Τα μπετά

Είχα ένα κομμάτι στα κατσάβραχα
Περνά μια μέρα μια μπετονιέρα
Κάτι τσιμέντα της είχαν μείνει
Τα ρίχνει στο οικόπεδο.
Το ίδιο και τη δεύτερη
Το ίδιο και την τρίτη.
Καλώ αστυνομία και στρατό
Δικεόρους και δικαστάδες,
Τι τους λέει ο άθλιος;
Μα το οικόπεδο δεν είναι του κυρίου!
Την ανάπτυξη με τόσα κυβικά 
Πώς την ξεχνάτε!
Χα τώρα κι οι τουρκαλάδες.
Ρίχνουν μπετά, 
Δικά τους, λένε, τα χωριά.
Ε ρε ,κακομάζαλε, της προσφυγιάς κλωνάρι!
Κορόιδα της Τουρκιάς εμείς
σφίγγουμεν το ζωνάριν!!!