tag:blogger.com,1999:blog-38007204945664431952024-03-27T16:54:28.163-07:00ΚΑΣΣΙΑΝΟΣΣτέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comBlogger1431125tag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-2705899659073437512024-03-20T00:01:00.000-07:002024-03-20T00:01:04.539-07:00τι σου φταίνε τα σκυλιά<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τι σου φταίνε
τα σκυλιά;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τα σκυλάκια,
όταν είναι μικρά, μπορείτε να τα πλένετε, να τα χτενίζετε, να τους βάζετε φιόγκους,
αλλά πάλι σκυλιά θα είναι. Τους μεγάλους τους σκύλαρους μην τους πολυέχετε εμπιστοσύνη,
γιατί και να τους πλύνετε, πάλι σκύλαροι θα είναι, έστω κι αν σας γλύφουν τα
χέρια ή σας πλησιάζουν ως φίλοι και καλοί γείτονες, καρναβάλια είναι, ξέρουν να
μεταμφιέζονται, από μοβόρικα σε παραπονεμένα. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Αυτό το
ξέρουμε από το 1950 περίπου, όταν άρχισαν να γαυγίζουν στη γειτονιά κι ύστερα
να κάμνουν επιδρομές με το στουπί πετρέλαιο να μας κάψουν, γιατί ήθελαν τη Χώρα
δική τους, ενώ διέδιδαν πως οι χριστιανοί του τόπου είναι εχθροί τους και
θέλουν να τους εξαλείψουν από τη γη και από το νησί, στο οποίο πήδηξαν ως
κατακτητές το 1571. Έκτοτε κάτι απομεινάρια σκυλολογιού απαιτούσαν να κύπτουμε
αυχένα ως υπόδουλοι και πολλοί αλλαξοπίστησαν, όπως περίπου και στις μέρες μας
με τον τρόπο τους. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τώρα, πώς, ύστερα
από τόση καταπίεση, μερικοί δικοί μας θα ήθελαν πρώτα να ερωτήσουμε τους
σύνοικους αν μας επιτρέπουν και ύστερα να προβούμε σε οποιαδήποτε επαναστατική
πράξη εναντίον των εγγλέζων στους οποίους μάς πούλησαν, είναι άλλου μεγάλου κομματικού
πολιτικού μυελού παραμύθια. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τον σκύλο
μην τον πλένεις, είναι το συμπέρασμα, και να ξέρεις να ξεχωρίζεις τον σκύλο από
τα άλλα ζώα. Τα άλλα διατηρούν ταυτότητα, ο σκύλος κατέχει από καρναβάλια.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ήταν λοιπόν
το πρώτο γεύμα μετά την πρώτη μέρα του ραμαζανιού, κι ο πρώτος είπε να συμφάγει
με επίλεκτους στρατιωτικούς, κι είπε να ανοίξει το στόμα και να γαυγίσει ως
συνήθως, είναι νύχτες που δεν τον ανέχεσαι ούτε αυτόν ούτε τα κανάλια που τον
εισάγουν στα σπίτια μας με τις αγριοφωνάρες του. Και τι είπε λοιπόν το παιδί; “Το
1974 δεν έπρεπε να σταματήσουμε, αν προχωρούσαμε θα καταλαμβάναμε όλη την Κύπρο”
. Λέω κι εγώ, όπως οποιαδήποτε βραχονησίδα, ανθρώπους δεν είχε πάνω, πολιτισμό
δεν είχαν, κι έτσι όλο το νησί θα ήταν ένας θαυμάσιος σκυλότοπος. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Κι όλα αυτά
λέγονται μετά τον πρώτο, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, μετά την Κοινωνία
των Εθνών, μετά τον διάδοχό της Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, που ιδρύθηκε για
να προστατεύσει τα κράτη από τους πολέμους και τις επιβουλές των αδηφάγων
γειτόνων τους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Η Ελλάδα
παρουσιάζεται να μην ξέρει τι σημαίνει Τουρκία, μερικοί των ημετέρων παρουσιάζονται
ανιστόρητοι, μερικοί των απεσταλμένων των ΗΕ δεν την βλέπουν ως αιτία του
αδιεξόδου στο κυπριακό, και στο τέλος, όντως, η Τουρκία κατορθώνει να
μεταμφιέζεται και να παίζει με τους άλλους όλους, πλην εκείνων που καλά κατέχουν
το ρόλο της ως μιας επικίνδυνης δύναμης στην περιοχή και στο παγκόσμιο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Κι ο σκύλαρος
έχει το εντολοδόχο σκυλάκι του εδώ, που ακούει στο όνομα Τατάρ, και το σκυλάκι
δεν μπορεί να κάμει χωρίς τον σκύλαρο, και απαιτεί να δεχτούμε κι εμείς με την
υπογραφή μας την αιώνια παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στο νησί, για να
διαφυλάσσουν τα συμφέροντα όχι των τουρκοκυπρίων αλλά της σουλτάνας Τουρκίας.
Εκτός των άλλων όλων απαιτήσεων. Που βρίσκουν, δυστυχώς, και ανάμεσά μας
υποστηρικτές τους. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Οι
ανεπίδεκτοι μαθήσεως θα συνεχίσουν να χαλούν το σαπούνι τους. Οι απελπισμένοι
προς το παρόν θα συσσωρεύουν γνώση και πείρα από τις συνεχείς επαναλήψεις οι
οποίες απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα: τον σκύλο μην τον πλένεις. Είναι ανώφελο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"><o:p> </o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-85295508258342478542024-03-12T23:18:00.000-07:002024-03-12T23:18:32.738-07:00καρδίαν καθαράν<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ΚΑΡΔΙΑΝ
ΚΑΘΑΡΑΝ <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Καρδίαν καθαράν
κτίσον εν εμοί ο Θεός, γιατί αυτές τις μέρες φορτώνεται πολλή τη σκουριά, κι
ένα γύρο τα λόγια, οι ειδήσεις, τα σχόλια, οι διαδικασίες, εκκλησιαστικές και
πολιτικές, αστυνομικές και νομικές, φορτώνονται στη ράχη μας, στην καρδιά και στους
πνεύμονες, άκου Κύριε και καθάριζε, βοήθα να εκπλύνουμε γιατί το ένα φέρνει το
άλλο, δεν θα περιμένουμε ως τη μεγάλη βδομάδα, το κακό έρπει και υφέρπει,
σημασία έχει να ξαναδούμε κρυστάλλινα τα ιερά και τα όσιά μας, μεγάλη ευκαιρία
δόθηκε σε όλους να πουν το πειν τους, να χύσουν όξος και χολή, αυτό περίμεναν,
την ώρα και τη μέρα, τη στιγμή, έτοιμοι οι παντογνώστες, τα ελεύθερα πνεύματα,
δικαίωμά τους, αλλά και δικό μας να ζητούμε την καθαράν καρδίαν, μέσα στο ζόφο,
στην καπνιά και στη σύγχυση. Να δούμε καθαρά την ιερότητα των όντων και
φαινομένων, των ιερών και οσίων μας.<o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-25462566229028250132024-03-06T22:56:00.000-08:002024-03-06T22:56:42.633-08:00πού πάμε;<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Πού πάμε;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">“Ένας στους
τέσσερις μαθητές θύμα εκβιασμού και ένας στους δέκα χρήστης ναρκωτικών.”<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Δεν είναι
και οι καλύτερες ειδήσεις. Ποιες συμμορίες δρουν στα σχολεία; Δεν τις γνωρίζει
η διεύθυνση; Αφού αναγνωρίζονται τα παιδιά χρήστες, τα παιδιά θύματα, πώς
προστατεύονται από το σχολείο, τους δασκάλους τους, τη διεύθυνση, τον σύνδεσμο γονέων,
τους αξιωματούχους του μαθητικού συμβουλίου;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Κάποτε τα
σχολεία αριθμούσαν χίλιους και άνω μαθητές. Ποιος να προλάβει ποιους. Το
Υπουργείο οργάνωνε συμβούλους, ομάδες άμεσης επέμβασης, επεστράτευε ψυχολόγους
και σχολικούς συμβούλους. Το κακό συνεχίζετο και συνεχίζεται. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Όταν
καλείται η αστυνομία, επεμβαίνει εκπρόθεσμα, αφού φύγουν όλοι από το σχολείο
και δεν υπάρχει μαρτυρία για κανέναν και για τίποτε. Μένει απλώς ο διευθυντής
εκτεθειμένος.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Όταν μιλάμε
για παιδεία, αυτό εννοούμε: την ασφάλεια και την υγιή ανάπτυξη των παιδιών μας.
Λόγια τα περί ελεύθερης ανάπτυξης, κριτικής σκέψης, υπευθυνότητας. Έμφαση
δίνεται στο ποσόν της διδασκαλίας, ούτε στο ποιόν ούτε στην παιδεία. Σκοτώσαμε
τα καλύτερα κείμενα γιατί συμβούλευαν κι έδειχναν το σωστό δρόμο στα παιδιά.
Μπήκαν τα κόμματα και το καθένα απαιτούσε να διδάσκονται οι κομματικοί του
εκπρόσωποι λογοτέχνες. Δώσαμε έμφαση στις υποσημειώσεις και αφήσαμε τα κύρια
νοήματα, την κατανόηση των κειμένων και την καλλιέργεια των παιδιών μας,
αισθητικά και ηθικά. Επεμβαίνουν στα σχολεία άσχετοι με την παιδεία του τόπου,
που θεωρούν ευκαιρία την αναρρίχηση στους συνδέσμους γονέων ή στις εφορείες. Μερικοί
βουλευτές ως παντογνώστες είναι ανερμάτιστοι και επίφοβοι στις εισηγήσεις τους.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Οποιαδήποτε
επέμβαση στα σχολεία έχει τον αντικτυπό της στην κοινωνία, γι’ αυτό η παιδεία πρέπει
να είναι μέλημα των μετεχόντων παιδείας και όχι των επισήμων απαίδευτων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">“Ένας στους
τέσσερις μαθητές θύμα εκβιασμού και ένας στους δέκα χρήστης ναρκωτικών.” Πού
πάμε;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-46033162815349959902024-03-03T22:05:00.000-08:002024-03-03T22:05:23.989-08:00μνημη και μιμηση<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ
ΜΙΜΗΣΗ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ελπιδοφόρο το
ότι η θυσία και η μνήμη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του Γρηγόρη
Αυξεντίου και των συν αυτώ και άλλων αγωνιστών της ΕΟΚΑ συνεχίζει να συγκινεί
και να εμπνέει μεγάλο μέρος των Ελλήνων της Κύπρου. Η Ιστορία μας δεν είναι της
μιας στιγμής ή του ενός αιώνα, αλλά, βαθιά χαραγμένη μέσα μας συνεπαίρνει και
ανεβάζει πνευματικά, άρα και καθοδηγεί στις αποφάσεις και ενέργειες και πράξεις
μας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Υπήρξαν
περίοδοι και προσπάθειες να υποτιμηθεί η θυσία, να ταξινομηθεί και ιεραρχηθεί,
πρώτος ο Τσε Γκεβάρα και ύστερα οι άλλοι, και αυτές οι αναιδείς σκέψεις και
λόγοι ακούγονταν και σε σχολικές γιορτές, άλλο τι λέγεται σε κάτι κομματικά
σεμινάρια....<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τουλάχιστον
σιωπή.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Οι πολιτικοί
λόγοι, όροι <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και λόγια καθοδηγούν σε
άλλες ατραπούς, στην προσπάθεια μερικών να εισηγηθούν και να επιβάλουν
ανελεύθερες λύσεις στο εθνικό μας θέμα. Όπως ο όρος “πατριωτικός ρεαλισμός”, ο
οποίος στην πραγματικότητα σημαίνει την αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Η υπεύθυνη ερώτηση
όμως πρέπει πάντα να είναι: Μπορεί να υπάρξει ασφάλεια και ευτυχία στον τόπο
μας, αν δεν υπάρχει ελευθερία, αν η Τουρκία συνεχίζει να καταπατά τα εδάφη μας,
αν θα παριστάνει την εγγυήτρια της ανεξαρτησίας μας, αν οι έποικοι συνεχίζουν
να ριζώνουν στα Κατεχόμενα, αν συνεχίσουμε να αισθανόμαστε βαρύ το χέρι του
φόβου και συνεχώς υποχωρούμε, αν δεν τοποθετούμε το κυπριακό ως θέμα εισβολής
και κατοχής, άρα ανάγκης απελευθέρωσης;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Μνήμη
θυσίας ηρώων, σημαίνει μίμηση ήθους και πράξεων. Αυτοί σίγουρα αγωνίστηκαν για την
ελευθερία και μόνη. Εμείς; <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-84594225641774471392024-02-26T23:19:00.000-08:002024-02-26T23:19:12.481-08:00καφενείον τα Νέα Ελευθέρια<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Καφενείον τα
Νέα Ελευθέρια<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ήταν
γνωστός για χρόνια ως ο καφενές του Κάουρα, τον είχε ίσως για εικοσαετία και
βάλε, έμενε τις νύχτες εκεί πολλές φορές ο Μιχαλής, έτσι τον φώναζαν, αδελφός
του καφετζή, κάθονταν και έξω τα καλοκαίρια πολλοί και μέσα βέβαια, υπήρχε
αριστερά το καμαράκι για τους χαρτοπαίχτες, ένα μεγάλο μπιλιάρδο στη μέση,
κειμήλιο βαρύ, με τις στέκες τις μπίλιες τα τεμπεσίρια ή τεμεσίνια που τα
λέγαμε, τραπεζάκια με το τάβλι τους και στο βάθος ο μεγάλος πάγκος, πίσω του
ουτζάκι και τα σχετικά, μια ατμόσφαιρα του καπνού και του καφέ, ως τώρα μένει
στη μύτη, ο Παπάκωστας πάντα έξω στη γωνία κοντά στο μπακάλικο του Κυριάκου να
πίνει τον καφέ του και να διαβάζει την εφημερίδα, ο δίσκος με τον καφέ και το
νερό σε άλλη καρέκλα, ψάθινη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ήρθε όμως
καιρός να τα παρατήσει ο Κάουρας και ανησυχία μεγάλη έπεσε στη γειτονιά, ήταν
και καιροί που χρειαζόταν ένα κεντρικό σημείο να συγκεντρώνονται οι άνθρωποι,
οι τούρκοι είχαν ήδη αρχίσει τις φασαρίες στον άγιο Λουκά, έπρεπε να οργανωθεί
ο κόσμος, οι άντρες να αναλάβουν την πολιτοφυλακή, κάποιοι να ξαγρυπνούν μη μας
κάψουν στον ύπνο. Κι έτσι ο πατέρας έπεισε τη θεία Μαρούλα και τον θείο Αντρέα
να αναλάβουν το καφενείο, η μάνα μου στο σπίτι για την ανατροφή του Χριστάκη
και όλα τα λοιπά σχετικά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Γύρω στο
1964 άρχισαν να έρχονται οι πρώτοι οηέδες, Δανοί και Σουηδοί στη γειτονιά, τους
άφηναν στις ελεύθερες ώρες να έρχονται στο καφενείο, γεμάτο χειμώνα καλοκαίρι,
η θεία τηγάνιζε κρεμύδι και χοτ τοκ και αυγά, τα έβαζε στο φραντζολάκι του
Πιτζιολή, και τα τραπέζια γεμάτα, ουίσκι το ποτό, και να τρέχουν τα δρώματά
τους το καλοκαίρι και να τους μένει αξέχαστη η διαμονή στην Κύπρο, ήταν ακόμα
έστω και με τις φασαρίες η γειτονιά μισός παράδεισος. Το 1974 καταστράφηκε η
περιοχή εκεί, μένει στη μνήμη.</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-34524708576021530162024-02-25T23:42:00.000-08:002024-02-25T23:42:39.953-08:00Πόλη που ράγισε, Παναγιώτης Νικολαΐδης<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Παναγιώτης
Νικολαΐδης, Πόλη που Ράγισε, Σμίλη<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Η ποιητική
συλλογή του Παναγιώτη Νικολαΐδη “Πόλη που Ράγισε” φωτίζει τη σκληρή και θλιβερή
πραγματικότητα της μοιρασμένης από την τουρκική εισβολή Λευκωσίας, συνυφασμένης
με την αγαπημένη του και με την ποίηση, σε μια τριάδα ομοούσια. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Μελετημένος
ο τίτλος, “που ράγισε”, αναφέρεται στην ιστορική στιγμή παρά στο τετελεσμένο
της διαίρεσης, “ραγισμένη”, αφήνοντας ελπίδα και ρωγμή φωτός. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τα δυο κλωνάρια
της πόλης, στη συνείδηση ενωμένα- στην πραγματικότητα χωρισμένα διά της βίας, γεννούν
εικόνες αντίθετες ή συμπληρωματικές. “Όπως καταλαβαίνεις επισκέπτη η Λευκωσία
έχει δύο όψεις όπως η έρημος είναι η άλλη όψη της θάλασσας.” Οι αγώνες και
θυσίες των ηρώων μας όπως και η φύση συνηγορούν στο αίτημα για ενότητα του
τόπου και συνοδεύονται από τον έρωτα προς την αγαπημένη γυναίκα και προς την
ποίηση, έκφραση του τρισχιλιετούς πολιτισμού μας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Με στίχους
κάποτε στην κυπριακή διάλεκτο ζωντανεύει αναμνήσεις παιδικές ολόφρεσκες,
συγκινητικές, μια όαση μέσα στη μεγάλη ερημιά του πολέμου που μερικοί μας παρακινούν
να συνηθίσουμε και μ’ αυτήν να ζούμε. Στην αγαπημένη απευθύνεται σε δεύτερο
πρόσωπο, την έχει μπροστά του <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ως το
ποίημα στο χαρτί, ένας ολόκληρος κόσμος. “Αγαπημένη, αυτός ο στίχος είναι φτιαγμένος
από στάχτη.”<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τους
ομότεχνούς του δεν ξεχνά αλλά τιμά, γιατί είναι ο συμπυκνωμένος πολιτισμός μας,
αντίδοτο στην επιθετική βαρβαρότητα που έφερε τη δυστυχία στον τόπο και στους
ανθρώπους. Το θέμα της διαιρεμένης διά της βίας Λευκωσίας είναι αγκάθι στην
πολιτική και πνευματική ζωή. Ο Νικολαΐδης όμως καταθέτει καθαρή τη διαμαρτυρία
του για την αδικία χωρίς προσωπεία .<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Επιτυχημένες
παρομοιώσεις και ποιητικά ευρήματα, παράθεση λέξεων- εννοιών- εικόνες σκληρές
εναλλασσόμενες με λυρισμό, λόγος μελετημένα δομημένος ποιητικά, ώστε να
αποτελεί τέλειο όλον, κάποτε λακωνικός, σοφός, περιεκτικός αληθειών και
