Κατά ξηράν θάλασσαν και αέρα
του Στέλιου Παπαντωνίου
Με καμιά βεβαιότητα δεν μπορούμε
να ψάλλουμε το σολωμικό « Δεν νικιέσαι, είν’ ξακουσμένο, Στην ξηρά εσύ ποτέ, Όμως,
όχι, δεν είν’ ξένο, Και το πέλαγο για σε.»
Η μεγάλη προδοσία του 1974 και η
τουρκική εισβολή σφαγίασαν και κρατούν στον αναπνευστήρα για πολλά ίσως ακόμα
χρόνια την Κύπρο, της οποίας μεγάλο μέρος κατέχουν τα τουρκικά στρατεύματα και
καταπατούν στρατιώτες εισβολείς, έποικοι και ελάχιστοι εναπομείναντες
τουρκοκύπριοι. Ο διεθνής λεγόμενος παράγων, ο καθένας και τα προβλήματα και τα
συμφέροντά του, συμμαχεί με την Τουρκία, έστω κι αν αυτή είναι τοις πάσι
γνωστόν πως είναι ο δημιουργός του παράνομου ψευδοκράτους στην Κύπρο, συνεργάζεται με το Ισλαμικό Κράτος και με όλες
τις παραστρατιωτικές οργανώσεις που κατευθύνονται από το βαθύ τουρκικό κράτος.
Οι συνομιλίες για λύση του
κυπριακού, όπως δηλώνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, παρουσιάζουν πρόοδο, αλλά «υπάρχουν
ακόμα εμπόδια, σοβαρές διαστάσεις και αρκετός δρόμος να καλυφθεί.» Και η όλη
προσπάθειά του είναι να πεισθεί το 76% που απέρριψε το Σχέδιο Ανάν να ψηφίσει
Ναι. Αλλά, όπως και πάλι ο ίδιος ομολογεί
«η λύση του Κυπριακού δεν μπορεί να είναι απόλυτα δίκαιη.» Οπότε εδώ από τη μια
επεμβαίνει η λογική μας και διερωτάται, πόση αδικία δηλαδή να αντέξουμε και γιατί,
επεμβαίνει και ο κύριος Ακκιντζή στον οποίο τόσοι και τόσοι πίστεψαν και
επένδυσαν, για να μας ξυπνήσει από το λήθαργο, απαιτώντας και απαιτώντας,
συγχύζοντας και εισάγοντας δαιμόνια και ασκούς ανέμων, τα πάντα ανατρέποντας: «Όλοι
οι χρήστες έχουν δικαιώματα στις περιουσίες, άλλο είναι ο πρώτος αιτητής και
άλλο ποιος έχει τον πρώτο λόγο». Ξέρει μάλιστα εκ των προτέρων πως «μια μεγάλη
μερίδα (Ελληνοκυπρίων) θα θέλει αποζημίωση.» Νομικοί και σύμβουλοι να τρέχουν
τώρα να καταλάβουν το θεώρημα περί πρώτου αιτητή και πρώτου λόγου, γιατί σου
λέει, αν τους τρελάνουμε και δεν ξέρουν τι τους γίνεται, κλέβουμε τις περιουσίες
τους κι αυτοί θα νομίζουν πως όλα είναι νόμιμα. Και γεια σου γεια σου Ακκιντζή
κι εσύ κι η λεβεντιά σου!!!
Δικαιούμαστε βέβαια να ρωτούμε,
όχι τον Ακκιντζή, αλλά τους κυρίους εκπροσώπους μας, και πότε δόθηκε αυτή η
εντύπωση πως όλα τα πουλούμε, όλα τα σφαγιάζουμε στο βωμό του κέρδους; Αλλά
δυστυχώς υπάρχουν κι εδώ οι παραδώσαντες και γην και ύδωρ και δεν ήταν κοντά οι
Σπαρτιάτες να τους ρίξουν στα πηγάδια να πάρουν όσο ύδωρ πούλησαν. Ούτε τα
χωράφια ούτε τα πηγάδια είναι βέβαια δική τους περιουσία για να την ξεπουλούν, ούτε
του παππού ούτε του προπάππου τους αλλά των Ελλήνων της Κύπρου, που
δημιούργησαν εδώ και χιλιάδες χρόνια πολιτισμό, όχι βέβαια για να τον
διαγράφουν με μια μονοκοντυλιά τους οι ξεπουλητάδες.
