Καταλήξεις ανατροπής
Του Στέλιου Παπαντωνίου
Αργά γρήγορα εκεί θα καταλήγαμε με τα μυαλά τα ηττημένα που
κουβαλούμε, να μας κατηγορούν οι τουρκότουρκοι κι οι τουρκοκύπριοι πως εμείς
παρανομούμε, εμείς κάμαμε εισβολή στο νησί και κατοχή, εμείς έχουμε βιάσει,
παραβιάσει, κλέψει, κατακλέψει, κουβαλήσει τη σάρα και τη μάρα, την κάθε σουλτάνα και τον κάθε αγά να εποικίσουν το
νησί, νερό πολύ να φέρουν να χορτάσουν, να κουβαλήσουν κι άλλους πολλούς που
γεννοβολούν, εμείς τώρα προβαίνουμε σε
λεηλασίες, καταστρέφουμε τα τζαμιά, αλλάζουμε ονόματα στα χωριά τους και κατατρώμε
δικές τους περιουσίες.
Μας καταγγέλλουν , λέει το φύλλο, οι τουρκοκύπριοι στον ΟΗΕ,
πως προβαίνουμε σε μονομερείς συμφωνίες, με γειτονικά κράτη με βάση το δίκαιο
των θαλασσών, εμείς «που δεν είμαστε κράτος» , μας το’ παν οι τουρκοκύπριοι
ηγέτες κι αυτό, πως το πραγματικό κράτος είναι το δικό τους, το ψευδοκράτος κι όχι η Κυπριακή Δημοκρατία, που την ξέρουν
μόνο όταν έχουν ν’ απομυζήσουν από αυτήν, να πάρουν συντάξεις και
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δικαιώματα επεμβατικά Ζυρίχης και Λονδίνου και
προστασία του λύκου στο κοτέτσι μας. Αν θέτε να μάθετε την τουρκική, επισκέπτεσθε
τακτικά τα νοσοκομεία και τα κάθε λογής ιατρεία, να δείτε τι σημαίνει περίθαλψη
δωρεάν ιατροφαρμακευτική.
Η κατηγόρια συνεχίζεται καθημερινά, από Έρογλου, Ναμί και
τουρκοκύπριο διαπραγματευτή, υπαναχωρούμε, λένε, δεν δεχόμαστε την εκ
περιτροπής προεδρία, κι όλα τα θέλουν μισά μισά, μόνο τα έξοδα του ηλεκτρισμού,
δικά τους και των στρατοπέδων τους τα
πληρώνουμε μονάχοι, εμείς τα θύματα, οι μαύροι
βλάχοι.
«Δώσ’ του θάρρος του χωρκάτη», κι αυτοί μπήκαν με τις ποδίνες,
με τις σκάρπες με τα τσαρούχια στο κρεβάτι, θέλουν Ευρώπη αλλά με τους όρους τους,
χωρίς να’ χουμε εμείς τα δικαιώματα των Ευρωπαίων, θέλουν τους ελληνοκύπριους
υπηρέτες και οσφυοκάμπτες, ραγιάδες μια ζωή, επειδή εκείνοι είν’ μεγαλόπρεποι μουσουλμάνοι,
κατακτητές με προφητική διαταγή, κι
εμείς απλοί ρωμιοί. Έχουν βλέψεις στον κόσμον όλον, το διακηρύσσει ο μέγας Νταβούτογλου,
θέτουν σ’ εφαρμογή το σχέδιο κεϋμά του Νιχάτ Ερίμ, θέτουν σ’ εφαρμογή σχέδιο πρώτο και δεύτερο, κι εμείς παρακολουθούμε ή από πίσω τους κυνηγούμε,
μια στο Παρίσι και μια στο Λονδίνο, με τις επισκέψεις τις χιαστί, τα φυσεκλίκια
άσφαιρα τώρα και πριν. Τουλάχιστο μαζί να παρουσιάζουν οι συνομιλητές τα
αεροπορικά εισιτήρια, να μπαίνουν και σε μπίζνες κλας δωρεάν και σε διεθνή
αναψυκτήρια!!!
Το κάθε κόμμα λέει τα δικά του και δεν ενώνονται, τουλάχιστο
οι μικροί. Ο λαός μένει ενεός και παρακολουθεί
κι ας τον κατηγορούν πως αδιαφορεί. Μόνο ο δεσπότης της Πάφου είπε το μεγάλο
λόγο, κι ας είναι καλά ο Τάκης ο
Κουνναφής που τον πρόβαλε να διαβάσουμε να ξεστραβωθούμε, σαράντα χρόνια μετά,
να δούμε πού πάμε και πώς περνούμε.
Καιρός να συνασπιστούμε, να ανοίξουν τα μάτια μας να
ενωθούμε, να καθαρίσουμε τους σκοπούς μας, να πάρουμε δύναμη ψυχική, να
αγωνιστούμε με σκοπό και με ζέση, για να σωθούμε από τη λοιμική, την τουρκική επεκτατική
πολιτική.
Σε σεν τα λέω, Κύπρος μου, ν’ ακούει κι η Ελλάδα.
