Τα μπετά

Στέλιου Παπαντωνίου

Είχα ένα κομμάτι στα κατσάβραχα
Περνά μια μπετονιέρα λίγο άγαρμπα
Κάτι τσιμέντα της είχαν μείνει απ’ τη δουλειά
Τα ρίχνει στο οικόπεδο μεμιάς.
Το ίδιο και τη δεύτερη, το ίδιο και την τρίτη.
Αστυνομία και στρατό καλώ τους επί τόπου
Δικεόρους, δικαστάδες, υπουργούς και δεσποτάες.
Και τι τους λέει ο άθλιος;
Μα, το οικόπεδο δεν είναι του κυρίου!
Την ανάπτυξη με τόσα κυβικά 
Πώς παραβλέπετε! Τα μάτια σας στραβά;
Χα τώρα κι οι γειτόνοι τουρκαλάδες.
Ρίχνουν μπετά, δικά τους, λένε, τα χωριά.
Ε ρε ,κακομάζαλε, της προσφυγιάς κλωνάρι!
Κορόιδα της Τουρκιάς εμείς
σφίγγουμεν το ζωνάριν!!!