Σκύλος δάγκωσε άνθρωπο του
Στέλιου Παπαντωνίου
Ανάμεσα στα άλλα ωφέλιμα που μαθαίνει
κανείς σ’ αυτό τον κόσμο είναι να διακρίνει την είδηση από την μη, με το
πασίγνωστο εκείνο: «αν σκύλος δαγκώσει άνθρωπο, δεν είναι είδηση». Το αντίθετο
είναι: να δαγκώσει άνθρωπος σκύλο. Καλό.
Προκαλεί όμως σύγχυση το ότι
θεωρείται είδηση ο λόγος του Ερντογάν στον
Ακκιντζί «ακούν τ’ αυτιά σου τι λέει το στόμα σου;» ΄Η το του Νταβούτογλου,
«Μην ενοχλείστε, ο Ακκιντζί θα βρει το δρόμο του, όπως τον βρήκε κι ο Ταλάτ». Ή
και πάλι το του Ερντογάν, «Δισεκατομμύριο μου κοστίζετε.» ΄Η «Δε θα κάνει του
κεφαλιού του στις συνομιλίες ο Ακκιντζί.»
Οι εφημερίδες αναφέρουν ως
ειδήσεις τα λεγόμενα των διδύμων της Τουρκίας, έστω κι αν κύων δάκνει άνθρωπο. Ίσως να φταίμε κι εμείς
που ως κράτος δεν εκμεταλλευόμαστε τα δαγκώματα την κατάλληλη στιγμή. Τι χρείαν
έχομεν μαρτύρων; Ο Τούρκος πρόεδρος ομολογεί δημοσία πως με χρήματα της
Τουρκίας ίδρυσε και συντηρεί κράτος εντός άλλου κράτους μέλους του ΟΗΕ και της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά κάνουν μόνο παγκόσμιοι
τρομοκράτες, νεοφανείς χίτλερ, με πρακτικές απαράδεκτες διεθνώς, που θέτουν σε
κίνδυνο τη διεθνή ειρήνη, σταθερότητα και ασφάλεια. Και το τερατώδες: προβάλλουν
ως επιχείρημα των έκνομων πράξεών των τις κατηραμένες «εγγυήσεις» λεγόμενες της
Τουρκίας για την Κυπριακή Δημοκρατία. Αλλά τι εγγυήθηκε η αδηφάγα γείτων; Την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, την
ενότητα του εδάφους της, τη διατήρησή της, το σεβασμό της κυριαρχίας και
ανεξαρτησίας της. Πώς από τη μια υποστηρίζουν οι καρχαρίες των θαλασσών και των
ενεργειακών πηγών πως Κυπριακή Δημοκρατία δεν υπάρχει, κι από την άλλη διακηρύσσουν
πως έχουν εγγυηθεί αυτή τη Δημοκρατία;
Κι ήρθε και το επιδόρπιο- ας μη
σπεύσουμε να το χαρακτηρίσουμε γιατί έχουμε να δούμε ακόμα πολλά-: Στο Κουβέιτ
ο σουλτάνος Ερντογάν ζήτησε να μην παραστεί ο πρέσβης της Κύπρου σε δεξίωση
όπως κι ο Αρμένιος συνάδελφός του. Κι ο δικός μας, ο κύριος Πανίκος Κυριάκου, συγκάλεσε σύσκεψη των Ευρωπαίων πρεσβευτών, οπότε
αποφασίστηκε να παραστούν όλοι στη δεξίωση, αλλά να μη χαιρετήσουν διά
χειραψίας τον Τούρκο Πρόεδρο, που έβαλε την ουρά στα σκέλια κι έσπευσε να φύγει
μια ώρα αρχύτερα από το Κουβέιτ.
Η κατάσταση για μας οδηγείται από
την ύβρη της Τουρκίας και των ηγετών της στα έσχατα όρια. Κι επειδή η ίδια η ύπαρξή μας κινδυνεύει, ούτε
ευγένειες χρειάζονται ούτε οπισθοχωρήσεις άλλες σε ενέργειες οποιουδήποτε εις βάρος της Κυπριακής
Δημοκρατίας. Και πρώτα να κληθεί ο ΟΗΕ
να λάβει μέτρα σεβασμού του κράτους μας.
Να μην ανεχτούμε άλλα λάθη επονομαζόμενα από τους αγράμματους υπαλληλίσκους
του. Και για να αποφεύγεται η επανάληψη παρόμοιων λαθών, να απαιτούμε την
παραδειγματική τιμωρία των αναξίων και αδαών και την αποπομπή τους από τη θέση.
Δεν είναι δυνατόν ως κράτος να
κινδυνεύουμε να αφανιστούμε από το χάρτη κι οι δικαιολογίες των εις βάρος μας
δηλώσεων, ενεργειών, παραλείψεων να είναι του τύπου του παροράματος ή της
άγνοιας του υπαλλήλου. Πολλές φορές υποστηρίξαμε και υποστηρίζουμε πως η ανοχή
οδήγησε και οδηγεί στον αφανιστικό
γκρεμό. Το δίδαγμα; Μηδενική ανοχή σε οποιοδήποτε λόγο, ενέργεια, πράξη, παράλειψη που στρέφεται
εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και τούτο να ισχύει και για τους ξένους και για τους δικούς. Τελεία και παύλα.
