Κυριάκος Δημητρίου, Μαύρος Παγετώνας, Παράσταση – ΣΜΙΛΗ
Για να μην αρχίζουμε με τα εγκωμιαστικά, συγγραφέας με απέραντη
φαντασία, μεθοδικός, πλούσιος στο λόγο
του, πόσο τον έχει βοηθήσει στο έργο του
η διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο, το θέμα του, με τις κυριότερες ιδέες στη
φιλοσοφία, ηθική, αισθητική, θεωρία της γνώσης που παίζει ιδιαίτερο ρόλο στον «Μαύρο
Παγετώνα», η πρόσληψη της γνώσης, ο ρόλος των αισθήσεων και της λογικής ή της φαντασίας,
η γενίκευση των παραστάσεων ή η εξατομίκευσή τους, η σχετικότητα της γνώσης και
της κρίσης, και μάλιστα η πίστη στη φαντασία και στη δύναμή της, στη φιλοσοφία
και στη λογική, προπάντων μια βαθιά και πλατιά ενασχόληση με την παγκόσμια
λογοτεχνία ως υπόβαθρο των λογοτεχνικών έργων του είτε από περιουσίας λέγει είτε μυστικά μνημονεύει
προ αυτού μεγάλους διδάξαντες, από Ομήρου και εξής, αφού για το δυτικό
πολιτισμό ο Όμηρος με την Οδύσσεια και την Ιλιάδα του είναι ο πατήρ των
παραμυθάδων, με τον Πολύφημο και τον Οδυσσέα και τον Λαέρτη, τον νόστο και τις περιπέτειες
ως την επάνοδο στην πατρίδα, αλλά και τα μεσαιωνικά παραμύθια, τα ιπποτικά
μυθιστορήματα, αλλά και η ανατολίτικη παράδοση της Σεχραζάτ ή της Χαλιμάς με τα
εκατοντάδες παραμύθια της και τις ποικίλες δομές της, στο χωνευτήρι του
συγγραφέα όλα αυτά και άλλα, μαζί με τα σύγχρονα προβλήματα, όχι μόνο της καταστροφής
του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και κοινωνικά και οικονομικά, κι ακόμα πιο επικεντρωμένα
στον τόπο μας με τα σκάνδαλα που δημοσιεύονται τακτικά και τις γνωστές αδιαφανείς
τακτικές στις δημοσιοϋπαλληλικές σχέσεις, μια υποδόρια ειρωνεία και ευγενικά
καυστική σάτιρα, όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα πως, για την Κύπρο τουλάχιστον
πρέπει να παραδεχτούμε πως ο Κυριάκος Δημητρίου είναι ο μεγάλος της φαντασίας
και του λόγου καλλιτέχνης και δάσκαλος, διηγηματογράφος, μυθιστοριογράφος. Θα
επανέλθουμε με την «Παράσταση».
Στέλιος Παπαντωνίου
