Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Της μάνας, τώρα που νυχτώνει

Της μάνας τώρα που νυχτώνει
Σ. Παπαντωνίου

Η μάνα με περίμενε
Ήξερε πολύ καλά
Πως απουσιάζω στα ταξίδια μου
Οδυσσέας δεν είμαι
Θαλασσοδαρμένος δεν υπήρξα
Κάτι παραλίες της Αναβύσσου
Με τραβούσαν ολόσωμο
Κι ο ήλιος με καλημέριζε στ’ ακροθαλάσσι.

Η μάνα με περίμενε ήσυχη
Στο κρεβάτι του νοσοκομείου
Να την ποχαιρετήσω και να τη θάψω
Με τη λιτή μεγαλοπρέπεια

Της Ορθοδόξου Εκκλησίας.