Τι Βαβέλ τι Βαβυλωνία!
του Στέλιου Παπαντωνίου
Λυπήθηκε, λέει η είδηση, κατάκαρδα ο Έρογλου, όταν πληροφορήθηκε πως έγιναν εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση των κατεχόμενων περιοχών, δήμων και κοινοτήτων σκλαβωμένων, ελληνικότατων ως τα ονόματά των βοούν: « Κερύνεια, Αμμόχωστος, Μόρφου, Κυθρέα». Ο κύριος Έρογλου νόμιζε πως ήταν δικά του και δεν βλέπει το λόγο γιατί να εκλέγονται δήμαρχοι για περιοχές τώρα σκλαβωμένες.
Κανένας Έλληνας βέβαια δεν τον θυμάται να’ χει καμιά σχέση με την Κερύνεια, ούτε στου Σκανναβή να’ φαε παγωτό, ούτε και στην Αμμόχωστο να’ φαε τυρόπιτα στο Βιέννα, ούτε που τον ξέρουν τα περβόλια της Μόρφου, ούτε ο καβαλάρης στο λιοντάρι άγιος Μάμας δέχτηκε ποτέ προσκύνημά του, κι ούτε μάζεψε καμιά φορά ελιές στους ελαιώνες της Κυθρέας ή να’ πιε νερό στον Κεφαλόβρυσο. Πόθεν κατέβηκε λοιπόν ο κύριος; Κι από πού ως πού είναι ιδιοκτήτης; Κάποτε λέει κι ο μάστρος του ο Ερντογάν, «εδώ χύθηκε αίμα τουρκικό»! Και σε ληστείες μπορεί να χυθεί αίμα, αν τσακώσουν το ληστή την ώρα του εγκλήματος. Μήπως τούτο σημαίνει πως γίνεται κι η πράξη του νόμιμη; Μια διεθνής παρανομία είναι, όπως παράνομο είναι και το ψευδοκρατίδιο του Ντεκτάς και του Ταλάτ και του Έρογλου. Κι όμως κατά το «λέγε λέγε το κοπέλι» νομίζει κι ο «λεγόμενος» πως μας επιβάλλουν τους όρους τους, πως ξεχνάμε πατρίδες, διαγράφουμε περιουσίες και δικαιώματα και μοιραζόμαστε τα πάντα, όπως τους επ’ εσχάτων των χρόνων ευρεθέντες μυθικούς ή αμύθητους θησαυρούς των θαλασσών μας. Και μάλιστα απειλητικός ο Έρογλου να απαιτεί υπογραφή και πριν από τη λύση του κυπριακού, πως θα μοιραστούμε τους ευρεθησόμενους θαλάσσιους πόρους. «Κι αν δεν υπογράψουν οι Ελληνοκύπριοι δεν ξέρουμε τι θα συμβεί», επιλέγει.
Εμείς όμως παίζουμε άλλο βιολί. Όχι εμείς, αλλ’ ο εκλελεγμένος και μοναχικός μας τώρα Πρόεδρος, με μόνο συμπαραστάτη την αριστερά του που παρακολουθεί επαγρυπνιστικά τι ποιεί η δεξιά. Βγαίνοντας από το κέντρο όπου εξετέλεσε το δημοκρατικό και ιερό καθήκον της εκλογής τοπικών αρχόντων είπε: «Εμμένουμε στην αιρετότητα των Τοπικών Αρχών της κατεχόμενης Κύπρου, διότι εμμένουμε στην υπόθεση της απελευθέρωσης του κατεχόμενου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην επανένωση της χώρας και του λαού μας. Η συνέχιση της λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης των κατεχομένων περιοχών είναι απόδειξη της αποφασιστικότητάς μας όλοι από κοινού να εργαστούμε ούτως ώστε να επιστρέψουμε και να αναμορφώσουμε, να ανοικοδομήσουμε τις πόλεις και τα χωριά μας μαζί με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας».
Που σημαίνει πως ο κύριος Πρόεδρος διακηρύσσει ότι τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι κατεχόμενο από τα τουρκικά στρατεύματα και θα αγωνιστούμε όλοι οι Έλληνες της Κύπρου μαζί, ανεξαρτήτως κομμάτων, να επιστρέψουμε, να συναντήσουμε εκεί τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας και να αναμορφώσουμε και να ανοικοδομήσουμε τα χαλάσματα, τις πόλεις και τα χωριά μας. Μαζί με τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους. Μετά απ’ όλα αυτά πώς να μη θυμηθεί κανείς τον πύργο της Βαβέλ και τη Βαβυλωνία του Βυζάντιου;