ομορφιάς είτε στην κοινή νεοελληνική είτε στην κυπριακή, όταν χρειάζεται, πάντως
ζωντανός και ρέων, είτε εσωτερικές καταστάσεις αναλύει είτε εξωτερικές εικόνες περιγράφει,
της καθημερινής ζωής στην πόλη του, που την βαραίνει η φωνή του μουεζίνη, δεν
παύει όμως να κρατά ψηλά την ελληνικότητά της.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Στέλιος
Παπαντωνίου<o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-54934863803445477122024-02-24T00:04:00.000-08:002024-02-24T00:04:27.073-08:00Αντρέας Σύγκελος, Ο Αθάνατος δεν υπάρχει πια<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Αντρέας
Σύγκελος, Ο Α</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">θάνατο</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ς </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">δεν υπάρχει πια</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">, Ε</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">κδόσεις </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ε</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">πιφ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ανίου<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">“Ο Α</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">θάνατος δεν υπάρχει πια</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">”</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> είναι ένα μυθιστόρημα του </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Α</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ν</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">τ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ρέα </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Σύγκελου, η ιστορία του οποίου </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εκτυλίσσεται στην Κύπρο</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">για λίγο σ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">την Ελλάδα
και </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">σ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">την Αυστραλία</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> από το 1950 περίπου ως τις αρχές του εικοστο</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ύ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> πρώτου αιώνα</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">η βασική γραμμή του διατρέχει ένας μεγάλος
έρωτας που δεν ευτύχησε</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> λόγω της πατριαρχικής συμπεριφοράς του
πατέρα της κόρης</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> αιτίου της δυστυχίας </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">δυο</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> νέων</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">. Π</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">εριπέτειες και
αγωνίες</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> συναισθηματικά δοσμένες με ευαισθησία
καταστάσεις αγάπης και έρωτα</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> συγκρούσεις και
αποδοχές των χτυπημάτων της μοίρας</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">, φιλία, οικογενειακοί δεσμοί, σεβασμός στον συνάνθρωπο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Μ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ια τριτοπρόσωπη αφήγηση</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> με αναδρομές στο παρελθόν </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ή</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> προδρομικές σκηνές που περιέχουν κύτταρα των όσων
θα ακολουθήσουν</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">. Ο</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ήρωας σε μεγάλη ηλικία αναπολεί και
λεπτομερώς αφηγείται τα της ζωής του με περιγραφές τόπων</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> χρονικών περιόδων</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">, κοινωνικών και συναισθηματικών καταστάσεων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ι</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">διαίτερα ενδιαφέρουσες είναι οι ιστορικές
σελίδες μιας κρίσιμης για τον τόπο εποχής</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> αφού ο ήρωας έζησε </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">τις
αναστατώσεις </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">του
πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής του 1974 όντας στρατευμένος</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Μ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ε τις εμπειρίες του </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ο</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> συγγραφέας επιβεβαιώνει όσα έχουν γίνει ως τώρα αποδεκτά
</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">και </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">από τους μελετητές της περιόδου</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> και μάλιστα την προδοσία</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Η</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ζωή στο χωριό και η ζωή στην πόλη</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> οι χαρακτήρες των ανθρώπων και οι συμπεριφορ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ές </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">τους ζωντανεύουν στο μυθιστόρημα όπως σε
κινηματογραφική η ταινία</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ο</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ρυθμός του μυθιστορήματος κ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">υ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">λά ανάλογα με τα </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">εκτυλισσόμενα, </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">με επιβρ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">αδύνσεις </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">περισσότερο
παρά με άλματα</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> γιατί ο συγγραφέας λεπτομερώς καταθέτει</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ε</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">υχές να συνεχίσει να γράφει</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> γιατί η πείρα ζωής και η ευαισθησία του είναι
πολύτιμοι σύντροφο</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ί</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> του που αποτυπώνονται καθαρά στο</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ν</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> γραπτό του λόγο</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Στέλιος
Παπαντωνίου<o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-88344986025969819502024-02-21T07:22:00.000-08:002024-02-21T07:22:35.136-08:00Κυριάκος Ευθυμίου, Προτελευταία Αλήθεια<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Κ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">υριάκος </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ε</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">υθυμίου, </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Π</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ροτελευταία </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Α</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">λήθεια</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ποιήματα</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">, Σ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">αιξπηρικόν <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ο</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Κ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">υριάκος </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ε</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">υθυμίου είναι ποιητής βαθυστόχαστος</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">, φιλοσοφεί ή </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">διαλέγεται με τον εαυτό του</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> εισχωρεί στα βάθη του</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> βοηθώντας και τον αναγνώστη να φωτίσει άγνωστες πτυχές του εαυτού ή
δυσερμήνευτες και ανέκφραστες</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> για</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">τί ως ποιητής </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">έχει το χάρισμα να εκφράζει σε πυκνότατο και
πρωτότυπο λόγο </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">και </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">των άλλων τα σκότη</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Σε</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ένα μέρος των ποιημάτων του καταθέτ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ει τη </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">δική του προβληματική και μαρτυρία για το </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Κ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">υπριακό</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Έχοντας </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ζήσει </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">σε </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ακριτική περιοχή</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> σε οικογενειακή εστία και θαλπωρή</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> πονώντας για τα αποτελέσματα και τις αιτίες των
παθών μας</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ως αληθ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ής</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> και σοφός έμπειρος γνώστης και αναγνώστης της </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ι</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">στορίας εκφέρει πολύτιμο λόγο</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"> για τη </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διχοτομημένη πατρίδα</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">, τον δυνατό </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">αντίπαλο</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"> και την </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">εν πολλοίς
αδυναμία μας</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ταγών και λαού</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">. Θλίβεται ή </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">αντιμετωπίζε</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ι</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> στωικά </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">τα
πράγματα, αφού</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> η θλίψη του
είναι αξιοπρεπέστατη</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">α πρόσωπα της οικογένει</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ά</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ς του</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> σεβαστά και αγαπητά</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> θανόντα αλλά ποιητικά ζώντα</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> τον μεταφέρουν στο παρελθόν που αντικρίζει </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">δ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ιαλογικά</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Δροσερές
εικόνες προετοιμάζουν για τις μεγάλες αλήθειες και δομούν με αντιθέσεις ή
συμπληρωματικές εικόνες το ποίημα, ένα αυτοτελές κόσμημα. Μια λυρική περιγραφή
μπορεί να συνυπάρχει με την σκληρή Ιστορία, και το όλον να κρύβει σκληρές
αλήθειες και νοήματασε άλλα επίπεδα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ο</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ποιητής υπήρξε στη ζωή του ηθοποιός</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> σκηνοθέτης</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> αναγνώσ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">της</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ποιημάτων και μελετητής τους</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ένας πνευματικός πλούτος που τον </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">συνοδεύει στο </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">έργο του</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">, στο οποίο φανερώνονται </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">οπτικά και </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">οι</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> πιο αφηρημένες έννοιες</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">, θαυμαστό αποτέλεσμα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ο </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">μοναχικός συνομιλητής του εαυτού του
ξεπερνά τα όρια της εξομολόγησης και λακωνικά εκφράζει την εμπειρική σοφία του</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: #2000;"> </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">αλλά και επιστημονικές αλήθειες για την ύπαρξη
και τη γενικότερη Ιστορία μας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ο</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> τίτλος της συλλογής προοιωνίζει πως τα
γραφόμενα θα είναι αν όχι αποχαιρετιστήριος λόγος το απαύγασμα της μελέτης και
εσωτερικής </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">εις βάθος </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">διερεύνησης του ίδιου με γενικευμένες τ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ις αλήθειες,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> αφού μπορούν να ισχύουν για τον καθένα</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ο θάνατος </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">αποτελεί </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">αγκωνάρι </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">του όλου οικοδομήματος όπως και η και η τραγικότητα του ανθρώπου και η
σιωπηρή αποδοχή της μοίρας ως ανώτερη</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ς</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> δύναμη</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ς</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> την οποία αποδέχεται ο άνθρωπος</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"> ή ύστερα από εσωτερικό αγώνα γνωρίζει
