Αιματοβαμμένη
μα όχι μασκαρεμένη
Στέλιος
Παπαντωνίου
Nα που και τα πιο σοβαρά
κατορθώσαμε να τα μετατρέπουμε σε μασκαράτες, γιατί μπαίνουν στη μέση οι
γνωρίζοντας πώς να χειριζόμαστε, λέει, την κοινή γνώμη και πώς να την
χειραγωγήσουμε, κι έτσι να συμπεριφέρεσαι -κύριε Πρόεδρέ μας - κι έτσι να
πίνεις τα σφηνάκια και να πετάς στον
αέρα τα πεζούνια και τα μπαλόνια κι άντε φίλε Ακκιντζί, άτε ρε χωρκανέ, με τη
χημεία και μόνη, να το λύσουμε, και δε
διδάχτηκαν από τη διάδα Χριστόφια Ταλάτ, που όλοι νόμιζαν πως ήγγικεν η ώρα να
λυθεί το κυπριακό, αν δεν λυθεί τώρα με δυο κομμουνιστές στις μαούνες δεν θα λυθεί ποτέ, κι ύστερα μας προέκυψεν ο Έρογλου κι ύστερα άλλο θαύμα, ω Μωχαμέτη
μου! και το μηδέν βρίσκεται στον πλίκο,
μα δεν τον ανοίγει κανείς, γιατί φοβάται μήπως την πάθει, όπως την πυξίδα της
Πανδώρας.
Βρήκαμε
παραμύθι κι αποκοιμηθήκαμε: χωρίς συνομιλίες πώς θα το λύσουμε; Με πόλεμο; Και
όχι βέβαια, άρα συνομίλα συνομίλα. Τόσα χρόνια με τον Ντεκτάς, εκεί που δεν
είχε αποβατικό στόλο η Τουρκία τον απέκτησε, έκαμε την απόβαση, άλλα τόσα
χρόνια πάλι διαπραγματεύσεις, δεν είχαν κράτος οι καρντάσηδες, «το» απέκτησαν
και όταν άνοιξε τα σύνορα ο κατηραμένος όφις, για να δείτε, λέει, και να
καταλάβετε πως μπαίνετε σε άλλο «κράτος», ακόμα και πεθαίνοντας αυτό μας είπε,
πείτε στον Χριστόφια πως εδώ έχει «κράτος».
Συνομιλία τη
συνομιλία, αυτοί τη μισή Κύπρο την ώρα της εκεχειρίας την κατέλαβαν και θα
ντρέπονταν να χρησιμοποιούν τις συνομιλίες; Κι έρχεται τώρα ο κύριος Πρόεδρός
μας, αλήθεια ψέματα αυτά που τον κατηγορούν, πως βρήκε τις φουστανέλες και τις
φόρεσε νομίζοντας πως με τις μασκαράτες θα μας πείσει να του δώσουμε ακόμα μια
θητεία για να το διαλύσει, η αλήθεια είναι όμως πως μας άρεσε που ομολόγησε πως
από αδιέξοδο σε αδιέξοδο βαδίζουν οι συνομιλίες κι αν σώζονται, οφείλεται στις
δικές μας υποχωρήσεις, οπότε, μια κι ο Άρης, που έλεγε το παλιό εκείνο
ποδοσφαιρικό, να ζητήσουμε να πάμε μια βόλτα ως Μοντ Πελερέν και Λόντρα Παρίσι
Νιουγιορκ Βουδαπέστη Βιέννη, αλλά να συζητήσουμε τα καίγοντα και τους φτωχούς
ημάς, τι λέτε επί των «θεμάτων Ασφαλείας και Εγγυήσεων», κυρία Τουρκία μας;
Οι
ολοκάθαρες απαντήσεις του υπουργού εξωτερικών σας κυρίου Τσαβούσογλου δεν
πιάνουν, πρέπει να το επιβεβαιώσουμε και στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων, που
λέει και το ακελ, που ως τώρα ήταν το δίδυμο με τον Πρόεδρο και τον δησυ, εδώ
ολόκληρη ταμπέλα «δησακέλ» δημιούργησε ο κόσμος, και με το δίκιο του, αλλά,
εκλογές έρχονται, αδιέξοδα έρχονται, ποια τρύπα να βρούμε να ξετρυπώσουμε.
Έχουμε
ολόκληρη Κυπριακή Δημοκρατία, όσο μικρή κι αν είναι, δεν παύει να είναι κράτος,
κι εκάμαμε τα πάντα να την εξισώσουμε με το ψευδο, είτε το ομολογούμε είτε όχι,
αυτή είν’ η αλήθεια, και κάποτε πρέπει να στηθούν στο δικαστήριο όλοι οι
ένοχοι. Μπορούμε ολοκάθαρα να πούμε, εμείς κράτος έχουμε, αυτοί που το
απαρνήθηκαν, ας ζητήσουν συγχώρεση κι ας επανέλθουν. Άλλη λύση δεν υπάρχει.
Εμείς θα πορευθούμε με την Κυπριακή Δημοκρατία και θα βροντοφωνάζουμε στον
κόσμο, εδώ έγινε εισβολή, εδώ υπάρχει κατοχή, εδώ με σαράντα χιλιάδες
στρατιώτες για σαράντα χρόνια στην πλάτη μας, αναιδέστατα μιλούν για ισότητα,
την ώρα που βιάζουν και τον ίδιο το λαό τους. Σώστε την Κύπρο, στείλτε την στην
κολυμβήθρα του Σιλωάμ να ξαναδεί την όψη της, την πραγματική Κυπριακή
Δημοκρατία, αιματοβαμμένη αλλά αγωνιζόμενη για την ύπαρξη και τα δίκαιά της κι
όχι μασκαρεμένη. Αυτό μόνο όπλο έχουμε: την Κυπριακή Δημοκρατία. Και ξεχάσαμε
πώς να το χρησιμοποιούμε!
