Στέλιου Παπαντωνίου

Μνήμη Παπάντωνη και παπαδιάς Ειρήνης

Γκρεμισμένο το σπίτι

μυρίζει ακόμα το χώμα

Στο φούρνο ν΄αχνίζει ζεστό ψωμί

Λευκά περιστέρια  

Στον ουρανό γυροφέρνουν

μάτια ξαγρυπνισμένα της παπαδιάς

Στη νηστιά, στην αυλή, στο περβόλι.

Του παππού χαμογέλιο στ΄ακρόχειλο

Κάτι ξερολούλουδα μοναχικά

Στους απόκρημνους βράχους

επιστατούν αυστηρά το Βουνό

συνομιλούν μυστικά με τον άγιο.

Δε νογούν από διαδίκους

Καθαρά μάτια καθαρές ψυχές.

Έφυγαν με τις ευλογίες

Στα παιδιά και στ΄αγγόνια

Στους οχτρούς τ’ ανάθεμα.