και μπορεί πλέον να φωτίσει.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ε</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">κφραστικά</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> επιτυχημένα εκμεταλλεύτηκε λαϊκές ρήσεις ή εκφράσεις</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> τις οποίες εξεικ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ονίζει </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ζωοποι</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ώντας τες. Η </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">μεγάλη </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">του </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">όμως τέχνη </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">είναι ο σφιχτοδεμένος </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">λόγος</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">, ο</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ουσιώδης</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> και η εμφάνιση και εξεικόνιση των αφανών
αφηρημένων εννοιών</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Α</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">πό </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">αυτή την </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">άποψη</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">, ο Κυριάκος Ε</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">υθυμίου αναδεικνύεται δάσκαλος της ποίησης και
γνώστης και τ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">εχνίτης </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">των θεμελιωδών μυστικών της</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Στέλιος
Παπαντωνίου<o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-3354734088788256352024-02-19T00:17:00.000-08:002024-02-19T00:17:26.640-08:00μερικοί μεν, αλλά το κακό γίνεται<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Μερικοί
μεν, αλλά το κακό γίνεται<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Πενήντα χρόνια
από την τουρκική εισβολή και δεν βλέπουμε ελπίδα σωτηρίας. Αντίθετα, η
αγωνιστικότητα πολλών έχει μετατραπεί σε βεβαιότητα πως “το δίκαιο είναι με το
μέρος του αντιπάλου”, γι’ αυτό δίνουν προτεραιότητα στην προδοσία του
πραξικοπήματος και της όλης περιόδου αναθεματίζοντας τους αίτιους και αφήνοντας
στο απυρόβλητο τον εισβολέα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Αλλά γιατί
έγινε η εισβολή; Για να αποκατασταθεί η διασαλευθείσα τάξη. Επανήλθε ο Αρχιεπίσκοπος
Μακάριος ως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά τα σχέδια των εισβολέων
και των συμμάχων τους ήταν η διχοτόμηση του νησιού. Από το 1950 ανετρέφετο το
όνειρο, “για τακσίμ για ολούμ”, διχοτόμηση ή θάνατο. Λησμονημένη και η Βολκάν
και η ΤΜΤ, οι τρομοκρατικές οργανώσεις των τούρκων της Κύπρου, λησμονημένος ο
Ντεκτάς που έθεσε τις βάσεις. Εμείς για ένωση ξεκινήσαμε και βρεθήκαμε
διχοτομημένοι, με όνειρο πλέον την επανένωση του νησιού, και ο καθένας
καταλαβαίνει πως “επανένωση” δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συγκόλληση δυο
κρατιδίων, αφού εξισώνουν πολλοί το ψευδοκρατίδιο της Τουρκίας με το δικό μας κακώς
αποκαλούμενο “κλεφτοκράτος”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ουδείς
αμφιβάλλει για τα λάθη μας. Αλλά η ερώτηση είναι: τι λύση θέλουμε, τι κράτος
θέλουμε, τι αφήνουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας, που δεν είναι δίκαιο να
πληρώσουν τις δικές μας αμαρτίες ζώντας σε ένα ανελεύθερο καθεστώς με την
Τουρκία να το διαφεντεύει. Αν δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις
για την ελεύθερη διαβίωση με ασφάλεια των μελλουσών γενεών των Ελλήνων στην Κύπρο,
τότε να μην προχωρήσουμε σε αποδοχή καμιάς λύσης υποδούλωσης και τουρκοποίησης
του νησιού.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ποιος από μας
μπορεί να σηκώσει αυτό το ιστορικό βάρος, της διά της υπογραφής μας αναγνώρισης
των τετελεσμένων της εισβολής; Και αυτό βέβαια με την προϋπόθεση και βεβαιότητα
πως ξέρουμε ποιος είναι ο εχθρός, τον έχουμε σπουδάσει ιστορικά, έχουμε
παρακολουθήσει και καθημερινά επιβεβαιώνουμε τα χαρακτηριστικά του,
ιμπεριαλιστική δύναμη, κατοχική, επεκτατική, απάνθρωπη, χωρίς ίχνος δυνατότητας
συνεννόησης και εμπιστοσύνης σε υποσχέσεις ή διαβεβαιώσεις του, που γίνονται
μόνο και μόνο για τα δικά του συμφέροντα, που επικαλύπτει με τον μανδύα της
ειρήνης στην περιοχή, ενώ οφθαλμοφανώς αποβλέπει στην κατάληψη εδαφών, θάλασσας,
αέρα και αερίου των γειτόνων. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Μερικοί ήδη
έχουν αποδεχτεί τα τετελεσμένα της εισβολής, αφού θεωρούν νομική πράξη την
ίδρυση του ψευδοκράτους, το σύνταγμά του και την αρπαγή των περιουσιών μας ως
νόμιμη, κατά την τουρκοκυπριακή νομοθεσία. Και αυτό το κακό δεν αναλαμβάνει
κανείς να το εξαλείψει, την υποστήριξη του αντιπάλου, αφού ο καθένας έχει την
ελευθερία της γνώμης του. Άσχετο αν δίνει όπλα στον εχθρό. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Η
επανατοποθέτηση του κυπριακού ως προβλήματος εισβολής και κατοχής δεν
πραγματοποιείται επίσημα από καμιά κυβέρνηση. Τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών
άλλα υποστηρίζουν, ενώ οι απεσταλμένοι του διεθνούς οργανισμού άλλα πρεσβεύουν
και προωθούν. Η Αγγλία επεμβαίνει υποστηρίζοντας τα τουρκικά συμφέροντα, ενώ το
κρατίδιο του Τατάρ εμμένει στην αναγνώρισή του ως ισότιμου της Κυπριακής
Δημοκρατίας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Συμπερασματικά,
δύσκολοι οι καιροί, πολλοί μηδίζουν, αλλά ένα κράτος μας έμεινε: η Κυπριακή
Δημοκρατία. Τουλάχιστον να το διαφυλάξουμε με κάθε θυσία. Και γι’ αυτό έχουν
πολλά να γίνουν και από το ίδιο το κράτος και από μας τους πολίτες του.<o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-69543030221873926672024-02-13T23:44:00.000-08:002024-02-13T23:44:53.080-08:00για τα αυτονόητα<p> </p><p class="MsoNormal" style="background: white;"><span lang="el-CY" style="color: black; mso-ansi-language: #2000; mso-color-alt: windowtext;">ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white;"><span lang="el-CY" style="color: black; mso-ansi-language: #2000; mso-color-alt: windowtext;">Δεν ζητώ να είσαι
πανεπιστήμονας, αλλά μια και αναλαμβάνεις μια δουλειά, κοίτα κανένα λεξικό τι
λέει. “Ομοφοβικό” χαρακτήριζε συνεχώς η παρουσιάστρια στην τηλεόραση <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>το φιλμάκι του Μεσογαίας, έτσι το βάφτισαν και
το επαναλαμβάνουν, αλλά τίποτε το ομοφοβικό δεν έχει, με βάση την </span><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια</span><span lang="el-CY" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: #2000; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 12.0pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 6.0pt;"><i><span lang="el-CY" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: #2000; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">“</span></i><i><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">Με
τον όρο <b>ομοφοβία</b>, <b>ομοφυλοφοβία</b> ή <b>ομοερωτοφοβία</b> εννοείται
το μίσος, η αποστροφή ή οι διακρίσεις σε βάρος των </span></i><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BC%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1" title="Ομοφυλοφιλία"><i><span lang="EL" style="color: #3366cc; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">ομοφυλοφίλων</span></i></a></span><i><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;"> ή
και γενικότερα των </span></i><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%9F%CE%91%CE%A4" title="ΛΟΑΤ"><i><span lang="EL" style="color: #3366cc; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">ΛΟΑΤ+</span></i></a></span><i><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;"> ατόμων.
Η λέξη είναι </span></i><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%BF" title="Αντιδάνειο"><i><span lang="EL" style="color: #3366cc; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">αντιδάνειο</span></i></a></span><i><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;"> από
την </span></i><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AC" title="Αγγλικά"><i><span lang="EL" style="color: #3366cc; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">αγγλική</span></i></a></span><i><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;"> Ηomophobia που
ετυμολογείται από τις ελληνικές λέξεις ομός (όμοιος) και </span></i><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%B1" title="Φοβία"><i><span lang="EL" style="color: #3366cc; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">φοβία</span></i></a></span><i><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">.
Πρωτοχρησιμοποιήθηκε το </span></i><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/1969" title="1969"><i><span lang="EL" style="color: #3366cc; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">1969</span></i></a></span><i><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;"> από
τον Αμερικανό κλινικό ψυχολόγο George Weinberg και έγινε γνωστή με το βιβλίο
του Society and the Healthy Homosexual (</span></i><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/1971" title="1971"><i><span lang="EL" style="color: #3366cc; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">1971</span></i></a></span><i><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">)</span></i><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BC%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%B1#cite_note-1"><i><sup><span lang="EL" style="color: #3366cc; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">[1]</span></sup></i></a></span><i><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">. Η
ομοφοβία μπορεί να περιλαμβάνει μίσος, εχθρότητα ή λεκτική αποδοκιμασία των
ομοφυλόφιλων ανθρώπων. Συχνά φτάνει ως το σημείο να εκδηλώνεται πολύ
επικίνδυνα, όπως επιθέσεις, ξυλοδαρμούς, ακόμη και </span></i><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82" title="Φόνος"><i><span lang="EL" style="color: #3366cc; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">φόνους</span></i></a></span><i><span lang="EL" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">.</span></i><i><span lang="el-CY" style="color: #202122; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ansi-language: #2000; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 0pt;">”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ουδέν από
τα πιο πάνω ισχύει για το περί ου ο λόγος φιλμάκι.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Η κατάσταση
έχει εκτροχιαστεί. Υπάρχει διάχυτη η βεβαιότητα πως γίνεται προσπάθεια από
αόρατους κύκλους να μας επιβάλουν αφύσικες ή παρά φύσιν καταστάσεις ως φυσικές,
γι’ αυτό <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και διαμαρτύρονται θορυβωδώς
ενάντια σε όποιον εκφράζει τα ως τώρα αυτονόητα και φυσικά, τις αρχές και αξίες
του λαού μας, που πρεσβεύει χιλιάδες χρόνια.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Το γεγονός
ότι ένας δάσκαλος στο σχολείο δίνει την ευκαιρία να ακούσουν τα παιδιά την
άποψη της Εκκλησίας για τα δύο φύλα, άρρεν και θήλυ, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εκφρασμένη από έναν από τους πιο μορφωμένους
Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς, τον Μεσογαίας Νικόλαο, και η τρομαγμένη διαταγή
από την υπουργό Παιδείας να γίνει έρευνα για την ενέργεια του δασκάλου-
θεολόγου, φανερώνει πως κινδυνεύουμε πλέον υποστηρίζοντας τα αυτονόητα.
Χρειάζεται νηφαλιότητα, γνώση βαθιά και υπεύθυνη για κάθε τι που αφορά τα
παιδιά και την παιδεία, ενώ ο θόρυβος ουδέν ωφελεί. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Μια νέα μορφή
ανελευθερίας παρατηρείται, αντιδημοκρατικές διαδικασίες, προσπάθεια ανατροπής
των ως τώρα φυσικών αληθειών, γι’ αυτό και πρέπει να πολεμούμε πλέον και για τα
αυτονόητα<o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-6015210205635718922024-02-09T00:10:00.000-08:002024-02-09T00:10:15.471-08:00της γλώσσας μας<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ΤΗς ΓΛΩΣΣΑΣ
ΜΑς<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Κάθε πουλί
με τη φωνή του χαίρεται, κι εμείς με τη γλώσσα μας, προσέχοντας μη μας πουν
εθνικιστές αν αρχίσουμε να την παινεύουμε, που της αξίζει χιλιάδες χίλια, γιατί
πανάρχαιη που είναι, ποιητικότατη, παραγωγική με τον Όμηρο και εξής, με τους
βυζαντινούς και εξής, με τους σημερινούς λογοτέχνες που την αγαπούν και την
μελετούν και την καλλιεργούν, γιατί η αγάπη φαίνεται στο μόχθο να την γνωρίσουν,
να γράψουν και να μιλήσουν, να εκφραστούν ανθρώπινα, με τη συγκίνηση και με τη
λογική την αυστηρή τους, γιατί μπορεί να γίνει και γριά φαρμακερή, και κακογλωσσού,
ο καθένας στο χαρτί τον εαυτό του εκφράζει, καθρέφτης του η γλώσσα και τα
γραφόμενά του και τα λεγόμενα. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τι χαρές
κρύβει το γράψιμο μόνο όσοι καταπιάνονται με αυτό γνωρίζουν, μια φορά το γράφεις
κι ύστερα προσπαθείς να θυμηθείς πώς το είπες και δεν ξανάρχεται, πόθεν
κατεβαίνουν, πόθεν συνταιριάζονται και μπαίνουν στο ρυθμό και στο τραγούδι
κάποτε ή στο διάλογο και στον πεζό λόγο. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Άξιος που
γνώρισε τον Όμηρο και τους αρχαίους συγγραφείς παντός είδους, τόσο πλούσιοι που
είμαστε και όμως δίνουμε στα παιδιά μας κάτι φτωχά ψίχουλα και τα κακοποιούμε
πνευματικά, ενώ ολόκληροι κόσμοι περιμένουν στις βιβλιοθήκες, σήμερα δωρεάν
μπορείς να τους βρεις στο διαδίκτυο, κι όμως, άδικος κόπος να ασχολείσαι με τον
μαϊντανό, και μ’ αυτόν να περιμένεις ν’ αναθρέψεις παιδιά και να καλλιεργήσεις
παιδεία, κάτι πάει λάθος, λάθος. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τι καινούργιο
διάβασες; Μακάρι να μπορέσω να διαβάσω τα παλιά. <o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-8641291827638250702024-02-07T05:07:00.000-08:002024-02-07T05:07:36.223-08:00 Ο ΕΡΜΗΣ<p> Ο ΕΡΜΗΣ</p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY">Ο Ερμής ήταν
ένα μικρόσωμο σκυλάκι, άσπρο μαλλιαρό, τριών τεσσάρων μηνών όταν μας το έφερε
στο σπίτι ο Γιάννος, ο γιατρός της οικογένειας, αδελφός της Ευτυχίας μου. Τα
σκαλιά στο υπόγειο δεν μπορούσε να τα ανέβει, τον βάλαμε κάτω από τη σκάλα,
πολύ γρήγορα όμως τον φέραμε μέσα, ήταν το παιχνίδι της οικογένειας, κι ο
παππούς ήταν υποχρεωμένος να τον παίρνει βόλτα για τις ανάγκες του, μια φορά
μαλλώσαμε και με τον υπάλληλο του δήμου, δεν υπήρχαν ακόμα οι νόμοι για τη
συλλογή με σακούλι. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY">Η μεγάλη
μου κόρη, η Στάλω, τον πήρε ύστερα στο διαμέρισμά της και έγιναν οι αχώριστοι.
