Παράνομο έκτρωμα ζητεί στέγη
Του Στέλιου Παπαντωνίου
Η δήλωση του -μόνην την τουρκικήν ομιλούντος- εκπροσώπου των
τουρκοκυπρίων προς τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας στην παρατράπεζα, πως
δεν ανήκει στον ΟΗΕ η κοινότητά του, οπότε και δεν δέχεται ως βάση των
συνομιλιών ούτε τα ψηφίσματα του διεθνούς αυτού οργανισμού, θέτει εν πολλοίς τα
πράγματα στη θέση τους και υπενθυμίζει σε αρκετούς από εμάς με ποιους
συνομιλούμε ή πειρώμεθα.
Η τουρκοκυπριακή κοινότητα, κατά σκανδαλώδη προτροπή της Άγκυρας, μετήλθε
πολλά και προέβη σε εγκληματικές ενέργειες απόσχισης από την Κυπριακή
Δημοκρατία από τη δεκαετία του 50. Τώρα, μη ανήκοντας στη διεθνή κοινότητα και
όντας ένα έκνομο έκτρωμα, η κοινότητα του 18% κινείται στο απεριόριστο πεδίο της
παρανομίας, σε σύγκριση με τη νομιμότητα, που περιορίζει με τους νόμους και
τους διεθνείς κανόνες.
Η Κυπριακή Δημοκρατία ανήκει σε διεθνείς οργανισμούς, γι’ αυτό και είναι
υποχρεωμένη να σέβεται κανόνες δικαίου και να φέρεται κατά τα διεθνώς αποδεκτά.
Αυτά είναι τα όπλα τα οποία εμείς πρέπει να χρησιμοπούμε στο έπακρο χωρίς αναστολές, και αυτά να επιδεικνύουμε
στους εκπροσώπους των άλλων χωρών, γιατί τα ίδια αυτά όπλα, παραφθαρμένα από το
χρόνο και την κακή ερμηνεία - για την οποία φταίμε κι εμείς- άλλοι, εξωτερικοί παράγοντες, κεντημένοι από τουρκικά
συμφέροντα, χρησιμοποιούν πιέζοντας τη
νόμιμη κυβέρνηση να αποδεχτεί απαράδεχτες λύσεις του εθνικού μας θέματος.
Η υβριστική επεκτατικότητα της Τουρκίας χρησιμοποιεί -συν τοις άλλοις- τους
τουρκοκύπριους, ανατρέπει προς όφελός
της την πληθυσμιακή αναλογία που υπήρχε προ του 1974 με τη μεταφορά χιλιάδων
εποίκων, επεμβαίνει στον πολιτισμό των Κατεχομένων εδαφών μας με το κτίσιμο
εκατοντάδων τζαμιών και την καταστροφή κάθε ελληνικού και χριστιανικού, προσπαθεί
στο εξωτερικό να εισαγάγει διά των παραθύρων τους τουρκοκύπριους ως παρατηρητές
σε διεθνείς οργανισμούς, ώστε σταδιακά να απαιτεί την αναγνώριση του παρανόμου
εκτρώματός της, το οποίο παρουσιάζει σε μας τους ιθαγενείς ως «κρατίδιο», για να το σεβαστούμε και να
αναγνωρίσουμε εμείς πρώτοι, αναγκάζοντας τους εισερχομένους στα Κατεχόμενα να
επιδείξουν ταυτότητα ή διαβατήριο και επιβάλλοντας προκλητικά πρόστιμα ή
παρουσιάζοντας στα οιωνεί δικαστήρια τους μη συμμορφουμένους.
Σημασία έχει, πρώτοι να συνειδητοποιήσουμε εμείς την ανυπαρξία στο
διεθνές επίπεδο του ψευδοκράτους των τουρκοκυπρίων, και τη σημαντικότητα της
ύπαρξης της Κυπριακής Δημοκρατίας που είναι ανάγκη να σεβόμαστε, αποφεύγοντας
κάθε ενέργεια που αναβαθμίζει ή αναγνωρίζει το έκτρωμα, πράγματα που ανήκουν
στα εφ’ ημίν, κατά τη στωική ορολογία, είναι
δηλαδή στο χέρι μας να επιλέξουμε και να εφαρμόσουμε.
Για να υπάρξει τουρκοκυπριακό κρατίδιο χρειάζεται έδαφος, κι εμείς δε
συνειδητοποιούμε πως ξεπουλώντας τις περιουσίες μας στην Τουρκία συντελούμε στο
να δημιουργηθεί. Χρειάζεται λαό, που μεταφέρει η Τουρκία από
την Ανατολία και πολιτογραφεί καθημερινά τσουβαληδόν, διεθνές έγκλημα ατιμώρητο
ακόμα. Χρειάζεται κυβερνητική εξουσία που προσπαθεί να επιβληθεί στους εισερχομένους
στα Κατεχόμενα. Χρειάζεται διεθνή αναγνώριση, που δεν έχει ούτε και μπορεί να
έχει, αφού αναγνωρισμένο κράτος είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, κατοχυρωμένη με
διεθνείς συνθήκες και εκπροσωπούμενη από τον Πρόεδρό της. Αυτό το διεθνώς
αναγνωρισμένο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν μπορεί να εξισωθεί με το
παράνομο έκτρωμα και τούτο ας γίνει κατανοητό από κάθε επίδοξο εισαγωγέα
δειγμάτων λύσης του κυπριακού.
‘Οπλα νόμιμα έχουμε. Ήθος χρειάζεται και έξυπνος τρόπος χρήσης τους.
Προπάντων όμως να μη γινόμαστε κι εμείς συνένοχοι
στις ατασθαλίες των παρανόμων και στην καταστροφή του κράτους μας.
