Ο περί
οδοφραγμάτων νόμος
του
Στέλιου Παπαντωνίου
Ο ταλαιπωρηθείς από το παράνομο
καθεστώς Έρογλου επίσκοπος Καρπασίας είδε κι απόειδε, πήρε μαζί του δυο τρεις ιερείς,
κι αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί δυναμικά, κλείοντας το οδόφραγμα του αγίου Δομετίου για
μιάμιση ώρα, αφού δεν του επιτρέπει το κατοχικό καθεστώς να μεταβαίνει στην
Καρπασία, όπου οι τριακόσιοι των
Θερμοπυλών μας Έλληνες Χριστιανοί έχουν ανάγκη την ηθική ή άλλη συμπαράστασή
του, γιορτάρες μέρες.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, αντιδρώντας
στην ενέργεια του επισκόπου, μας είπε πως πρόκειται για ιδιορρυθμίες και
ιδιοτροπίες. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε πως δεν δικαιούται κανένας να
παίρνει το νόμο στα χέρια του και να καταλύει το κράτος, εξ ου και ο τίτλος πιο
πάνω, «ο περί οδοφραγμάτων νόμος».
Ποιος νόμος διέπει τα
οδοφράγματα; Επιτρέπονται οδοφράγματα σε ελεύθερη χώρα; Αν υπάρχουν, αφού δεν
τα τοποθέτησε το επίσημο κράτος, τα τοποθέτησαν παράνομοι σ’ αυτό το κράτος,
που τα κλείνουν όποτε θέλουν και τα ανοίγουν όποτε θέλουν, απόδειξη το καταραμένο
τότε άνοιγμά τους από τον Ντεκτάς και όχι από την Κυπριακή Δημοκρατία. Ποιος
λοιπόν παρανομεί και παίρνει το νόμο στα χέρια του; Πρώτα πρώτα το παράνομο
καθεστώς της κατεχόμενης Κύπρου, και δεύτερο, το ίδιο το κράτος μας που υπάκουσε τότε στα
προστάγματα Ντεκτάς, και τώρα ανέχεται την ύπαρξή τους, με τουρκοκυπριακά
αυτοκίνητα παράνομα εγγεγραμμένα να κυκλοφορούν στους δρόμους της Δημοκρατίας,
χωρίς να πληρώνουν άδειες κυκλοφορίας. Μπαινοβγαίνουν οι Τουρκοκύπριοι,
εργάζονται στις οικοδομές πολλοί, στις ελεύθερες περιοχές, πληρώνονται τα
μεροκάματά τους, τα νοσοκομεία είναι γεμάτα από τουρκοκύπριους με δωρεάν
περίθαλψη, δεν ακούσαμε όμως ποτέ αν υπέβαλαν καμιά φορά συμπληρωμένη τη δήλωση
του φόρου εισοδήματός τους, να μάθουμε πόση είναι η συνεισφορά τους στο κρατικό
ταμείο. Το μόνο που πληροφορούμαστε είναι πόσα πληρώνουμε γι’ αυτούς στις
συντάξεις και στα νοσοκομεία, πόσα αγοράζουμε απ’ αυτούς το ηλεκτρικό ρεύμα, που
μας στοίχισε και ακόμα στοιχίζει, χωρίς να ξεχνάμε από την τελευταία σκοτοδίνη μας
οι απλοί πολίτες πως οποιαδήποτε ώρα, ένα τουρκικό δακτυλάκι κάπου να μπει, μας
βυθίζει στα τάρταρα. Αυτά παθαίνουμε σαν εξαρτιόμαστε από τους εχθρούς, που δε
λέμε να τους πούμε εχθρούς της πατρίδας.
Από τις δηλώσεις του ο Πρόεδρος
μας έδωσε να καταλάβουμε πως ο επίσκοπος φταίει, που εμποδίζει τη ροή του
οδοφράγματος (ωραίο το «ροή» τώρα και με τις βροχές) και πως τέτοιες πράξεις θα
ρίψουν τους τουρκοκυπρίους στην αγκαλιά της Τουρκίας. (Η Τουρκία τους περιμένει να παν, δεν τους
ανακάλυψε, δεν ήρθε εδώ η ίδια να τους αγκαλιάσει και να τους πνίξει στα φιλιά
της). Ακόμα, λέει ο πρόεδρος, πως τώρα οι προοδευτικοί τουρκοκύπριοι έχουν
εμπιστοσύνη σ’ αυτή την κυβέρνηση κι έτσι που πάμε με τέτοια μυαλά, θα την
χάσουν κι αυτοί. Διερωτάται βέβαια κανείς για πόσους μιλάμε, για να στηρίζει
πάνω τους την αποτυχημένη ήδη πολιτική του, απόδειξη όσα έγιναν με τον Ταλάτ,
καλός καλός και μας βγήκε...
Οι προεδρικές ιδεοληψίες βλάπτουν
σοβαρά την ψυχική υγεία. Από την άλλη, ευτυχώς όμως που τα λέει, για να μετρούμε
τα υπόγεια επίπεδα και να βυθομετρούμε την μηδενική ελληνικότητα, (εθνικιστικές
κορώνες, θα τις έλεγε).
Ακόμα και στους φαντάρους της
ΕΛΔΥΚ πήγε να διακηρύξει πως μόνο η γλώσσα κι η θρησκεία είναι διαφορετικές με
τους τουρκοκυπρίους! Κατά τα άλλα, έχουμε περισσότερα κοινά με το σύνοικο
στοιχείο παρά διαφορές. Για να μη νομίζει ο κάθε ελδυκάριος από την Κρήτη και
τη Ρόδο πως έχουμε μαζί του ομοιότητες. Λάθος
τους να νομίζουν πως ανήκουμε στο ίδιο έθνος. Εμείς μοιάζουμε με τον Άσατ και
τους τουρκοκύπριους.
Και καλό πάσχα!
(«Τι πάσχα, τι μπαϊράμι! Είν’ αδέλφια
δίδυμα!», όπως είπε.)
