Της μάνας τώρα που νυχτώνει
Σ. Παπαντωνίου
Η μάνα με
περίμενε
Ήξερε πολύ
καλά
Πως απουσιάζω
στα ταξίδια μου
Οδυσσέας δεν
είμαι
Θαλασσοδαρμένος
δεν υπήρξα
Κάτι παραλίες
της Αναβύσσου
Με τραβούσαν
ολόσωμο
Κι ο ήλιος
με καλημέριζε στ’ ακροθαλάσσι.
Η μάνα με
περίμενε ήσυχη
Στο κρεβάτι
του νοσοκομείου
Να την
ποχαιρετήσω και να τη θάψω
Με τη λιτή
μεγαλοπρέπεια
Της Ορθοδόξου
Εκκλησίας.
