ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΟΥΣΗΣ
ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΗΤΕΙΑΣ
- Η 1Η ΕΣΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ
- Η
ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1960-1965 ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΖΗΣΑ
-
ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑ
Εκδόσεις
Βιβλιοεκδοτική, Λεμεσός- Κύπρος 2017
Ο τίτλος του
βιβλίου είναι περιεκτικότατος. Όπως κρυστάλλινα εκφράζεται ο Γιώργος Πετούσης
σε όλο το βιβλίο του, έτσι και ο τίτλος του ομολογεί εξαρχής τα πάντα.
Οι 570
περίπου σελίδες, χωρίζονται σε δυο μέρη, το πρώτο με εβδομήντα τρία κεφάλαια της
αυτοβιογραφικής μυθιστορίας, το δεύτερο με έξι παραρτήματα και Επίλογο με
χρήσιμες ιστορικές συνταρακτικές τοποθετήσεις για τα συγκεκριμένα έτη.
Στο βιβλίο
ξαναζούμε με το συγγραφέα γεγονότα των οποίων υπήρξαμε μάρτυρες, αφού κοινά
γνωστά μας πρόσωπα, φίλοι, συμφοιτητές, συστρατιώτες, έχουν το ρόλο τους στο
έργο.
Μεγάλο μέρος
της ιστορίας αναφέρεται στη ζωή της Λεμεσού της δεκαετίας του 1960, με τα
χρόνια του Γυμνασίου και την αγάπη στα Γράμματα και τις χριστιανικές αξίες και
τρόπο ζωής. Αυτή την αγαθότητα καρδιάς εξομολογείται ο συγγραφέας αναβιώνοντας το
πνεύμα των χριστιανικών οργανώσεων της εποχής με όλες τις εκδηλώσεις τους.
Σημαντική
και λεπτομερής η καταγραφή της στρατιωτικής θητείας των πρώτων στρατιωτών και
αξιωματικών στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
Βαθύτατος
πόθος, οι ανώτερες σπουδές, μένει απραγματοποίητος, αλλά η αγάπη στα Γράμματα,
στη λογοτεχνία ειδικά και στη γνώση ακατάπαυστη.
Ο κόσμος της
εργασίας και του εμπορίου, προπάντων η πολιτική ροή των γεγονότων καθρεφτίζει τις
πραγματικές και προσωπικές του απόψεις για καταστάσεις πρόσωπα κα πράγματα.
Άγνωστες στους
πολλούς πτυχές της ιστορίας μας έρχονται στο φως, γιατί ο Γιώργος Πετούσης
ερεύνησε και μελέτησε με πολλή σοβαρότητα την εποχή για την οποία γράφει.
Επαναφέρει
στη μνήμη γεγονότα και λεπτομέρειες, βιώματα που συμμερίζονται πολλοί που
έζησαν την ίδια εποχή.
Με θέσεις
ξεκάθαρες σε θρησκευτικά και πολιτικά θέματα ομολογεί τις αλήθειες του και τον
βαθύτερο εαυτό του.
Στο δεύτερο
μέρος παρατίθενται αποσπάσματα από κείμενα άλλων ή μαρτυρίες, κύρια ιδέα των
οποίων είναι πως στο Κυπριακό υπήρξαν δυο μεγάλες ευκαιρίες λύσης που χάθηκαν,
μια με το σχέδιο Χάρτιγκ και τις βόμβες που ακολούθησαν κατά διαταγήν Μακαρίου –κατά
τα γραφόμενα- και μια το 1964 με το σχέδιο Άτσεσον και την εισήγηση Γαρουφαλιά
για ένωση Κύπρου Ελλάδας και την απόρριψη και πάλι από τον
Μακάριο.
Το βιβλίο,
καλογραμμένο, με σαφή δομή, χωρίς προσπάθεια στρέβλωσης δήθεν καλλιτεχνικής,
μιλά άνετα στον αναγνώστη και πλαταίνει τους ορίζοντες των μη γνωριζόντων,
επαναφέροντας πολλά στη μνήμη των συνομηλίκων.
Ό τι έρχεται
στο φως είναι προτιμότερο από την παραμονή στο σκοτάδι.
