ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
Έτσι να
κατέβαινε από τον Ιορδάνη ποταμό με τα άγρια γένια και τα λιγδερά μαλλιά, με τη
δερματίνη ζώνη του να την τραβά και ν’ αρχίζει μια σου και μια του, όλοι οι
διατελέσαντες πρώην και νυν, εσείς που κρατάτε στα χέρια σας τις τύχες των
ανθρώπων, μετανοείτε βρε, τι μασκαραλίκια αυτά, να τον περιμένετε να
συνομιλήσετε, ποιον και με ποιον, τον υποτακτικό του σουλτάνου, τον γεσμαν τον αχάπαρο, τον παπαγάλο της κακιάς ώρας, ή τον άλλο,
ψαλιδισμένο γενάκι, χτενισμένο μαλλί, που μας έρχεται σήμερα παράνομο κρατίδιο
παράνομη επίσκεψη παράνομες σχέσεις, έκαμε η μύγα και τον κόσμον όλον, μέρα που
είναι, κι ο Πρόδρομος φωνάζει, σταθείτε στα πόδια σας, βρείτε τον εαυτό σας,
την αξιοπρέπειά σας, ντραπείτε τον εαυτό σας και τους προγόνους σας, πάψτε πια
τα ραγιαδίστικα, Ελλάδα και Κύπρος, δείτε κατάματα τον οχτρό, ανοίγει στόμα και
καταβροχθίζει, γαλάζια η δική μας πατρίδα και την οικειοποιείται, το Αιγαίο
μοιράζει σαν δικό του, την Κύπρο καταπατά και βρομίζει, πενήντα χρόνια τώρα, ανοίξτε
μάτια ανοίξτε αφτιά και στόμα να μιλήσετε και χέρια να σφίξετε γροθιές, ως πότε
παλικάρια...
Παλικάρια!
