Ρήνα Κατσελλή, Γαλάζια Φάλαινα.
Το μυθιστόρημα
διακρίνεται για την αμεσότητα με τη χρήση δεύτερου προσώπου. Πολλές φορές
απευθύνεται στον αναγνώστη συν δημιουργό.
Ήρωας είναι ένας
ξεσπιτωμένους ‘Ελληνας Κύπριος που μοιάζει με τη γαλάζια φάλαινα, είδος προς
εξαφάνιση, για αυτό και οι σκέψεις για την τουρκική εισβολή, την κατοχή, τον
φόβο επέκτασης στο υπόλοιπο νησί, σκέψεις ξενιτεμό, αλλά και γενικότερες για το
ανθρώπινο γένος ως προς εξαφάνιση με την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Ποιήματα ή αντί
ποιήματα, όπως τα λέει, δένουν με τον πεζό λόγο. Κύριο θέμα μάλλον σκόρπιες
σκέψεις: η ζωή στην Κερύνεια και τώρα στην προσφυγιά, η αναδρομή στο παρελθόν,
το 55- 59 ζωντανό ιδιαίτερα με τον Κυριάκο Μάτση.
Ο ήρωας
ασχολείται με τη λογοτεχνία παρόλο που είναι ορνιθοτρόφος. Αναγκάζεται να ξενιτευτεί,
επιστρέφει με λεφτά και στήνει στη Λευκωσία ορνιθοτροφείο. Γράφει μυθιστόρημα με
τίτλο Αναζητώντας τον Χαμένο Τόπο.
Σκέψεις για τη
ζωή και τον θάνατο, με ιδιαίτερο βάρος στην αναζήτηση του εαυτού μέσω της
γραφής. Αναφορά στην ξαδέλφη του συγγραφέα Ρήνα Κατσελλή και στο έργο της Πρόσφυγας
στον Τόπο μου που, όπως λέει η ίδια, δέχτηκε πυρά από πολλούς και παραποιήθηκε
από την τουρκική προπαγάνδα. Πολλές σκέψεις για την Τέχνη, την πολιτική και
ιδιαίτερα την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Λόγος περί θανάτου, νεκρικά έθιμα,
το πρόβλημα της πώλησης περιουσιών στα Κατεχόμενα,οι αγνοούμενοι.
Ένα απόσπασμα
περιαυτολογικό: «σκοπεύω να πολυγραφήσω ένα πρόχειρο κατασκεύασμα με τίτλο Γαλάζια
Φάλαινα που γράφει στα παλιά του παπούτσια την τέχνη και του ευρύ κοινό»
Λόγος για τους Άγγλους
της Κερύνειας, μερικοί από τους οποίους δεν
μας συγχώρεσαν γιατί πολεμήσαμε εναντίον τους.
Θρησκευτικές
σελίδες, ποιήματα, μια συλλογή από γαλάζιες φάλαινες, καλούς ανθρώπους προς εξαφάνιση,
με ιδιαίτερη αναφορά σε γυναίκες της Κερύνειας, ιστορικές αναφορές για τα
παθήματά μας για τους λινοπάμπακους, μια σειρά από κατάρες και αναφορά στα Σαντανωμένα
Έθνη, όπως τα αποκαλεί, την τουρκική προπαγάνδα, ενώ ο μεγαλύτερος φόβος είναι ο
τουρκικός στρατός, οι αγγλικές βάσεις, όλος ο εξοπλισμός που υπάρχει μέσα και
γύρω από την Κύπρο.
«θα ξαναγίνω πλούσιος
μόνο όταν μου δώσουν πίσω τα ανθρώπινα δικαιώματά μου, τον τόπο μου και τους
απαραίτητους πόρους για να μπορώ να ζήσω σε αυτόν ελεύθερος, με αξιοπρέπεια και
ασφάλεια.» Κύριος επίσης άξονας του έργου είναι η αναζήτηση εαυτού και βέβαια ο προβληματισμός για τη σωτηρία του κυπριακού
ελληνισμού.
Πολλά αποσπάσματα
από τον Ηράκλειτο και τέλος μια αφιέρωση του Κυριάκου Μάτση, «άσε πλάνο
μπέρδεμα την ψυχή να δέρνει- κι ας μην έχει ξεχώρισμα. Πάρε τα λουλούδια όλα
μαζί. Και τα όμορφα και τα άσχημα και τα άγρια και τα ήμερα και ζήσε τη χάρη τους.»
