Αλτ! Προς τουρκοκρατούμενα.
του Στέλιου Παπαντωνίου
Μας έρχεται όπου το λοιπόν ο κύριος Γενικός, μέρα των Φώτων, και "άρον άρον" να το λύσετε, να τα βρείτε, να επιτύχετε συγκλίσεις , γιατί η σύγκληση της συνεπαρκείας μας θα γίνει στο Πράσινο Δεντρί, όπως το προγραμμάτισαν οι άλλοι, Αγγλία και Τουρκία. «Έχουμε κι άλλες δουλειές, άρον άρον σταυρώσατε αυτήν να τελειώνουμε».
Κι εμείς βέβαια ξαναφέρνουμε στο νου τι μας έκαμε ο τέως του με τον λόρδο Χάνεϊ και τον χαραγμενογέλαστο εκείνο Αλβάρο ντε Σότο, που ως κοπεγχάγιο φάντασμα πήγε να ξυπνήσει μαύρα μεσάνυχτα το Γλαύκο Κληρίδη, για να υπογράψει μονομερώς λύση του κυπριακού, πριν ενταχθούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και τώρα τα ίδια κι απαράλλαχτα, «δεν θα μπορέσετε, θα’ χετε πολλή δουλειά προεδρεύοντας της ΄Ενωσης», γι’ αυτό ακούστε και τους πεμπάμενους! Τότε ο Γλαύκος έβγαλε διάτα κι απαγόρεψε να τον ξυπνήσουν νυχτιάτικα, ό, τι και να συνέβαινε, γιατί ήξερε τα κόλπα των ειδικών και άλλων εκπροσώπων του Οργανισμού, στον οποίο παιδιόθεν αναθέσαμε τις ελπίδες για τη σωτηρία του τόπου μας. Συνηθισμένα λοιπόν τα βουνά από χιόνια και μάλιστα μήνα Ιανουάριο, μα τα ερωτήματα αναπάντητα:
Δεν έχουν εμπεδώσει οι κύριοι στον ΟΗΕ πως δεν είναι δυνατό διά της βίας να μας αναγκάσουν να δεχτούμε λύση εκτός των ψηφισμάτων του Οργανισμού, τον οποίον σεβόμαστε γι’ αυτά, και πως μια ψευδολύση θα είναι δώρο άδωρο, αφού θα επακολουθήσουν τα χείριστα και κάκιστα; Στο κάτω κάτω, βέβαια, δικαιούνται να σου πουν, «άνθρωπος τζαμπάζης, στραβώνει και πουλεί, εσείς να’ χετε ανοιχτά τα μάτια», να ξέρετε τι παν να σας πουλήσουν και να το σκουπιδοτενεκιάσετε.
Ήταν κάτι ταμπέλες μεγάλες στα αδιέξοδα, κοντά στα τουρκοκρατούμενα που’ γραφαν «Αλτ! Προς τουρκοκρατούμενες περιοχές». Κάπως έτσι θα πρέπει να’ ναι η δική μας απάντηση σε ξένους και δικούς. Μην προχωρείτε, κύριοι, σε καμιά διαδικασία. Ο δρόμος τελειώνει, αν δεν θυμάστε πως η Κύπρος είναι το νησί των αδιεξόδων, γιατί τα αδιέξοδα τα ύψωσαν μπροστά μας και μπροστά σας τα τουρκικά στρατεύματα με την εισβολή του 1974, με την καταστροφή της πατρογονικής μας κληρονομιάς, με την ισοπέδωση των εκκλησιών και των ελληνικών και χριστιανικών μνημείων μας, με το θάνατο που σκόρπισαν, με την προσφυγιά, την αιχμαλωσία, τους αγνοούμενους, τη δημογραφική αλλαγή που επιχειρούν εν γνώσει όλων, με τους κινδύνους από την τουρκική αδηφαγία. Αλτ, γιατί το πρόβλημα άλλοι το μετάλλαξαν σε καρκίνωμα, ακολουθώντας τον οδικό τους χάρτη για ανακατάληψη της Κύπρου. Αλτ, γιατί μια μειονότητα με τις λόγχες των τυράννων μετατράπηκε σε δήθεν λαό, εκμεταλλεύεται το μισό νησί και επεμβαίνει στον ιστορικό του χαρακτήρα, ανεμίζοντας μιαν παντιέρα ανύπαρκτου κρατιδίου.
Αλτ, προς τουρκοκρατούμενες περιοχές. Εμείς πρώτοι να θυμόμαστε και να μην προχωρούμε, να ξαναδούμε τις μεγάλες αλήθειες της εισβολής και κατοχής, να σταματήσει η περιπλάνηση κι η σβούρα στις πολιτικές αναζητήσεις μας, γιατί μόνο ζάλη και θολούρα έχει φέρει, από μόνη της, καταστροφική για γέρους και νέους.
Αλτ, κύριε Γενικέ. Αν υπάρχουν αδιέξοδα στο κυπριακό είναι γιατί τα τουρκικά στρατεύματα κατέχουν μέγα μέρος του νησιού κι οι τουρκοκύπριοι κι οι ελληνοκύπριοι βρίσκονται όμηροι στις φριχτές τους δαγκάνες. Δεν μπορείς να προχωρείς στα τυφλά, αν δεν δεις πρώτα τα στρατεύματα εισβολής και κατοχής.
Που πρώτοι εμείς πρέπει να ξαναδούμε.