Από την Αμερική που σπούδασε είχε μια συμφοιτήτρια τουρκάλα, φίλη της στενή,
και μια από τον Άλιμο, της καλαμαριάς παιδί, έξω από την Αθήνα. Βρίσκονταν οι
τρεις τους πότε εδώ πότε εκεί. Η Αϊσέ βρέθηκε με σπίτι στην Κερύνεια, κι όταν ερχόταν, πήγαινε
η Στάλω και την έβρισκε, έμενε και τη νύχτα στο σπίτι ( να δούμε ποιου πρόσφυγα
κατακαημένου). Ο Ερμής στο αυτοκίνητο μέσα, δεν κατέβαινε εικοσιτετράωρο, έλα
βρε έξω να φας, βάζαμε φαγητό έξω από την πόρτα του αυτοκινήτου, του ανοίγαμε,
αν τα καταφέρναμε, κατέβαινε, έτρωγε και του κλείναμε την πόρτα να μην ξαναμπεί
στο αυτοκίνητο. Όμως δεν έμπαινε ούτε στο σπίτι. Καθόταν στα σκαλοπάτια, στη γωνιά
στα κάγκελα και περίμενε άλλες εικοσιτέσσερις ώρες με μια θλίψη μοναδική.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY">Ο μεγάλος αδελφός
της Ευτυχίας μου μένει στα Πολεμίδια, στο συνοικισμό, ο γιος του είχε ένα
σκύλαρο όμοιο βόδι. Κατεβαίνουμε μια μέρα με τον Ερμή, τον αρπάζει ο σκύλαρος,
και τότε θαύμασα τη μικρή μου κόρη, την Τίνα, τον άρπαξε και τον ανάγκασε να
αφήσει το σκυλάκι. Έκτοτε όμως, όποτε πηγαίναμε στα Πολεμίδια, πέντε μίλια
μακριά ο Ερμής άρχιζε να τρέμει, κι έμπαινε κάτω από την μαξιλάρα του αυτοκινήτου,
πέρασε καιρός πολύς να το ξεπεράσει με τη βοήθεια των παιδιών.<o:p></o:p></span></p>
<span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: SimSun; mso-fareast-language: ZH-CN; mso-fareast-theme-font: minor-fareast; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ήταν Χριστούγεννα, περιμένουμε τη Στάλω να πάμε
στα Πολεμίδια, ένα κλάμα από την άλλη άκρη, πέθανε ο Ερμής. Ήταν ένα οικόπεδο
πίσω από το σπίτι μας, τον έβαλαν σε μια κάσα χάρτινη και τον έθαψαν,
πρωταγωνιστής ο γιατρός</span>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-31247559274675037902024-02-06T02:48:00.000-08:002024-02-06T02:48:21.886-08:00εκκλησίες κατεχόμενης λευκωσίας<p> </p><p style="line-height: 150%;"><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Στέλιος Παπαντωνίου, φιλόλογος<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Μοῖρα ἀγαθὴ μὲ γέννησε στὴν ἐνορία τοῦ ἁγίου Κασσιανοῦ, </span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">σχεδόν </span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">τουρκοκρατούμενη. Τὸ κακὸ ἄρχισε ἀπὸ τὸ 1956,
</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">κα</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ὶ συνεχίστηκε τὸ 1958, 1963, 1974 μὲ
ἐπιθέσεις ἐναντίον τῆς ἐνορίας ἁγίου Λουκᾶ καὶ ἀργότερα ἐναντίον τοῦ ἁγίου
Κασσιανοῦ, ἁγίου Ἰακώβου, ἁγίου Γεωργίου καὶ Χρυσαλινιώτισσας. Σταδιακὰ ἡ
περιοχὴ καταστρεφόταν ἀπὸ τὸ σύνοικο στοιχεῖο ποὺ σκοπὸ εἶχε νὰ μᾶς ἐκδιώξει
ἀπὸ τὶς πατρογονικὲς ἑστίες καὶ νὰ καθιδρύσει τὴ δική του ὑπόσταση εἰς βάρος
μας. <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Τρεῖς ἐκκλησίες καταστράφηκαν ἀπὸ τοὺς τουρκοκύπριους καὶ γιὰ τὶς ὁποῖες θὰ
γράψουμε, ἀρκετά βιωματικά καὶ λίγα ἐγκυκλοπαιδικά<b>. <o:p></o:p></b></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ἡ ἐκκλησία τοῦ ἁγίου Λουκᾶ <o:p></o:p></span></b></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ἡ ἐνορία ἁγίου Λουκᾶ γειτόνευε μὲ αὐτὴν τοῦ ἁγίου Κασσιανοῦ. Στὸ ἴδιο
Δημοτικὸ Σχολεῖο φοιτούσαμε τὰ παιδιὰ τῆς περιοχῆς. Μεγάλο πανηγύρι γινόταν
στὶς 18 Ὀκτωβρίου. Στὴ μνήμη μου μιὰ μεγάλη κάτασπρη ἐκκλησιά, μὲ καμάρες καὶ
μιὰ μικρὴ πόρτα ἀπὸ τὴν ὁποία μπήκαμε μὲ τὴ γιαγιὰ ποὺ μὲ πῆρε στὸ πανηγύρι.
Δίκλιτη μὲ κτιστὲς κολόνες ποὺ χώριζαν τὰ δυὸ κλίτη. Στὴ νότια πλευρὰ ὑπῆρχε
ἀνοικτὴ στοά. Ἐπιγραφὴ πάνω ἀπὸ τὴν εἴσοδο ἀνέφερε ὅτι κτίστηκε ἐκ βάθρων ἐπὶ
ἀρχιεπισκόπου Φιλοθέου τὸ 1758. Τὸ ξυλόγλυπτο εἰκονοστάσιο τῆς ἐκκλησίας ἔγινε
τὸ 1780. <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Τὸ 1958 οἱ Τοῦρκοι πυρπόλησαν τὴν ἐκκλησία μὲ ἀποτέλεσμα νὰ καοῦν τὸ
εἰκονοστάσιο καὶ πολλὲς ἐνδιαφέρουσες εἰκόνες. Ὕστερα ἔκτισαν μιά, κατὰ τὴν
ἄποψή τους ἐκκλησία, δὲν ἐπιτρέπουν ὅμως τὴ λειτουργία της, γιατί στὴν περιοχὴ
κατοικοῦν πολλοὶ ἔποικοι. <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; margin: 0in;"><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ἡ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ ἦταν πραγματικὸ μουσεῖο βυζαντινῶν εἰκόνων.
Εὐτυχῶς πολλὲς ἀπὸ αὐτὲς εἶχαν περισυλλεγεῖ ἤδη πρὶν ἀπὸ τὸ 1940 καὶ ἀπετέλεσαν
μέρος τῆς συλλογῆς Φανερωμένης ποὺ ἀργότερα μεταφέρθηκε στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ. Ἡ
εἰκόνα ὴ Εὐαγγελιστοῦ, ποὺ διασώθηκε το 1958, βρισκόταν γιὰχρόνια στὸν ἱερό ναό
ἁγίου Σπυρίδωνος στὴ Λευκωσία καὶ τώρα στὴν ἐκκλησία τοῦ ἁγίου Λουκᾶ στὸ
συνοικισμό Κόκκινες Στροβόλου.<b><o:p></o:p></b></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><b><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ὁ ναὸς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου <o:p></o:p></span></b></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ἀνάμεσα στὰ νεοκλασσικὰ Δημοτικὰ Σχολεῖα Ἀρρένων καὶ Θηλέων ἁγίου
Κασσιανοῦ. Κατακάηκε ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸ 1974 ἀλλὰ ὡς τώρα δὲν ἐπιτράπηκε ἡ
ἀναστήλωσή του καὶ κινδυνεύει μὲ κατάρρευση. Τὰ μέλη τῆς τεχνικῆς δικοινοτικῆς
ὁμάδας ποὺ ἀνέλαβαν νὰ μελετήσουν τὰ κτίσματα στὴ νεκρὴ ζώνη σημειώνουν στὴν
ἀναφορά τους γιὰ τὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου: </span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Χρονολογεῖται στὸ 17ο αἰῶνα, εἶναι κτισμένη μὲ
πελεκητὴ πέτρα καὶ ἔχει ὑποστεῖ μεταγενέστερες ἐπεμβάσεις. Ἡ ἐκκλησία εἶναι
μέρος ἑνὸς μεγαλύτερου κτιριακοῦ συνόλου, ποὺ περιλαμβάνει τὰ δύο νεοκλασικὰ
σχολεῖα τοῦ Ἁγίου Κασσιανοῦ, καθὼς καὶ τὸ νεώτερο νηπιαγωγεῖο. Ἡ νότια πλευρὰ
τοῦ ναοῦ βρίσκεται ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὅπου ἀνοίγει καὶ ἡ κύρια
εἴσοδός του, ποὺ ὁδηγεῖ στὸ νάρθηκα. Στὸ ἐσωτερικό του νάρθηκα ὑπάρχουν ἔντονα
χρώματα στοὺς τοίχους, καθὼς καὶ πέτρινα διακοσμητικά.</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">»</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ἐδῶ γράφτηκε Ἱστορία</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">: «</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Στὶς 10</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Αυγούστου</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">1974 </span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">μ</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ᾶ</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ς εἰδοποίησαν οἱ εἰρηνευτὲς ὅτι οἱ Τοῦρκοι θὰ
πυρπολοῦσαν τὸ ναό. Μᾶς ἔδιναν 3-4 ὧρες γιὰ νὰ ἀπομακρύνουμε τὶς εἰκόνες καὶ τὰ
ἄλλα κειμήλια. Ἤμασταν ἕξι ἄτομα. Πήραμε πρῶτα τὶς δικές του εἰκόνες ἀπὸ τὴν
ἐκκλησία. Τὴ μεγάλη εἰκόνα τοῦ Ἁγίου, δεξιὰ τοῦ εἰκονοστασίου, μὲ τὸ ἀσημένιο
κάλυμμα, χρειαστήκαμε τέσσερα ἄτομα νὰ τὴ σηκώσουμε. Αὐτὴ τώρα, μαζὶ μὲ ἄλλες
ἀπὸ τὸ ναό, βρίσκεται στὸ</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ν</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Μαχαιρά.
Τότε, μετέφεραν τὰ πάντα στὴν Ἀρχιεπισκοπή». Μέρος ἀπὸ διήγηση τοῦ Σταύρου
Ἰακώβου, κατοίκου τῆς περιοχῆς καὶ στρατιώτη. «Πῆγα μόνος μου νὰ σηκώσω τὴ
μικρὴ ξύλινη εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ποὺ ἦταν στὰ ἀριστερά. Ἔνιωσα ἕνα ρῖγος
καὶ ἀμέσως πρόσεξα ὅτι τὸ πρόσωπο τοῦ Ἁγίου στὴν εἰκόνα ἦταν βρεγμένο. Ἔψαξα νὰ
βρῶ ἀπὸ ποῦ ἦρθε τὸ νερό, ἀλλὰ δὲν βρῆκα τίποτε. Τὰ δάκρυα τῆς εἰκόνας κυλοῦσαν
κάτω. Τὰ σκούπισα μὲ τὸ χέρι μου καὶ τὴ μετέφερα ἔξω. Μετά, κουβαλήσαμε καὶ τὶς
ἄλλες εἰκόνες, ἀκόμα καὶ τὴν καμπάνα». <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Τὸ θόλο μέσα στὸ ἱερὸ τὸν ἁγιογράφησε, τό1973, ὁ Γιῶργος Παπαδόπουλος,
κάτοικος τῆς ὁδοῦ Ἀξιοθέας στὴν ἴδια περιοχή. <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; margin: 0in;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ὁ ναὸς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἦταν στὸ ἐπίκεντρο ἐπεισοδίων κατὰ τὶς
ἐκδηλώσεις «Οἱ Γυναῖκες Ἐπιστρέφουν», τὸν Ἰούλιο τοῦ 1989. Συνελήφθησαν τότε
ἀπὸ τοὺς Τούρκους ὁ Μητροπολίτης Κιτίου Χρυσόστομος, ὁ τότε Χωρεπίσκοπος
Ἀρσινόης Γεώργιος (νῦν ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου) καὶ γυναῖκες ποὺ συμμετεῖχαν στὴν
ἐκδήλωση.<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><b><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Πέρσου <o:p></o:p></span></b></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Πολὺ κοντὰ στὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Κασσιανοῦ βρίσκεται ἡ ἐκκλησία τοῦ
Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Πέρσου, σὲ μεγάλο βαθμὸ κατεστραμμένη ἀπὸ τὸ 1963</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> καὶ σχεδόν τελειωτικά λόγω βροχῶν τὸ 2022</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">. Ἡ ἐκκλησία συνέδεσε τὸ ὄνομά της μὲ τὸ
πρῶτο ἐκθετοτροφεῖο τῆς Λευκωσίας</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">καὶ μὲ τὸν
γυναικεῖο μοναχισμό, ἀφοῦ στὸ ἐκκλησάκι αὐτό κατέφευγαν γυναῖκες ποὺ ἤθελαν νὰ
μονάσουν.<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ὅπως σημειώνεται στὸ βιβλίο «Λευκωσία: Ἡ ἄγνωστη κληρονομιὰ κατὰ μῆκος
τῆς νεκρῆς ζώνης/Εὐρωπαϊκὲς μέρες κληρονομιᾶς» (ἔκδοση 2008), <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«Ἡ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα μνημεῖα
στὴν περιοχὴ τῆς Νεκρῆς Ζώνης καὶ ἡ ἀνέγερσή της ὑπολογίζεται μεταξὺ 15ου καὶ
16ου αἰῶνα. Ἔχει ἀρκετὲς μεταγενέστερες ἐπεμβάσεις, ὅπως εἶναι τὸ καμπαναριό,
τὸ ὁποῖο εἶναι κτισμένο μὲ πελεκητὴ πέτρα. Ὁ ναὸς εἶναι βυζαντινοῦ τύπου,
σταυροειδὴς μὲ ἡμικυλινδρικοὺς θόλους ποὺ καλύπτουν τὸ ἐσωτερικό του καὶ μὲ
ἕναν τροῦλο στὴ διασταύρωσή τους. Ὁ τροῦλος στηρίζεται σὲ τύμπανο μὲ ὀκτὼ
παράθυρα, ποὺ φωτίζουν τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ναοῦ. Ἡ ἁψῖδα τοῦ ἱεροῦ εἶναι
