πιτσίκλα

 

Ήταν και το καλάμι στα μικράτα μας ένα δώρο της φύσης, μάθαμε κάποτε να ανοίγουμε με το σουβλί -  βαλμένο προηγουμένως στη φωτιά- τρύπες στο καλάμι και να φτιάχουμε το πιδκιάβλι μας, τον αυλό, μα τέτοια μέρα θυμόμαστε βέβαια την πιτσίκλα, να καταβρέξουμε ο ένας τον άλλο, παρά πόδας και η σίκλα -κουβάς-γεμάτη νερό, σε τελευταία ανάλυση αν τα βρίσκαμε σκούρα, ρίχναμε από τον κουβά, τη σίκλα, καμωμένη από τους τενεκετζήδες τότε, πλαστικά δεν είχαν βγει.

Πιτσίκλα λοιπόν, κάποτε χρησιμοποιούσαμε και την πόμπα -τρόμπα αλλιώς -του ποδηλάτου, έκαμνε κι αυτή τη δουλειά της, το καλάμι κομμένο στις άκρες, από τον ένα «κόμπον» μέχρι τον άλλο, ανοίγαμε πλήρως το πίσω μέρος, μπροστά μια μικρή οπή, έμβολο μια μικρή βέργα, στην άκρη της τυλιγμένο ρούχο, η βέργα μέσα στο καλάμι, τραβούσαμε τη βέργα, γέμιζε νερό το καλάμι και πιτσικλιάζαμε, φωνές και χαρές κάποτε στον τόπον τούτον που έκτοτε δεν είδε ούτε δροσιά ούτε νερό επιτρέπεται σήμερα να χρησιμοποιείς να πιτσικλιάζεις, το νερό είναι ζωή κι όλα γύρα μας θυμίζουν ….καλά να περάσετε.

 

Γλωσσολογικά

 

ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΚΑ

Την τουρκοποίηση του  τόπου την βλέπουμε καθημερινά και δεν την σταματά τίποτε, κλέφτες και  κλεφταποδόχοι, μακάρι κάτι να γίνει με τις διώξεις, αλλά εκεί που λες «καλά πάμε», πετάγονται οι λεγόμενοι «καλλιτέχνες», αρχιτέκτονες αυτή  τη φορά (όσους ξέρω άριστα παιδιά είναι) πού βρέθηκαν οι αναλαβόντες το έγκλημα, γράφουν σε «ελληνοκυπριακή διάλεκτο» γιατί είναι η γλώσσα τους λένε και σε «τουρκοκυπριακή» γιατί είναι η γλώσσα τους λένε, γι’αυτούς δεν ξέρω, ούτε η κυπριακή με πειράζει, τόσα αριστουργήματα γράφτηκαν σ’αυτήν αλλά το τερατούργημα που παρουσιάζεται στο εξωτερικό μεταφρασμένο στην αγγλική και πληροφορεί για την κατάσταση εν Κύπρω προκαλεί  αναγούλες, έγινε «πόλεμος» -λένε- στην Κύπρο και «ανταλλαγή πληθυσμών», πήγαν οι κάτω πάνω και οι πάνω κατέβηκαν κάτω, με λεωφορεία και «σημαίες και ταμπούρλα» μάλλον, παράπονο το έχω που δεν βρέθηκε ένα όνομα γι’αυτόν που ονομάζουν «πόλεμο», και δεν ομολογούν πως προδοσία έγινε, επιδρομή αλλοφύλων, εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, σκοτωμοί, βιασμοί, προσφυγιά, κλεψιές, ατιμίες, ως χτες ακόμα ο κόσμος στην Ευρώπη άκουγε για τους βιασμούς των ελληνοκυπρίων από τα στρατεύματα της εισβολής και από τους εδώ τουρκοκύπριους, και τώρα στη γλώσσα, τι τραβά κι αυτή, προχτές ήταν άλλος γλωσσιάρης που μας έλεγε πως δεν σημαίνει πως είμαστε Έλληνες επειδή μιλούμε ελληνικά, τόση πολλή γνώση και φιλολογία και φιλοσοφία και γλωσσολογία από καθέδρας, για να μας αποδείξουν πως όλη η Ιστορία μας ήταν λάθος, όλος ο πολιτισμός μας τριών χιλιάδων ελληνικός είναι λάθος, το μόνο που τους απομένει να ανασκάψουν τα νεκροταφεία, να χαλάσουν αρχαία ελληνικά ονόματα στους σταυρούς, να ευφρανθεί η ψυχή τους, Αγαθοκλής – Αγησίλαος –Αθηνόδωρος –Αλέξανδρος –Αλκιβιάδης –Αριστοδημος –Αριστοξενος, Δημοσθένης Δημητριος Διομηδης Διονύσιος Διογένης, Ευέλθων Ερμογενης Ευτυχής Ευάνθης Ετεοκλής Νεοκλής Ευαγόρας Ευρυβιάδης Θουκυδίδης Θρασύβουλος Ίκαρος, Αθηνά, Ήβη Ήρα Αφροδίτη Δήμητρα Καλλιόπη, Κλειώ, Θάλεια Ερατώ Ουρανία και άλλα, ανδρών και γυναικών, ων ουκ έστιν αριθμός.