Το παιχνίδι των λέξεων

Οι εποικοδομητικές ασάφειες έγιναν ισχυρό όπλο στα χέρια των «κυρίων που θέλουν να υποδουλώσουν στα σχέδιά τους τους ανθρώπους, λαμβάνοντας υπόψη όχι την ανθρωπιά αλλά τη γεωστρατηγική σημασία μιας χώρας, κι εδώ μιλούμε μόνο για την Κύπρο, όπως έχει ως τώρα αποδειχτεί από την ιστορία των προσπαθειών για έλεγχό της. Εποικοδομητική ασάφεια σημαίνει τη χρήση όρων που ο καθένας  ερμηνεύει κατά που του συμφέρει, οπότε  «γουίν γουίν» κατά το λεγόμενο, όλοι κερδίζουν κανένας δεν χάνει «κι αν χάνει δεν ζημειούται», κατά το κινηματογραφικό εκείνο.

Η διαδρομή της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας είναι μακρά, ήταν κατηραμένη λέξη γιατί προτιμούσαμε το ενιαίο κράτος, ήταν πολυπεριφερειακή δικοινοτική, ήταν διπεριφερειακή δικοινοτική, επί Βασιλείου έγινε διζωνική δικοινοτική και μπήκε στα μπακαλοδέφτερα του ΟΗΕ. Με βάση αυτήν δόθηκαν ιδέες, σχέδια, και τελευταίο το Ανανικό κατασκεύασμα που ούτε ο Ανάν δεν ήξερε το περιεχόμενό του, σχέδια πέντε έξι, απορρίπτεται σαν σήμερα το 2004 το υποβληθέν στο λαό για δημοψήφισμα, και οι ισχυροί των λαών λαοπλάνοι ειδοποιούν, «θα το επαναλαμβάνουμε μέχρι να το δεχθείτε».

Ο αξιότιμος κύριος Τατάρ, από όλα τα παραπλεύρως του ονόματός του πέρασε ξυστά, σταλμένος εντολοδόχος του σουλτάνου Ερντοάν, προβάλλει απαιτήσεις δύο κρατών κι εμείς ψάχνουμε να βρούμε λέξεις να δεχτούμε, ας την πούμε «αποκεντρωμένη ομοσπονδία», οπότε μοιάζει με αυτό που ζητούν, μοιάζει με αυτό που απορρίψαμε η πλειονότητα, αλλά οι λέξεις έχουν τη μαγεία τους, ίσως ζαλίσουν τους ιθαγενείς που θα ανακράξουν και πάλι «Νενικήκαμε», ενώ θα έχουν αποδεχτεί όσα απέρριψαν διά της ψήφου των.

Ευτυχώς όμως: Πιστεύω εις ένα λαόν, λαόν ελληνικόν κυπριακόν, που θα αρνηθεί να υποταχθεί στα ισχυρά προστάγματα και στους μασκοφόρους, και δεν θα παραπλανηθεί από τα λεξίδια, ούτε από διαφημιστικά διαστρεβλωτικά ακόμα και της σημαίας και του σχήματος του νησιού μας.

(Διαβάζοντας τα του αγώνα της ΕΟΚΑ, ένα ευαγγέλιο που πρέπει να επαναλαμβάνουμε τακτικά, διερωτάται κανείς πώς έχουμε καταντήσει, ποιοι ήταν εκείνοι τότε, τι σημαίνει ηρωικό φρόνημα, αυτοθυσία, αλληλεγγύη, λεβεντιά, που δεν ήταν λεξίδια και δεν είχαν ούτε διπλή ούτε τριπλή όψη. Η λεβεντιά ήταν και είναι λεβεντιά.)