ἡμικυκλική. <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ἡ ἐκκλησία ἀποτελεῖ μέρος μεγαλύτερου συγκροτήματος, ποὺ ἀναφέρεται ὡς
«Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου». <o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ἀπό την «Πολυγνώση» ἀντλοῦμε τὴν πληροφορία πώς<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>‘’ </span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ὁ Ι. Περιστιάνης σημειώνει ὅτι ὑπῆρχε ἡ παράδοση γιὰ
τὸν Ἅγιο Ἰάκωβο ὅτι κατὰ τὴν περίοδο τῆς Φραγκοκρατίας ἦταν λατινικὸ μοναστήρι,
τὸ ὁποῖο κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Τουρκοκρατίας ἀγοράστηκε ἀπὸ τὸν δραγομάνο,
παπποῦ τοῦ Τζελεπὴ Γεώργου καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 20οῦ ἀνῆκε στὴν Ἀρχιεπισκοπή. Τὴν
πληροφορία του ὁ Περιστιάνης τὴν ἐπιβεβαιώνει καὶ ἀπὸ τὸν Γάλλο ἱστορικὸ Mas
Latrie, ὁ ὁποῖος σημειώνει ὅτι στὴ Λευκωσία ὑπῆρχε τὸ παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου
Ἰακώβου τοῦ Τελωνείου, τὸ ὁποῖο </span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ἀ</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ν</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ῆ</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">κε στὸν εὐγενῆ Simon de Montolin.”<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Γύρω στὸ 1950 τὸ ἐκκλησάκι ἦταν πολὺ φτωχικὸ</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">, γιόρταζε </span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">στὶς 27 Νοεμβρίου</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">, ἐνῶ πολλοί το ἐπισκέπτονταν μὲ τὴν πίστη
πὼς θὰ βροῦν θεραπεία στ’</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> αὐτιά τους. </span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Στὴν αὐλή </span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">λειτουργοῦσε
ὀρφανοτροφεῖο</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">, που δεν
θυμόμαστε, γύρω στο 1955 </span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ἀτμοκαθαριστήριο</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> καὶ ξυλουργεῖο. Σ’</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> ἕνα σπίτι κοντὰ στὴν ἐκκλησία, </span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">τὴν ἴδια περίδο, </span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">κατοικοῦσε ὀ</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> ἱερομόναχο</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ς</span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Δοσίθεο</span><span lang="EL" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ς, πού συνδέθηκε μὲ τὴν ἐκκλησία. </span><span lang="el-CY" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: #2000; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-81672726245859239982024-02-05T23:50:00.000-08:002024-02-05T23:50:03.440-08:00τελευταίαΤΕΛΕΥΤΑΙΑ...<div>Επειδή και πάλι γίνεται προσπάθεια να μας στριμώξουν, και από τον άγγλο πρεσβευτή και από τους δήθεν εκπρόσωπους της κοινωνίας των πολιτών και από την εκπρόσωπο του οηε, εμείς θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε για άλλο μεγάλο ΟΧΙ αργά γρήγορα.</div><div>Με μεγάλη αναίδεια ο πρεσβευτής της Αγγλίας μας είπε πως πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία στους τούρκους να εκφραστούν ελεύθερα και να μας ζητήσουν τη δημιουργία δικού τους κράτους, έστω κι αν δεν το δημιουργήσουν στο τέλος. Αλλά να τους αφήσουμε να εκφραστούν, για να δώσουμε ώθηση στην έναρξη των συνομιλιών. Ευτυχώς από το Προεδρικό του διεμήνυσαν πως καλά κάνει να σκέφτεται πριν ανοίξει το στόμα και πως είναι απαράδεκτα τα όσα εκστόμισε. Ο φαταούλας τούρκος δεν πρόκειται να ζητήσει μόνο λεκτικά αλλά ήδη καταβροχθίζει τη νεκρή ζώνη πλην των κατειλημμένων.</div><div>Η κυρία εκπρόσωπος του οηε είδε τους ηγέτες, εξισώνοντας τους πάντες, και ψάχνοντας να βρει τους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών συναγελάζεται με τους τουρκότουρκους και τους ελληνοφωνότουρκους. Οπότε άκουσε όσα ήθελε να ακούσει και διευκόλυνε η ίδια τον εαυτό της παρουσιάζοντας και τους ψευδοεκπροσώπους μας να της ζητούν να ενώσει τις δυο κοινότητες, για να μπορούν να πίνουν ανενόχλητοι όλοι μαζί τον καφέ τους και να τρων τα πουρέκια τους στο μεγάλο χάνι της Λευκωσίας. </div><div>Δεν μίλησε κανένας για τις σαράντα χιλιάδες τούρκους στρατιώτες που βρίσκονται εδώ για πενήντα τόσα χρόνια και μετέτρεψαν τη μισή Κύπρο σε τουρκικό στρατόπεδο, αεροδρόμιο, λιμάνι. Δεν μίλησε κανένας για το διωγμό των Ελλήνων της Κύπρου, για τους νεκρούς και αγνοούμενους, για την καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, για την ασέβεια σε κάθε ελληνικό και χριστιανικό στα κατεχόμενα, για την εκμετάλλευση των περιουσιών μας από τους πάντες πλέον.</div><div>Κανένας δεν την ρώτησε: Είναι δυνατή λύση με τουρκικά στρατεύματα στο νησί; Είναι δυνατή λύση με εποίκους να στρογγυλοκάθονται στις περιουσίες μας κι εμείς να μην έχουμε δικαιώματα ελεύθερης διακίνησης, εγκατάστασης, απασχόλησης, στην ίδια την δική μας γη; Είναι δυνατόν να δεχτούμε λύση που να καταργεί την Κυπριακή Δημοκρατία και να εξισώνει το παράνομο μόρφωμα των τούρκων με το νόμιμο κράτος; </div><div>Επειδή λοιπόν προς το παρόν όλες οι κινήσεις των γύρω μας δείχνουν πως μας περικυκλώνουν ύπουλα με απώτερο σκοπό την υποταγή μας, γι’ αυτό και πρέπει να είμαστε έτοιμοι με τα δικά μας αιτήματα: Ζητούμε την απελευθέρωση των εδαφών μας, ζητούμε την κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων των πολιτών του κράτους μας, ισότιμων με τον κάθε ευρωπαίο.</div>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-89455576128041707602024-02-03T06:05:00.000-08:002024-02-03T06:05:32.907-08:00ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΡΤΗΣ<p> </p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: #2000; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">ΚΕΙΜΕΝΟ
ΠΑΛΙΟ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: #2000; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">ΑΙΩΝΙΑ
ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ, ΦΙΛΕ ΓΙΩΡΓΟ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: #2000; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">Είναι ένας καθηγητής- φιλόλογος που δε δέχτηκε να εγκαταλείψει το σχολείο
στο οποίο τάχτηκε να υπηρετήσει εδώ και χρόνια, μετά το ’74, παρόλο που το
σπίτι του ήταν στην άλλη άκρη της Λευκωσίας. Ταυτίστηκε με το σχολείο του κι
έβλεπε καθημερινά μέσα από το παράθυρο της τάξης την τουρκική σημαία στο
απέναντι φυλάκιο, στους διαδρόμους του σχολείου ντουβάρια, λινάτσες, γαιόσακους
και παρατηρητήρια. Περπατούσε στο γήπεδο του σχολείου- ανοιγμένο τριάντα χρόνια
πριν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με χίλιες δυο αιτήσεις προς τα
Ηνωμένα Έθνη- κι ανοιγόκλεινε τα ρουθούνια μυρίζοντας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πενταδάχτυλο, δεχόταν τη μούντζα του
μαχαιριά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και την καταραμένη σημαία
ταφόπετρα. Ετάχθη να υπηρετήσει και υπηρέτησε με συνέπεια το πρώην Παγκύπριον
Γυμνάσιον Θηλέων Παλουριωτίσσης, νυν Λύκειο Παλουριώτισσας. Δε ζήτησε καμιά
προαγωγή και παρέμεινε στις τάξεις των μαχίμων της πρώτης γραμμής ως το
τέλος.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Συχνά στα γραφτά του αναφερόταν
στην κύρια είσοδο του σχολείου, από την οποία δεν μπορούσε να περάσει, γιατί το
απαγόρευαν τα στρατεύματα του οχτρού. Κι ο Τούρκος σκοπός απέναντι βλοσυρός, με
το δάχτυλο στη σκανδάλη,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν έχεις
εμπιστοσύνη. Δάσκαλος με το λόγο, με το γράψιμο, με το παράδειγμά του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">Ταξίδευε και μας τριγυρνούσε στα παιδικά του χρόνια στον Αμίαντο. Εκεί
ο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παράδεισος, οι πρώτοι ριζωμένοι φίλοι,
οι γείτονες, οι χωριανοί,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο Ξενής, οι
αγώνες των εργατών, ο παπάς του χωριού να θεμελιώνει τις αρχές: πρώτα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λαμπάδα, ύστερα εξαπτέρυγο, κι όταν το
αξιωθείς, θα πάρεις και το σταυρό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">Το δικό του σταυρό τον αποφάσισε και τον σήκωσε χρόνια τώρα στην έδρα και
στη δημοσιογραφία. Με τις εφημερίδες του, με τα μονόστηλά του, με τα
εβδομαδιαία του, ένα χρυσωρυχείο ανεκμετάλλευτο, ευτυχισμένος ο φιλόλογος
που<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>θ’ αξιωθεί κάποτε να το μελετήσει,
να κατατάξει τα κείμενα, να κολυμπήσει στην ιστορία αυτού του τόπου και στους
πόθους του λαού μας που με τόσο πείσμα και πυκνότητα λόγου, με τόση<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ζωντάνια, σταράτα και τσεκουράτα μας
κληροδότησε με τη γραφίδα του<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κι ακόμα
καθημερινά μας δωρίζει.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">Ταγμένος να πολεμά για την<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ελευθερία
του κυπριακού ελληνισμού,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απτόητος
συνεχίζει να ονομάζει την εισβολή εισβολή, την κατοχή κατοχή, την ελευθερία
ελευθερία. Στέλνει χαιρετίσματα στην εξουσία και συνεχίζει το δρόμο του- χαρά
μας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">Τελευταία μέρα στο σχολείο του αύριο. Καιρός για σύνταξη, για ανασύνταξη
των δυνάμεων και για νέα στάδια αγώνων με την εύστοχη έκφραση,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον ακριβή λόγο, την πλούσια θεματογραφία από
την οποία ποτέ δεν απουσιάζει το ένα και μοναδικό: η κατοχή της πατρίδας και η