Πλην αυτών και πέραν, στο
εσωτερικό μέτωπο, τα κακά μας είναι κι άλλα, αφού μερίδα τουρκομαννών μιλούν
για «ειρήνη» και δεν μιλούν για αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, για την
οποία και πάλι, άλλος κύριος που έχει λόγο για το κυπριακό (κι αν είναι δυνατόν
εμείς να μην έχουμε), ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΕΞ Τανζού Μπιλγκίτς, αναφέρει
πως «υπάρχουν στρατιωτικές συμφωνίες που έχει υπογράψει η Κυπριακή Δημοκρατία,
ωστόσο τόσο η κυπριακή κυβέρνηση όσο και οι άλλες χώρες με τις οποίες υπέγραψε
τις συμφωνίες καθώς και η Ρωσία γνωρίζουν καλά τη θέση της Τουρκίας γι αυτό το
θέμα.» Ὀσα δηλαδή υπογράφει η Κυπριακή Δημοκρατία είναι απαράδεκτα, κατά την
τουρκική εκδοχή, αλλά όσα υπέγραψε το ψευδοκράτος με την Τουρκία πρέπει να τα
αποδεχτούμε. Υποταγή στα κελεύσματα της Τουρκίας και δέσιμο στο άρμα της μέσω
των παράνομων εγγράφων και συμφωνιών του ψευδοκράτους!!!. Κι ο Πρόεδρος
περιμένει να ψηφίσουν οι Έλληνες της Κύπρου «ναι» σε νέο δημοφήφισμα!!!
Όσο κι αν επαναλαμβάνεται πως δεν
τίθεται θέμα διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, η εμπιστοσύνη έχει κλονιστεί, γιατί
η χρησιμοποιούμενη συγχυστική μέθοδος, που αποβλέπει στη σύγχυση και στον
εκφοβισμό των Ελλήνων της Κύπρου είναι ολοφάνερη στους νουν έχοντας και ώτα και
όμματα. Αυτά για την ξηρά.
Ὀσο για τη θάλασσα, οι Τούρκοι
αφού άρπαξαν διά της βίας το βορρά στην ξηρά, πριν να ζητήσουν, τους δώσαμε και
δώρα και μποναμάδες στις θάλασσες του νότου και στους υδρογονάνθρακες και την ενέργεια
γενικότερα. Αυτά όμως μπορεί να θέσουν τα θεμέλια για συνεργασίες μεταξύ των
χωρών της Ανατολικής Μεσογείου με αποτέλεσμα την περιφερειακή σταθερότητα και
την ειρήνη, αν βέβαια οι σουλτάνοι επιτρέψουν, άρα κι εδώ άλλα αδιέξοδα, για να
αναγκαστούμε να αποδεχτούμε την Τουρκία ως περιφερειακή δύναμη.
Ούτε αέρας όμως μας έμεινε, αφού
οι Βρετανοί από τις στρατιωτικές βάσεις στην Κύπρο βομβαρδίζουν το Ισλαμικό
κράτος χωρίς ούτε να ρωτήσουν, κυρίαρχες βάσεις τις θέλουν, με τριζωνική πολυπολιτισμική
λεγόμενη δημοκρατία.
Κατά ξηράν, θάλασσαν και αέρα
συρρικνωμένοι και πολιορκημένοι, οι λοιποί συνεχίζουμε τον αγώνα της αντίστασης,
γιατί απλούστατα σε μια βασική αξία πιστεύουμε: στην ελευθερία μας.
Αυτός ο τόπος πέρασε κι από
χειρότερα πολλές φορές στις χιλιάδες χρόνια της Ιστορίας του, γιατί υπάρχει μια υπερβατική δύναμη που μας κρατά
στη ζωή και μας δίνει θάρρος να συνεχίσουμε και να ζούμε και να δημιουργούμε
και να μην υποτασσόμαστε.
Αυτήν πρώτα εμπιστευόμαστε, βαθιά
μέσα στο DNA μας χαραγμένη, για να μπορούμε να ψάλλουμε το
σολωμικό «Απ’τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά και σαν πρώτα ανδρειωμένη
χαίρε ω χαίρε λευτεριά» .
