Συνεργασία
Ο Τατάρ
υποστηρίζει πως ο Πρὀεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να μάθει να μιλά
για «συνεργασία», γιατί εδώ, λέει, υπάρχουν δυο κράτη (κι η μυλωνού τον άντρα της
με τους πραματευτάες) και το μόνο που
μένει είναι η αναγνώριση των πραγματικοτήτων και η συνεργασία.
Το λεγόμενο «κράτος»
του ξέρει πως μόνο η Τουρκία αναγνωρίζει, που το γέννησε και το βάφτισε,
κανένας άλλος, μόνος του πανηγυρίζει και επαίρεται ως πρόεδρος κράτους, άντε
και μερικοί δικοί μας τουρκολάτρες. Πάντως κράτος δεν είναι και κράτος δεν
έχει.
Συνεργασία
σημαίνει προ πάντων εργασία, καταβολή μόχθου και παραγωγή έργου, κι εδώ τα
βρίσκουμε σκούρα, γιατί ό τι έκαμαν ως τώρα οι τούρκοι το οφείλουν στην αρπαγή.
Σκότωσαν, βίασαν, ρήμαξαν, κατέστρεψαν ό τι ελληνικό και χριστιανικό και
άρπαξαν τις περιουσίες μας, σπίτια και χωράφια, εργοστάσια και μηχανήματα, φόρτωσαν
τα ψυγεία της Κερύνειας στα πλοία να τα μοιράσουν στα στρατόπεδά τους, μια
ιστορία αρπαγής και κλεψιάς. Οπότε; Συνεργασία σημαίνει να εργαζόμαστε και να
δημιουργούμε εμείς, και να αρπάζουν εκείνοι.
Τέτοια συνεργασία
να λείπει.