ανάγκη για απελευθέρωση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">Δίδαξε την ελληνική γλώσσα και θεωρητικά και πρακτικά, σεβάστηκε τους
δασκάλους του που συχνά μνημονεύει, αλλά και τον αγάπησαν οι μαθητές και οι
μαθήτριές του για την ανθρωπιά του, την ντομπροσύνη του, την αγάπη με την οποία
τους αποχαιρετούσε και τους αθανάτιζε κάθε χρόνο στα χρονογραφήματά του. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">Και τώρα καιρός να τον αποχαιρετήσει το σχολείο, οι μαθητές, οι μαθήτριες,
οι συνάδελφοί του, το προσωπικό. Στάθηκε ένας σπάνιος άνθρωπος, διαμάντι,
συνεπής και μαχητικός,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με χιούμορ και
γνώση, με καλοσύνη κι ολάνοιχτη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παιδική
καρδιά.<o:p></o:p></span></p>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-element: para-border-div; padding: 0in 0in 1.0pt 0in;">
<p class="MsoNormal" style="border: none; line-height: normal; margin-bottom: 0in; mso-border-bottom-alt: solid windowtext .75pt; mso-padding-alt: 0in 0in 1.0pt 0in; padding: 0in;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">Στο σχολείο ο κύριος Γεώργιος Ξενοφώντος, στα γραφτά του Γιώργος Σέρτης. <o:p></o:p></span></p>
</div>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in;"><span lang="el-CY" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: #2000; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;">Και τώρα καιρός να τον αποχαιρετήσουμε για το
τελευταίο του ταξίδι, με ποια λόγια αντάξιά του, με ποια καρδιά!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in; margin-left: 0in; margin-right: 14.2pt; margin-top: 0in; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><u><span lang="el-CY" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: #2000; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p><span style="text-decoration: none;"> </span></o:p></span></u></b></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ΓΙΩΡΓΟΣ
ΣΕΡΤΗΣ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ήταν μακρύς
ο καιρός που βρισκόταν μακριά μας, ένα πέσιμο στο έδαφος τον έστειλε στο νοσοκομείο
κι ύστερα από το ένα μικρόβιο στο άλλο, γύρω του οι δικοί του με την ελπίδα,
δεν ήταν ο καθένας ο Γιώργος, μια δύναμη ψυχής μοναδική, με το γέλιο και το
αστείο του, με τις θέσεις του στο εθνικό μας θέμα και τις αταλάντευτες
απαιτήσεις για απελευθέρωση του τόπου. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Από τους
ελάχιστους μάχιμους στις εφημερίδες, που επαναλάμβανε τα αυτονόητα,
απελευθέρωση της πατρίδας, στήριγμα όσων είχαν τις ίδιες ιδέες. Λιτός λόγος και
λακωνικός, σφιχτοδεμένος, θαυμαστός στα λιγοστά και γεμάτα σημασία λόγια του,
που φανέρωναν τη μεγάλη φιλοπατρία, την αγάπη στην Ελλάδα και στον τόπο, από τη
Θεσσαλονίκη ως τον Αμίαντο και τη Λευκωσία. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Από τον
Αμίαντο έφερνε τις παιδικές του μνήμες, όποτε δημοσίευε παρακαλούσαμε να μην
τελειώσουν, τη Θεσσαλονίκη τη θυμόταν τον Οκτώβρη κάθε χρόνο, και τη Λευκωσία
με τον Πενταδάκτυλο πάνω από το αγαπημένο του σχολείο της Παλουριώτισσας με τις
μαθήτριες και τους μαθητές να αποχαιρετά τους τελειόφοιτους έναν ένα κάθε
χρόνο, σφραγισμένος στη μνήμη των παιδιών για πάντα. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Λεβέντης,
σέρτης, ειλικρινής, τσεκουράτος. Δεν ζητούσε τίποτε για τον εαυτό του,
ντροπαλός σαν παιδί με την παντοτινή παιδική ψυχή, όσες προσπάθειες κι αν
έγιναν να επιλέξει για έκδοση χρονογραφήματά του πήγαν χαμένες, γιατί αυτός
αγαπούσε κάθε του λέξη κάθε γραμμή κάθε γραφτό του, θα ήταν άδικη οποιαδήποτε
επιλογή. Εύχομαι να βρεθεί ο φιλόλογος που θα αναλάβει την έκδοση γιατί ο
Σέρτης ήταν μια μοναδική γνήσια φωνή, που καθρέφτιζε ολοκάθαρα τον καιρό και
τον τόπο μας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0in; margin-left: 0in; margin-right: 14.2pt; margin-top: 0in; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><u><span lang="el-CY" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: #2000; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p><span style="text-decoration: none;"> </span></o:p></span></u></b></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-2170145424177087352024-01-31T01:11:00.000-08:002024-01-31T01:11:31.482-08:00Ντράπου, βρε<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ντράπου,
βρε<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ντράπου,
βρε, ξένη γυναίκα η Μαρία Άνχελα Κουεγιάρ! Αλλά θα πρέπει να δείξει το νου του,
την αχόρταγη νοοτροπία του. “Για να υπάρξει κοινό έδαφος”, λέει. Τι κοινό
έδαφος; Στα δικά μας εδάφη έστησαν το ψευδοκράτος τους και το μόνο που περιμένουν
είναι να το αναγνωρίσουμε. Όλη την παρανομία να φορτωθούμε και να τους
αναδείξουμε κούππα άπαννη, τους πούαρς τερκς. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">“Πρέπει </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">να γίνει αποδεκτή η κυριαρχική ισότητα των
τουρκοκυπρίων</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">”, λέει ο
Τατάρ. Η Κυπριακή Δημοκρατία στηρίχτηκε στην ύπαρξη δύο κοινοτήτων. Μια του 80%
και μια του 18%. Πού κατοικούσαν όταν το 1960 ιδρύσαμε το κράτος; </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Και πού κατοικούν τώρα και πώς γίναν
κύριοι των σπιτιών και των περιουσιών μας; Σ΄ένα έδαφος ελληνικό, που έχουν </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">κατακλ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">έ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ψει</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ανασκάψει</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> οικοδ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ομήσει και </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανοικοδόμησ</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ει, σβήνοντας κάθε τι ιστορικό ελληνικό και
χριστιανικό, ένα βλογιοκομμένο πρόσωπο. Πού είναι ο δικός τους πολιτισμός και
δεν τον βλέπουμε; Μιναρέδες και μιναρέδες, για να αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία του
τόπου. Και όλα αυτά να τα αποδεχτούμε, να τα νομιμοποιήσουμε!!! Συνεργοί της
παρανομίας να γίνουμε για χάρη των συνοίκων! Άπαγε της βλασφημίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Η μειοψηφία
του </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">18% </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">απαιτεί περισσότερα δικαιώματα από
το 80% και δεν θα παύσει να απαιτεί και να απαιτεί, όπως την αναγνώριση όλων
των παιδιών από μικτούς γάμους, τουρκοκυπρίων με εποίκους. Έγκλημα πολέμου ο
εποικισμός κι εμείς καλούμαστε να το αποδεχτούμε και να τους εξισώσουμε με τους
νόμιμους πολίτες του κράτους. Ένα διαβατήριο για την Ευρώπη στον άρπαγα της γης
μας, στο φονιά, στο νεκροθάφτη των αγνοουμένων μας, στον ασεβή.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">“Β</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ίωσαν</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">”,</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> λέει</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">,</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: EL;"> </span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">“μ</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">εγάλα βάσανα και επιθέσεις στο 63</span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">!” Το μέγα προμελετημένο ψεύδος! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ενώ εμείς χαρήκαμε πολύ την επίθεση των τουρκικών
στρατευμάτων το 74! <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Γι’ αυτό πρέπει να
τα ανεχτούμε στον τόπο μας επ’ άπειρον! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Η ευτυχία
τους στηρίζεται στη δυστυχία μας. Κι αυτό δεν θα παύσει ποτέ. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Γι’ αυτό το
σχιζοφρενές και μόνο, θα πρέπει εμείς να καταγγέλλουμε συνεχώς τις απαιτήσεις
τους και όχι να περιμένουμε καλή θέληση από ένα λαό που δεν ξέρει τίποτε άλλο
στην Ιστορία του από το να καταβροχθίζει ξένους λαούς και τις περιουσίες τους. Μια
ιστορία διεθνών εγκληματιών και εγκλημάτων. Που δυστυχώς την επιβραβεύουμε με
προσφορές και με δεκαπλάσιες αγορές προϊόντων τους! Είμαστε κι εμείς μια
