Στέλιος Παπαντωνίου
Στο αριθμητήριο
Στα σαράντα
στα σαράντα ένα
Βυθιστήκαμε και
πάλι στο αριθμητήριο
Στην αγωνία
που δεν ξεψυχά
Πότε στη
θάλασσα πότε στη στεριά
Μετρά τις ανάσες
Ανεβαίνει στον
Πενταδάχτυλο
Να μη
δείχνει κάμψη στο γόνα
Πληγές στο
κορμί
Στην εξωτερική
επιφάνεια.
Όλα στη μέσα
αυλή
Στο κηπάριο της
Ρωμιοσύνης
Θεραπεύονται
με τα γιατροσόφια
Του παππού
και της γιαγιάς
Με μια
τεράστια θεία υπομονή
Που κατακάθεται
στα δρομάκια της γειτονιάς μου
Και τα κάνει
ν’ ανθίζουν.
