Ονειρευόμαστε
Του Στέλιου Παπαντωνίου
«Στην Κύπρο, τουλάχιστον η πλειονότητα των ελληνοκυπρίων,
ονειρευόμαστε μια πατρίδα ανοιχτή για όλους τους κατοίκους της, που να ζουν
ειρηνικά και να προοδεύουν, να εργάζονται για το καλό του τόπου, μακριά από
συγκρούσεις πολεμικές ή άλλες, αφού το παρελθόν μας δίδαξε πως η ειρήνη είναι
προτιμότερη από τον πόλεμο.
Στην Κύπρο, τουλάχιστον η πλειονότητα των ελληνοκυπρίων,
επιζητούμε μια λύση που να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα όχι λεκτικά αλλά
πραγματικά, κι όπου οι συνεργαζόμενοι, άσχετα από καταγωγή, φυλή, γλώσσα,
θρησκεία, μακριά από μίση και πάθη, θα οδηγούν το νησί μας στην ευτυχία, τη
χαρά και προπάντων την πρόοδο, μοιραζόμενοι τα αγαθά της.
Στην Κύπρο, τουλάχιστον η πλειονότητα των ελληνοκυπρίων,
θεωρούμε την Κύπρο όλη πατρίδα μας, με τα ακρογιάλια και τις βουνοκορφές της, με
τα χωριά και τις πόλεις της, με τις αρχαιότητες και τον πολιτισμό της, και
σεβόμαστε όλα τα δημιουργήματα των
ανθρώπων, γι’ αυτό και θέλουμε να συμβάλουμε στην αποκατάσταση των πολιτισμικών
μνημείων και στην προβολή τους ακόμα και στο παγκόσμιο, αφού είναι αρχαιότατα
και νεότερα δείγματα της ευαισθησίας,
της πρακτικής ζωής, της κοινωνικότητας και της θρησκευτικότητας των ανθρώπων.
Στην Κύπρο, τουλάχιστον η πλειοψηφία των ελληνοκυπρίων,
σεβόμαστε την εργασία και τους κόπους όλων των πολιτών, την περιουσία τους και
την ελευθερία τους να χρησιμοποιούν τον πλούτο τους όπως ο καθένας θέλει χωρίς
περιορισμούς, αφού δεν βλάφτει τον άλλο.
Στην Κύπρο, τουλάχιστον η πλειοψηφία των ελληνοκυπρίων,
πιστεύουμε πως μπορούμε να ζήσουμε ειρηνικά με τους συμπατριώτες μας, να
συνυπάρξουμε, να συνεργαστούμε, ακόμα και οικογένειες μικτές μπορούμε να δούμε,
ανεχόμενοι ο καθένας την ιδιαιτερότητα του άλλου, χωρίς να μας ενοχλεί
καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία.
Πολιτικά θεωρούμε όλους τους πολίτες ίσους, άσχετα από
καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία, με ίσα δικαιώματα. Όλοι έχουν την ιστορία και
παράδοσή τους, σεβαστή, όλοι δικαιούνται την απαραίτητη μόρφωση, δικαίωμα
σκέψης και έκφρασης, με δικαιώματα θρησκευτικά, πνευματικά, ανθρώπινα με μια
λέξη.»
Τέτοιο κείμενο όπως το πιο πάνω, απ’ ό, τι αποδεικνύεται,
μπορεί να γράψει ο καθένας. Αλλά πόσα λογικά σφάλματα υπάρχουν, πόσες βόμβες
έτοιμες να εκραγούν, πόσα αποσιώπησε ο γραφιάς, πόσα ασαφή άφησε, διφορούμενα,
υπονοούμενα; Ο γράφων γνωρίζει όπως και όσοι ξέρουν να διαβάζουν κείμενα.
Τέτοια κείμενα παρουσιάζονται πολλά
τελευταία σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο. Κριτική ικανότητα χρειάζεται για να
αντιλαμβανόμαστε αν λεν κάτι ή αν μέσα στις γενικότητές τους κρύβουν παγίδες.
Οι ασάφειες και οι ανακρίβειες ανοίγουν τον τάφο του τόπου και της Κυπριακής
Δημοκρατίας.
ΥΓ. Αν ήθελε ο γράφων να εντυπωσιάσει, έγραφε από κάτω και μερικούς
από τους τίτλους του και τους τίτλους σπουδών
του.