πάστα!!!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"><o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-26107597325250959962024-01-30T06:22:00.000-08:002024-01-30T06:22:03.159-08:00Θαύματα του αποστόλου Πέτρου κατά τις Πράξεις<p> Στέλιος Παπαντωνίου, φιλόλογος</p><p>Θαύματα τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου κατά τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων</p><p>1. Ἡ θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς χωλοῦ.</p><p>Ύστερα ἀπό τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὁ Πέτρος καί ὁ Ἰωάννης μιὰ μέρα ανέβαιναν στὸ</p><p>ἱερὸ νά προσευχηθοῦν. Ἐκείνη τὴν ὥρα κατέβαζαν ἕναν ἐκ γενετῆς χωλό ποὺ συνήθως τὸν ἔβαζαν</p><p>στὴν εἴσοδο τῆς αὐλῆς τοῦ ναοῦ καὶ ζητοῦσε ἐλεημοσύνη. Αὐτός παρακάλεσε τὸν Πέτρο καἰ τὸν</p><p>Ἰωάννη νὰ τὸν ἐλεήσουν. Ὁ Πέτρος τοῦ εἶπε: «Ἀργυρά καὶ χρυσά νομίσματα δὲν ἔχω. Ἐκεῖνο ποὺ</p><p>ἔχω, αὐτό καἰ σοῦ δίδω. Στὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, σήκω ὄρθιος καὶ περπάτα.» (Πραξ. 3,7) Καὶ</p><p>ἀφοῦ τὸν ἔπιασε ἀπό τὸ δεξί χέρι τὸν σήκωσε. Αὐτός ἀμέσως σηκώθηκε, στάθηκε όρθιος και</p><p>περπατούσε.</p><p>2. Ἀνανίας καὶ Σαπφείρα</p><p>Ὁ Βαρνάβας εἶχε πουλήσει ἕναν ἀγρό του καὶ ἔδωσε τὰ χρήματα στοὺς ἀποστόλους. Ὅμως ὁ</p><p>Ἀνανίας καί ἡ γυναίκα του Σαπφείρα πούλησαν ἕνα κτήμα ἀλλά κράτησαν γιὰ τὸν ἑαυτό τους ἕνα</p><p>μέρος τῶν χρημάτων. Ὁ Πέτρος κατηγόρησε τὸ ζεῦγος διότι ἐψεύδετο στὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Τιμώρησε</p><p>πρῶτα τὀν Ἀνανία, ποὺ ἔπεσε κάτω και ξεψύχησε, και σε λίγες ὧρες τἠν γυναίκα του, ποὺ ἔπεσε</p><p>νεκρή καὶ τὴν πῆραν κι αὐτήν γιὰ ταφή.</p><p>3. Ἀκόμα καὶ ἡ σκιά τοῦ Πέτρου</p><p>Οἱ ἀπόστολοι ἔκαμναν θαύματα καἰ οἱ πιστοί τοὐς τιμοῦσαν. (Πραξ. 5,15) Μάλιστα πολλοί</p><p>πίστευαν πὼς ἀκόμα κι ἡ σκιά τοῦ Πέτρου να πέσει σὲ ἀσθενή, αὐτός θα θεραπευτεῖ. Γι’ αὐτὸ καὶ</p><p>ἔφερναν στὶς πλατεῖες ἀσθενεῖς καὶ περίμεναν. Ὅμως αὐτό δὲν ἄρεσε στοὺς ἄρχοντες ποὺ τοὺς</p><p>φυλάκισαν. (Πραξ. 5,19) Ἄγγελος ὅμως Κυρίου, κατά τὴν νύκτα, ἄνοιξε τίς θύρες τῆς φυλακῆς, τοὐς</p><p>ἐλευθέρωσε καἰ τοὺς παράγγειλε νὰ σταθοῦν μὲ θάρρος καὶ νὰ διδάσκουν τὸν λαό στὶς αὐλές τοῦ</p><p>ναοῦ, ὅπως καὶ ἔκαμαν.</p><p>4. Ὁ Αίνέας (Πραξ. 9,32)</p><p>Σὲ μιὰ περιοδεία του στὴ Λὺδδα ὁ Πέτρος βρῆκε ἕναν ἄνθρωπο ὀνόματι Αἰνέαν, παράλυτο για</p><p>ὀκτώ χρόνια. Καὶ τοῦ εἶπεν ὁ Πἐτρος· «Αἰνέα, ὁ Ἰησοῦς Χριστός σὲ θεραπεύει. Σήκω.» Καί ἀμέσως</p><p>ἐκεῖνος σηκώθηκε ὑγιής.» </p><p>5. Ἡ Ταβιθά (Πραξ. 9,36) </p><p>Στὴν Ἰόππη ζοῦσε μία μαθήτρια τοῦ Κυρίου, ὀνόματι Ταβιθά, ἑλληνικά Δορκάς, μὲ πολλά καλά ἔργα</p><p>καὶ ἐλεημοσύνες. Ἐκεῖνες τὶς μέρες συνέβη νὰ ἀσθενήσει καὶ νὰ πεθάνει. Τὴν ἔλουσαν, τἠν</p><p>ἑτοίμασαν γιἀ ταφή καί τὴν ἀνέβασαν στὸ ὑπερῶο. Ἐπειδή ἡ Λυδδα ἦταν κοντά στην Ἰόππην,</p><p>παρακάλεσαν τὸν Πέτρο νὰ ἔρθει κοντά τους. Ὅταν ἔφθασε, τὸν ἀνέβασαν στὸ ὑπερῶο. Ἐκεῖ ἦλθαν</p><p>ὅλες οἱ χῆρες κλαίοντας καὶ τοῦ ἔδειχναν τὰ ἔργα τῆς Ταβιθά, χιτῶνες καί ἐπανωφόρια. Ὁ Πὲτρος,</p><p>άφού ἔβγαλε ὅλους ἔξω ἀπό τὸ ὑπερῶο, γονάτισε καἰ προσευχήθηκε. Ἔπειτα στράφηκε πρὸς τὸ</p><p><br /></p><p>σῶμα καὶ εἶπε· «Ταβιθά, σήκω». Ἐκείνη ἄνοιξε ἀμέσως τἀ μάτια καὶ ὅταν εἶδε τὸν Πἐτρο,</p><p>ἀνασηκώθηκε στὸ κρεββάτι της. Τῆς ἔδωσε τότε τό χέρι ὁ Πέτρος καὶ τὴν σήκωσε. Κάλεσε τοὺς</p><p>Χριστιανούς καὶ μάλιστα τὶς χῆρες, καὶ τοὺς τὴν παρουσίασε ζωντανή. </p><p>6. Ἔκστασις του Πέτρου. Κορνήλιος ο ἑκατόνταρχος</p><p>Ὁ Πέτρος ἔμεινε στὴν Ἰόππη ἀρκετές μέρες στὸ σπίτι κάποιου Σίμωνος βυρσοδέψου. Στὴν</p><p>Καισάρεια ἦταν ἕνας ἂνθρωπος ὀνόματι Κορνήλιος, ἑκατόνταρχος, εὐσεβής και θεοφοβούμενος,</p><p>φιλάνθρωπος καὶ παρακαλοῦσε πάντοτε τὸν Θεόν νὰ τὸν φωτίζει. Ἕνα ἀπόγευμα εἶδε ἕνα ὅραμα,</p><p>ἄγγελον τοῦ Θεοῦ νὰ τοῦ λέει νὰ προσκαλέσει τὸν Πέτρο. Ὁ Πέτρος εἶχε ἀνέβει στὴν ταράτσα τῆς</p><p>οἰκίας τοῦ βυρσοδέψη γιὰ νὰ προσευχηθεῖ. Πείνασε καὶ περιέπεσε σὲ ἔκσταση. Εἶδε ἀνοιχτό τὸν</p><p>οὐρανό καὶ νὰ κατεβαίνει ἕνα σκεῦος σὰν μεγάλο σεντόνι δεμένο ἀπό τὰ τέσσερα ἄκρα καὶ μέσα</p><p>του ὑπῆρχαν ὅλα τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετά καὶ τὰ πτηνά τοῦ οὐρανοῦ.</p><p>Ἄκουσε μιὰ φωνή νἀ τοῦ λέει: «Πέτρε, σήκω, σφάξε και φάγε». Ὁ Πέτρος ἀρνήθηκε, λέγοντας πὼς</p><p>δὲν τρώει ὅσα ἀπαγορεύει ὁ νόμος. Γιὰ δεύτερη φορά ἡ φωνή εἶπε: «Αὐτά ποὺ ὁ Θεός ἔχει κάμει</p><p>πλέον καθαρά, σὺ μὴν τὰ θεωρεῖς μολυσμένα καὶ ἀκάθαρτα». Αὐτό ἐπαναλήφθηκε τρεῖς φορές</p><p>καὶ ἀνελήφθη τὸ σκεῦος στὸν οὐρανό. Ἐκείνη τὴ στιγμή ἦρθαν οἱ σταλμένοι ἀπό τὀν Κορνήλιο. Ἐνώ</p><p>ὁ Πετρος συλλογιζόταν το ὅραμα, τοῦ εἶπε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα: «Ἰδού, τρεῖς ἄνδρες, σὲ ζητοῦν. Εἶναι</p><p>ἐθνικοί. Πήγαινε μαζί τους ἀδίστακτα, διότι ἐγώ τοὺς ἔχω στείλει». Ὁ Πέτρος κατάλαβε πώς τὸ</p><p>ὅραμα σήμαινε πώς δέν πρέπει νὰ θεωρεῖ μολυσμένον ἤ ἀκάθαρτον κανένα ἄνθρωπον. Κι ἔτσι</p><p>ἀνοίγει ὁ δρόμος τοῦ κηρύγματος τοῦ λόγου τοῦ Χριστοῦ καὶ πρὸς τοὺς ἐθνικούς. Ὄπως εἶπε ὁ</p><p>Πέτρος, «αλήθεια, καταλαβαίνω τώρα πολύ καλά, ὅτι ὁ Θεός δὲν εἶναι προσωπολήπτης. Σε κάθε</p><p>ἔθνος, καθένας ποὺ εὐλαβεῖται τὸν Θεόν καὶ ἐφαρμόζει δικαιοσύνη στὴ ζωήν του, γίνεται δεκτός</p><p>ἀπό Αὐτόν.»</p><p>7. Φυλάκιση κι ἀπελευθέρωση τοῦ Πέτρου </p><p>Κατά τὸν καιρόν ἐκεῖνον, ὁ βασιλιάς Ἡρώδης Ἀγρίππας σκότωσε τὸν ἀπόστολο Ἰάκωβο, ἀδελφό τοῦ</p><p>εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου κι ὅταν εἶδε πώς αὐτό εὐχαρίστησε τοὺς Ἰουδαίους, ἀποφάσισε να συλλάβει</p><p>και τὸν Πέτρον. Τὀν συνέλαβε, τὀν ἔβαλε στη φυλακήν, γιὰ νὰ τὸν δικάσει μετά τὀ πάσχα. Ἀπό ὅλη</p><p>τὴν Ἐκκλησίαν γινόταν συνεχώς προσευχή γιἀ τὸν Πέτρο στὸν Θεόν. Ὅταν ἐπρόκειτο νὰ τὸν φέρει ὁ</p><p>Ἡρώδης στὸ δικαστήριο, τὴν νύκτα ἐκείνη ὁ Πἐτρος κοιμόταν ἀνάμεσα σὲ δυὸ στρατιῶτες δεμένος</p><p>μαζἰ τους μἐ ἁλυσίδες. Φρουροί επίσης φρουροῦσαν τὴ φυλακή. Καὶ ἰδού ἄγγελος Κυρίου ξαφνικά</p><p>μπῆκε καὶ τοὺ εἶπε: «Φόρεσε τώρα τὸ ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθησέ με». Βγῆκε ὁ Πὲτρος,</p><p>ἀκολουθοῦσε τὸν ἄγγελο νομίζοντας πὼς βλέπει ὅραμα. Πέρασαν τὶς φρουρές, ἦλθαν στὴ</p><p>σιδερένια θύρα, ποὺ ἀνοίχθηκε μόνη της. Βγῆκαν, πέρασαν μαζί ἕνα δρόμο καὶ ἀμέσως</p><p>ἐξαφανίστηκε ὁ ἄγγελος. Συνῆλθε τότε ὁ Πετρος καὶ ἀφοῦ εἶδε ποῦ βρισκόταν, ἦλθε στὸ σπίτι τῆς</p><p>Μαρίας τῆς μητέρας του Ιωάννη, ποὺ λεγόταν καὶ Μάρκος. Ἐκεῖ ἦταν συγκεντρωμένοι ἀρκετοί και</p><p>προσηύχονταν. Ὅταν κτύπησε τὴν αὐλόπορτα, ἦλθε μία νεαρή ὑπηρέτρια, ὀνόματι Ρὀδη, νὰ</p><p>ρωτήσει ποιός ἦταν. Καὶ ἐπειδή γνώρισε τὴ φωνή τοῦ Πέτρου, ἀπό τὴ χαρά της δὲν ἄνοιξε τὴν</p><p>ἐξώπορτα, ἀλλά ἔτρεξε μέσα καἰ τοὐς εἶπε πὼς ὁ Πέτρος στέκεται στήν ἐξώπορτα. Δὲν τὴν</p><p>πίστεψαν, ἐκείνη ὅμως ἐπέμενε καἰ ὅταν ἐπί τέλους ἄνοιξαν, τόν εἶδαν καὶ ἔμειναν ἔκπληκτοι.</p><p><br /></p><p>8. Τὸ τέλος τοῦ Ἡρὠδη</p><p>Στὸ μεταξύ ὁ Ἡρώδης ζήτησε τὸν Πέτρο καὶ ἐπειδή δὲν τὸν βρῆκε, διέταξε καὶ θανάτωσαν τοὺς</p><p>φύλακες. Ἔπειτα κατέβηκε στὴν Καισάρειαν, καὶ σὲ ὁρισμένη μέρα, κάθησε στὸ θρόνο καὶ ἄρχισε</p><p>νὰ δημηγορεῖ. Ὁ εἰδωλολατρικός λαός τῆς Καισαρείας ἐπεδοκίμαζε καὶ φώναζε: «Αὐτή εἶναι ἡ</p><p>φωνή Θεοῦ καὶ ὄχι ἀνθρώπου!» Ἀμέσως ὅμως ἄγγελος Κυρίου κτύπησε μὲ φοβερή νόσο τὀν</p><p>Ἡρώδη, καὶ μετά τὸ κτύπημα αὐτό σκουλήκια ἔτρωγαν τὶς σάρκες του, ἕως ὅτου πέθανε.</p><p> Ὁ δὲ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανε καὶ ἐπληθύνετο.</p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-73496406939516064862024-01-30T06:18:00.000-08:002024-01-30T06:18:20.384-08:00Νεοφύτου του Εγκλείστου, Λόγος εις το γενέθλιον<p> ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΙ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ</p><p>ΛΟΓΟΣ ΜΕΤ’ ΕΓΚΩΜΙΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΝΣΕΠΤΟΝ ΚΑΙ ΘΕΙΟΝ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ</p><p>ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ</p><p>Εύλόγησον πάτερ.</p><p>Ἀρχή κάθε καρποῦ εἶναι τὸ ἄνθος, καὶ αὐτό εἶναι ὁλοφάνερο﮲ ἀρχή ὅμως καὶ τῆς σωτηρίας μας ἡ</p><p>δοσμένη ἀπό τὸν Θεό καὶ προτιμημένη ἀπό αὐτόν γέννηση τῆς ἀχράντου καὶ παναμώμου Μαρίας τῆς</p><p>ἀειπαρθένου, καὶ αὐτό εἶναι ὁλοφάνερο﮲ αὐτήν δοξάζοντας σήμερα γιορτάζουμε ἀντάξια στὸ χρέος</p><p>ποὺ τῆς ἔχουμε. Γιὰ νὰ εὐλογηθεί ὅλος ὁ κύκλος τοῦ ἐνιαυτοῦ, ὅλος ὁ χρόνος, μέσω αὐτῆς, γεννήθηκε</p><p>μὲν στὸν παρόντα μήνα, τὸν πρῶτο τοῦ ἔτους (Σεπτέμβριο) καὶ ἐκοιμήθη ὕπνον ἀθανασίας στὸν</p><p>τελευταῖο (Αὔγουστο), γιὰ νὰ εὐλογήσει τοὺς ἐνδιάμεσους δέκα μῆνες παίρνοντάς τους ἕναν κύκλο</p><p>μέσω τοῦ τέκνου της καὶ τῆς ζωηφόρου κοιμήσεώς της, γιὰ τὴν ὁποία δὲν ἔχουμε τώρα καιρό νὰ</p><p>μιλήσουμε, ἀλλά ὅταν θὰ ἔρθει ἡ ὥρα.</p><p>Ὡς τώρα λίγα γιὰ τὴν ἁγία της γέννηση μπορέσαμε νὰ ποῦμε καὶ τόσο μποροῦμε νὰ μιλήσουμε γι’</p><p>αὐτήν ὅσον ἡ χάρη της λόγο μᾶς ἐμπνεύσει. Γεννήτορες τῆς θεόπαιδος αὐτῆς ἦταν ὁ Ἰωακείμ καὶ ἡ</p><p>Ἄννα, ἀπό τὴ γενιά τοῦ βασιλέως Δαβίδ, ἀπό τὴ φυλή τοῦ Ἰούδα, ἄνθρωποι ποὺ κρατοῦσαν τὸν νόμο</p><p>καὶ τηροῦσαν ἀκριβῶς τὶς θεῖες ἐντολές, πλούσιοι πολύ σὲ χρήματα, πλουσιότεροι ὅμως στὴ θεϊκή</p><p>ἀρετή, ἀλλά φτωχοί λόγω τῆς ἀτεκνίας, κι αἰτία ἦταν τὰ δεσμά τῆς στειρώσεως τῆς μακαρίας Ἄννας, γι’</p><p>αὐτό καὶ πολλές φορές γίνονταν ἀντικείμενο περιφρόνησης ἀπό τοὺς υἱούς Ισραήλ, οἱ δε ἱερεῖς οὔτε</p><p>διπλά δὲν δέχονταν τὰ δῶρα ποὺ προσέφεραν στὸν Θεό, ἀλλά τοὺς περιφρονοῦσαν χωρίς κανένα</p><p>σεβασμό, γιατί δὲν εἶχαν σπέρμα στὸ Ἰσραήλ.</p><p>Ἀπό ὅλα αὐτά στενοχωρημένος πολύ ὁ δίκαιος Ἰωακείμ καὶ νιώθοντας ξένος πρὸς κάθε ἀνθρώπινη</p><p>συναναστροφή ἀναχωρεῖ στὴν ἔρημο στὴν ὁποία, ἀφοῦ νήστευσε σαράντα μέρες, μὲ δάκρυα καὶ</p><p>νηστεία παρακαλοῦσε τὸν Κύριο, καὶ ἔλεγε, «πάρε ἀπό μένα, Κύριε, τὴν περιφρόνηση τῆς ἀτεκνίας καὶ</p><p>τὴν ἀπαξίωση», καὶ «στάσου εὐνοϊκός ἀπέναντί μου, Κύριε», νὰ δοθεῖ καὶ σὲ μένα σπέρμα κι ἐγώ θὰ τὸ</p><p>ἀνταποδώσω, δέσποτα, στὴν ἀγαθότητά σου. Μὲ αὐτό λοιπόν τὸν τρόπο ὁ δίκαιος παρεκάλεσε τὴ</p><p>θείαν εὐμένεια καὶ πέτυχε αὐτό ποὺ ποθοῦσε﮲ κι ὅπως λέγει, «Ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι καὶ ὁ Κύριος</p><p>εἰσήκουσεν αὐτῶν» καὶ ἀπό τότε πολύ γρήγορα τὸν εἰσάκουσε ὁ πανελεήμων Κύριος, γιὰ νὰ</p><p>πραγματοποιηθεῖ διά τοῦ σπέρματός του τὸ κρυμμένο μυστήριο ποὺ ὁρίσθηκε πρὸ τῶν αιώνων﮲ γι’</p><p>αὐτό καὶ ἄγγελος Θεοῦ ἐστάλη πρὸς τὸν Ἰωακείμ καὶ τοῦ λέγει «ἄκουσεν ὁ Κύριος τὴν προσευχή» σου</p><p>καὶ ἡ Ἄννα, ἡ γυναίκα σου θὰ συλλάβει καὶ ὅλη ἡ οἰκουμένη θὰ μιλᾶ γιὰ τὸ σπέρμα σου.</p><p>Ἡ δὲ δικαία Ἄννα στὸν κῆπο της θρηνοῦσε καὶ ὀδυρόταν διπλά καὶ γιὰ τὴν ἀναχώρηση τοῦ ἄντρα της</p><p>καὶ γιὰ τὴν ἀκαρπία της﮲ γιατί, ὅπως ἔλεγε, οὔτε μὲ τὰ πετεινά τοῦ οὐρανοῦ δὲν ὁμοιώθηκα, γιατί</p><p>οὔτε αὐτά δὲν εἶναι ἄκαρπα μπροστά στὸν Θεό, οὔτε μὲ τὰ κτήνη οὔτε μὲ τὰ ψάρια ἔμοιασα ἐγώ, νὰ</p><p>προσφέρω καρπόν κοιλίας θυσία στὸν Θεό. Ἀλλά καὶ σὲ μένα, Κύριε, ἄν διατάξεις νὰ δοθεῖ καρπός</p><p>κοιλίας, αὐτόν θὰ σοῦ τὸν προσφέρω πίσω, Κύριε ὁ Θεός μου.