Σόφισμα λήψεως του ζητουμένου
Μπορεί να είναι και «σόφισμα λήψεως του ζητουμένου». Δηλαδή αντί να φτάσεις σε συμπέρασμα λογικό, αρπάζεις το συμπέρασμα στο οποίο δεν έφτασες και το κάνεις προκείμενες και παντιέρα σου. Βρε τι λέει αυτός; Με λογικούς συλλογισμούς μπορεί να μου βγάζεις την πράξη του μικρού ως πατριωτική, αλλά μπορεί να την βγάλεις και εθνικιστική. Πρέπει όμως να μας το αποδείξεις. Αντί τούτου, ξεκινάς με το συμφέρον σου, λες, είναι πράξη εθνικιστική και μου κοτσάρεις και κανένα Ντε Γκωλ που είπε πως ‘Πατριωτισμός είναι όταν η αγάπη για τους δικούς σου ανθρώπους έρχεται πρώτη, ενώ εθνικισμός είναι όταν το μίσος για τους άλλους έρχεται πρώτο’, ξεκινάς με την παραδοχή πως το παιδί μισούσε τους άλλους, ανάθεμα αν έβλεπε την εκκλησιά του με τους ιστούς της τουρκικής σημαίας, ανάθεμα αν του άρπαξαν τα πάντα, όχι, το παιδί μισεί, τραβάς και κάτι περιγραμμάτικα, οι άλλοι μένουν με ανοιχτό στόμα, καθηγητάρα ο ομιλών, με δοκτοράτα, κλείνουν οι άλλοι τα στόματα, εκφράζουν μόνο το θαυμασμό στη λογική του δόκτορα, έτσι θα την πάθουμε, γι’ αυτό μάθετε στα παιδιά σας να σκέφτονται. Πρώτα όμως να μάθουμε να σκεφτόμαστε εμείς, οι γονιοί, κι οι παππούδες. Είμαστε Γάλλοι; Όχι. Έχουμε πρόβλημα εθνικισμού; Μας το εισήγαγαν σιγά σιγά και πιστέψαμε κι εμείς. Γιατί δεν ξεκινάς από τον Θουκυδίδη, το εύδαιμον το ελεύθέρον το δε ελεύθερον το εύψυχον, για να είσαι ελεύθερος πρέπει να έχεις ψυχή δυνατή και να μη φοβάσαι τους πολεμικούς κινδύνους, λέει, και γιατί δεν μας λες τι είπε ο Αυξεντίου, ο Παλληκαρίδης, όλοι οι απαγχονισθέντες ήρωές μας, όταν τους οδηγούσαν στην αγχόνη; Αφού δεν είσαι Γάλλος, πες μας τι λεν οι Έλληνες, οι της Κύπρου μαχητές. Αυτή είναι η ιστορία μας. Να σκέφτεστε πρώτα, κριτική ικανότητα, που λέει και το Υπουργείο. Μη γελάτε.
