Στέλιου Παπαντωνίου
Σωκράτη Τ.
Αντωνιάδη, Η Ανώνυμη Άνοιξη
Η Ανώνυμη Άνοιξη του Σωκράτη Τ. Αντωνιάδη είναι μια συλλογή
ποιημάτων που φανερώνει έναν ποιητή εγκρατή της ελληνικής γλώσσας, σπάνιο πλέον
για τα γράμματά μας. Ο λόγος του ρέει ήρεμος με εσωτερικούς ρυθμούς και
αρμονικές συζεύξεις.
Ο ποιητής ποιεί μύθους, στήνει θεατρικά τις παραστάσεις του
δημιουργώντας στιβαρές και ζώσες
κοινωνίες αισθημάτων, ευγενών συναισθημάτων και αληθειών.
Καταφανής η αγάπη του στον άνθρωπο, στην πατρίδα, η ελπίδα
και η πίστη.
Σελίδες του παρελθόντος αφήνουν δυνατά οπτικά και αξιολογικά
μηνύματα μέσα από παρθενικές ποιητικές εκφράσεις.
Αυτόνομος, ευαίσθητος, ώριμος κινείται άνετα στο χρόνο και
στο χώρο με τη βεβαιότητα του κατόχου των ποιητικών όπλων του και με τη
σεμνότητα που διακρίνει τους φιλοσοφημένους, σοβαρούς και άξιους ποιητές, χωρίς
επιτήδευση.
Το ποίημά του Οι Βαθιές Ρίζες αποδίδουν ακριβώς αυτό που
θέλω να πω γράφοντας για την ποίησή του:
«Ό, τι είναι
ψεύτικο το παίρνει ο άνεμος
Στον βαθύ
ορίζοντα και ΄κει χάνεται για πάντα.
Μπροστά στα
μάτια μας
Παραμένει
αυτό που αξίζει.»
