγετο
στον Μαχαιρά το ύψιστο της θυσίας, και ακόμα χτες ο Τάκης Κουνναφής, ένας γερός θεμελιός της δημοσιογραφίας,
πολλές φορές με τίμησε με το να δημοσιεύει στον Κυριακάτικο Φιλελεύθερο
αποσπάσματα από άρθρα μου ή να αναφέρεται σ’ αυτά επαινετικά, κι όταν τολμούσα
να του τηλεφωνήσω να τον ευχαριστήσω, με ευχαριστούσε αυτός ο απλός και ανοιχτόκαρδος
άνθρωπος.
Δεν είναι Ψυχοσάββατο,
αλλά πυκνώνουν οι αποχαιρετισμοί.