</p><p><br /></p><p>Κι ἐνῶ ἔλεγεν αὐτά πρὸς τὸν Θεόν κλαίοντας, δέχεται καὶ αὐτή ὁμοίως ἀπό τὸν θεῖο ἄγγελο τὴν καλή</p><p>εἴδηση γιὰ τὴν τεκνογονία ﮲ καὶ ὅταν ὁ ἄνδρας της ἐπέστρεψε στὸ σπίτι ἀπό τὴν ἔρημο, θυσίασε πολλά</p><p>ζῶα καὶ ἑτοίμασε μεγάλο γλέντι «παντί τῶ λαῶ». Ἡ δὲ Ἄννα, ἀφοῦ λυτρώθηκε ἀπό τὰ δεσμά τῆς</p><p>στείρωσης ἀπό τὸν δημιουργό τῆς φύσεως, συλλαμβάνει παρά τοῦ ἀνδρός της τὴν Μαρία τὴν</p><p>θεόπαιδα. Αὐτήν καὶ γέννησε σήμερα, (τότε) τὴν ἀπαρχή τῆς σωτηρίας μας καὶ μητέρα τοῦ Λόγου τοῦ</p><p>Θεοῦ, ἁγνήν καὶ ἀπαρχήν τῆς ἀνανέωσης τῆς παλαιωθείσας καὶ ἀφανισθείσας φύσης μας λόγω τῆς</p><p>παράβασης τῆς θείας ἐντολῆς.</p><p>Καὶ, ὅπως λέει τὸ εὐαγγέλιο, ὅπως σὲ τρία σάτα ἀλεύρου μὲ μικρή ζύμη ζυμώνεται ὅλο τὸ</p><p>φύραμα, ἔτσι κι ἐδῶ μὲ τὴν θεόπλαστη αὐτή ζύμη καὶ τὴν πεντακάθαρη ὅλο τὸ παλιό φύραμα</p><p>μᾶς ἀνέπλασε ὁ πλαστουργός καὶ ἐκαινούργιωσε. Αὐτό μάλιστα εἶναι τὸ παράδοξο θαῦμα, τὸ</p><p>γεμάτο μὲ ἔκπληξη, ὅτι μὲ τὴν καθαρότατη αὐτή ζύμη συνέμιξεν τὸν ἑαυτόν του παίρνοντας ἕνα</p><p>μέρος ἀπό ὅλον τὸ φύραμά μας καὶ ὅλην τὴν διάπλαση ἐπεξεργάστηκε μὲ θαυμαστό τρόπο. Γι’</p><p>αὐτό καὶ ἔλεγε μετά ἀπό αὐτά «Ἐγώ εἶμαι ὁ ἄρτος ὁ ζωντανός» καὶ «ἐγώ εἶμαι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς﮲</p><p>αὐτός ποὺ μὲ τρώγει δὲν θὰ πεινάσει» καὶ τὰ ἑξής. </p><p><br /></p><p>Οἱ θεόφρονες λοιπόν γεννήτορες τῆς πάναγνης θεόπαιδος, ἐκπληρώνοντας τὴν ὑπόσχεση, τὴν</p><p>προσφέρουν μετά ἀπό τρία χρόνια στὸν Θεό εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων μὲ συνοδεία παρθένων καὶ μὲ</p><p>λαμπάδες χαρμόσυνες﮲ καὶ ἔτσι ἐπαληθεύεται τὸ «ἀπενεχθήσονται τῶ βασιλεῖ» Θεῶ «παρθένοι ὀπίσω</p><p>αὐτῆς» (θὰ προσαχθοῦν στὸν βασιλέα παρθένοι τιμητικά νὰ τὴν ἀκολουθοῦν) καὶ «ἀχθήσονται εἰς</p><p>ναόν βασιλέως», (θὰ ὁδηγηθοῦν στὸ ἀνάκτορο τοῦ βασιλιᾶ) δηλαδή τοῦ Σολομῶντος, καὶ τὸ «ἄκουσον,</p><p>θύγατερ, καὶ ἴδε καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καὶ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου ﮲ καὶ ἐπιθυμήσει «ὁ</p><p>βασιλεύς τῆς δόξης» Χριστός «τοῦ κάλλους σου» ﮲ ( Ἄκουσε, κόρη μου, καὶ δὲς, δῶσε τὴν προσοχή σου·</p><p>ξέχασε τὸν λαό σου καὶ τὸ σπίτι τοῦ πατέρα σου. Ὁ βασιλιάς τῆς δόξας Χριστός θὰ ἐπιθυμήσει τὴν</p><p>ὀμορφιά σου)· ὅπως πράγματι καὶ ἔγινε. Καὶ αὐτή μὲν ξέχασε τὸν λαό καὶ τὸν οἶκο τοῦ πατέρα της</p><p>μένοντας μέσα στὸν οἶκο τοῦ Κυρίου καὶ στὰ ἅγια τῶν ἁγίων ﮲ μέσα στὰ ὁποῖα ἔμπαινε ὁ ἀρχιερέας μιὰ</p><p>φορά τὸν χρόνο. Ἐκεῖ ἔμενε ἡ παρθένος κόρη καθημερινά, γιὰ νὰ ἐπαληθευθεῖ ἡ Γραφή.</p><p>Γιὰ τὴν εἴσοδο τῆς Παρθένου εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ μιλήσουμε τώρα, ἀλλά ὅταν</p><p>ἔρθει ὁ καιρός τῆς ἑορτῆς ἐκείνης, τότε θὰ ποῦμε πάλι, ἄν κάτι μᾶς προτείνει ὁ Θεός καὶ ἡ θεόπαις</p><p>Μαριάμ. Τώρα πρέπει γιὰ τὴ θεόσδοτη γέννησή της λίγα ἀκόμα νὰ ἀναφέρουμε καὶ ὡς νεοφανή</p><p>βασίλισσα καὶ καθαρή νὰ τὴν χαιρετήσουμε άνάλογα καὶ νὰ σταματήσουμε τὸν λόγο, γιατί δὲν</p><p>προτιμούμε νὰ φιλοσοφούμε καὶ νὰ λέμε πολλά γι’ αὐτά , ἀλλά μᾶλλον περιεκτικά καὶ πεζά, γιὰ νὰ</p><p>συλλαμβάνεται εὐκολότερα ἡ ὅλη ὑπόθεση καὶ οἱ ἀκροατές νὰ εἶναι νηφάλιοι, μὴ βαρυνόμενοι ἀπό</p><p>τὸν ὕπνο τῆς νωθρότητας, ἀλλά νὰ ἀκροῶνται ἄγρυπνοι καὶ μὲ πνευματική διαύγεια.</p><p>Χαῖρε στεφανωμένη ἀπό τὸν Θεό δέσποινα τοῦ κόσμου, ἄψογη παρθένα κόρη, ἡ ὁποία ἐκλέχτηκες</p><p>προηγουμένως ἀπό τὸν Θεό πρὶν ἀπό ὅλες τὶς γενεές γιὰ νὰ γίνεις ἡ κατοικία τοῦ Λόγου, καὶ τὰ</p><p><br /></p><p>τελευταῖα χρόνια, σήμερον, (τότε) ἀπό τὰ ἄγονα λαγόνια γεννήθηκες καὶ φανέρωσες τὸ σῆμα τῆς</p><p>καρποφορίας τῆς ἀθάνατης ζωῆς καὶ τὴ συμφιλίωση, μέσω τοῦ τέκνου σου, τοῦ κόσμου μὲ τὸν Θεόν.</p><p>Χαῖρε δέσποινα καὶ δύναμη τῶν κάτω βασιλισσών, διότι προκειμένου νὰ ἀναφανεῖς μέλλουσα μητέρα</p><p>τοῦ Θεοῦ τῶν ἀγγέλων ἀπό θεῖον ἄγγελο πῆρες στὴν ἐξουσία σου τὴ λειτουργία ὅλων τῶν</p><p>ὑποτακτικῶν σου, γι’ αὐτό καὶ ὁ γεννήτωρ σου καὶ ἡ μάνα ποὺ σὲ γέννησε δέχτηκαν ἀπό ἅγιο ἄγγελο</p><p>τὶς καλές ἀγγελίες γιὰ σένα. Καὶ ἔχοντας τὴν κατοικία στὰ ἅγια τῶν ἁγίων δεχόσουν τὴν τροφή ἀπό</p><p>θεῖον ἄγγελο ὅπως πρέπει ἀλήθεια.</p><p>Χαῖρε ἁγνή παρθένε, τὸ κλειδί τῆς παρθενίας, δόξα τῶν παρθένων, τὸ τεῖχος «τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ»</p><p>τῆς σωτηρίας μας ἡ «ἀρχή καὶ τὸ τέλος» καὶ τὸ θεῖον κειμήλιον, τὸ πολύ πολυτιμότερο ἀπό κάθε</p><p>χρυσάφι.</p><p>Χαῖρε θεοτόκε παρθένε, ἡ νύμφη τοῦ Πατρός, ἡ μητέρα τοῦ Υἱοῦ, λαμπρή οἰκία.</p><p>Χαῖρε, πανάχραντε πάναγνη παρθένε θεοτόκε, ὁ ἔμψυχος οἶκος τῆς ἀχωρίστου Τριάδος, ἠ ἁγία</p><p>περιστερά, τὸ καθαρότατο τρυγόνι, τὸ ὡραῖο χελιδόνι ποὺ προμηνύεις τὴ σωτήρια ἄνοιξη, τὸ</p><p>καλλικέλαδο ἀηδόνι, ποὺ κελαδεῖς γιὰ μᾶς τὶς σωτήριες παρακλήσεις, καὶ γενικά μὲ ἁπλά λόγια ἡ</p><p>γενική αἰτία τῶν ἀγαθῶν.</p><p>Χαῖρε θεοτόκε παρθένε, ἡ ἔμψυχη πόλη, τὸ θεϊκό παλάτι τοῦ βασιλέως τῆς δόξας, ὁ θρόνος τοῦ ὁ</p><p>μεγάλος καὶ ὑψηλός, ἡ κλίνη καὶ τὸ τραπέζι τοῦ βασιλέως τῶν οὐρανών.</p><p>Χαῖρε παρθένε ἁγνή, τὸ ἀπόρθητον τεῖχος, ποὺ διώχνει τοὺς ἐχθρούς, τὸ καταφύγιον τῶν πιστῶν καὶ ἡ</p><p>χαρά αὐτῶν ποὺ ἔχουν σὲ σένα ἐμπιστοσύνη, πολυπαινεμένη.</p><p>Χαῖρε θεοτόκε παρθένε, αὐτή ποὺ χώρεσε αὐτόν ποὺ πουθενά δὲν χωρεῖ, ἡ χαρά ὅσων ἔχουν γεννηθεῖ</p><p>στὴ γῆ, ἡ χαρά τῶν ἀγγέλων, ἡ ἐλπίδα τῶν ἀνθρώπων, ἡ οὐράνια θύρα τῶν πιστῶν, ὁ ἔμψυχος</p><p>λαμπρός οὐρανός τῆς κατοικίας τοῦ Θεοῦ.</p><p>Χαῖρε ἁγνή μητέρα τῆς παρθένου, ὁ θάλαμος τῆς ἄνω βασιλείας , ὁ ἔπαινος τῆς κάτω βασιλείας, ὁ</p><p>θεϊκός θησαυρός τῶν ἄνω καὶ τῶν κάτω.</p><p>Χαῖρε θεοτόκε παρθένε, ἡ αἰτία τῆς χαρᾶς μας, ἐσύ ποὺ δέχτηκες τὸ «Χαῖρε» διά τοῦ ἀγγέλου καὶ</p><p>συνέλαβες καὶ γέννησες τὸν ένα τῆς Τριάδος καὶ ὡς αἰτία τῆς ἀνεξάντλητης χαρᾶς ἐξαφάνισες</p><p>ἐξολοκλήρου τὴ λύπη τῆς προμήτορος.</p><p>Τώρα καὶ τὸ τελευταῖον τοῦτο «Χαῖρε» ποὺ δέχτηκες πάναγνη κόρη, «γίνου πρεσβευτής μας γρήγορα»</p><p>γιὰ μᾶς ὅλους ποὺ δοξάζουμε τὴ σεβαστή σου γέννηση, χαριτωμένη ἀπό τὸν Θεό, γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε</p><p>τὴν ἀπόλαυση τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, μὲ τὴ χάρη καὶ φιλανθρωπία τοῦ παναγίου Θεοῦ, στὸν ὁποῖον</p><p>ἀξίζει ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμη πάντοτε. Τώρα καὶ πάντα καὶ στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Μακάρι.</p><p>Ἀπόδοση στὰ Νέα Ἑλληνικά: Στέλιος Παπαντωνίου, φιλόλογος</p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-39298271161493644392024-01-30T05:57:00.000-08:002024-01-30T05:57:41.621-08:00Ο όσιος πατήρ ημών Νικηφόρος ο Λεπρός<p> Στέλιος Παπαντωνίου, φιλόλογος</p><p>Ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος ὁ Λεπρός</p><p>Ἡ καταγραφή τοῦ βίου Ἁγίων δὲν εἶναι μιὰ ἱστορική μόνο κατάθεση,</p><p>διότι περισσότερο διδακτικός εἶναι ὁ τρόπος ζωῆς, ἡ πίστη, ἡ</p><p>προσευχὴ, ἡ ἀποδοχὴ τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐφαρμογή τοῦ</p><p>«γενηθήτω το θέλημά Σου.» Ὅταν μάλιστα ὁ βίος ἑνός Ἁγίου</p><p>συνοδεύεται ἀπό ἄκρα δυστυχία, ἀπό ἀνίατες ἀσθένειες πού</p><p>μετατρέπονται ὅμως σέ ἀγώνα ἀναστάσιμο, τότε καὶ ἡ μελέτη τοῦ βίου</p><p>μετατρέπεται γιὰ τοὺς πιστοὺς σέ μάθημα ζωῆς καρτερικῆς μέσα στὴν</p><p>κλυδωνιζόμενη θάλασσα τοῦ βίου.</p><p>Ὁ Νικόλαος Τζανακάκης, ὅπως ὀνομαζόταν ἀρχικά ὁ Ὅσιος Νικηφόρος,</p><p>γεννήθηκε τὸ 1890 στό χωριό Σηρικάρι τοῦ Νομοῦ Χανίων Κρήτης.</p><p>Οἱ γονεῖς του ἦταν ἁπλοί καὶ εὐλαβεῖς χωρικοί, σέ πολύ μικρή ἡλικία</p><p>ὅμως τοὺς στερήθηκε.</p><p>ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ Ὅταν ἔγινε δεκατριῶν χρόνων, ἕνας δικός του ποὺ εἶχε</p><p>ἀναλάβει νὰ τὸν μεγαλώσει, τόν ἔστειλε νά ἐργαστεῖ σ’ ἕνα κουρεῖο</p><p>στά Χανιά. Ἦταν ἀξιαγάπητος, ταπεινός, πρᾶος, πρόθυμος, ἐργατικός,</p><p>εὐγενικός καί γλυκομίλητος.</p><p>Τότε περίπου ἄρχισαν νὰ ἐμφανίζονται ἐπάνω του τὰ πρῶτα σημάδια</p><p>τῆς νόσου τοῦ Χάνσεν, τῆς γνωστῆς λέπρας. Ἐκείνη τὴν ἐποχή, τοὺς</p><p>λεπρούς τοὺς ἀπομόνωναν στὸ νησί Σπιναλόγκα, διότι ἡ λέπρα ὡς</p><p>μεταδοτική ἀρρώστια ἀντιμετωπιζόταν μὲ φόβο καὶ ἀποτροπιασμό.</p><p>Γιά νά μήν τόν ἀντιληφθοῦν οἱ Ἀρχές καί τόν κλείσουν ἐκεῖ, σέ ἡλικία</p><p>δεκαέξι ἐτῶν ἔφυγε καὶ πῆγε στήν Ἀλεξάνδρεια τῆς Aἰγύπτου.</p><p><br /></p><p>ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Ἐκεῖ ἐργάστηκε σ’ ἕνα κουρεῖο καὶ γνωρίστηκε μέ</p><p>τήν ἑλληνική παροικία καί μέ Ἀρχιερεῖς του Πατριαρχείου. Τὰ σημάδια</p><p>ὅμως τῆς νόσου γίνονταν ὅλο καὶ πιὸ ἐμφανῆ, ἰδίως στὰ χέρια καὶ στὸ</p><p>πρόσωπο, γι’αὐτό ἀποφάσισε νὰ φύγει καὶ ἀπό ἐκεῖ. Ἐπισκέπτεται τὰ</p><p>Ἱεροσόλυμα καὶ ἀντλεῖ θάρρος καὶ ὑπομονή γιὰ νὰ κρατήσει τὸν δικό</p><p>του σταυρό καὶ νὰ ἀνέβει τὸν δικό του Γολγοθά.</p><p>Ἕνας ἐπίσκοπος τοῦ πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, στὸν ὁποῖο</p><p>ἐμπιστεύθηκε τό πρόβλημά του, τόν ἔστειλε στόν Γέροντα Ἄνθιμο</p><p>Βαγιάνο, τὸν μετέπειτα ἅγιο Ἄνθιμο, ἱδρυτή καί πνευματικό τῆς Ἱ. Μ.</p><p>Παναγίας Βοηθείας στήν Χίο καί ἐφημέριο τοῦ ἐκεῖ λωβοκομείου-</p><p>λεπροκομείου, ἱδρυμένου ἀπό τὸν καιρό τῶν σταυροφόρων.</p><p>ΣΤΗ ΧΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΝΘΙΜΟ Ὁ Νικόλαος ὅταν ἔφτασε στὴ Χίο</p><p>τὸ 1914 ἦταν 24 ἐτῶν. Τὸ λεπροκομεῖο τῆς Χίου ἦταν ἕνα συγκρότημα</p><p>μὲ πολλά ὁμοιόμορφα σπιτάκια. Ἐκεῖ ὑπῆρχε τὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου</p><p>Λαζάρου, ὅπου φυλασσόταν ἡ θαυματουργός εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς</p><p>Ὑπακοῆς. Μέσα σὲ δύο χρόνια ὁ μετέπειτα Ἅγιος Ἄνθιμος τὸν ἔκρινε</p><p>ἕτοιμο γιὰ τὸ ἀγγελικό σχῆμα καὶ τὸν ἔκειρε μοναχό μὲ τὸ ὄνομα</p><p>Νικηφόρος.</p><p>Ὁ Νικηφόρος ζοῦσε τήν μοναχική ζωή μέ αὐστηρή ἄσκηση καί τελεία</p><p>ὑπακοή. Κοντά στόν πατέρα Ἄνθιμο, ὁ Νικηφόρος ἔφθασε σέ ὕψη</p><p>ἀρετῆς, γενόμενος ὁ ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς. Ὑπῆρχε μιὰ ἰδιαίτερη</p><p>πνευματική σχέση τοῦ Ἁγίου Ἀνθίμου μὲ τὸν μοναχὸ Νικηφόρο. Ὁ π.</p><p>Νικηφόρος προσευχόταν τὴ νύχτα ὧρες ἀτελείωτες, κάνοντας</p><p>μετάνοιες ἀμέτρητες. Ἦταν καλλίφωνος καὶ ὁ κύριος ψάλτης τοῦ ναοῦ.</p><p>Ἐξ αἰτίας τῆς ἀσθενείας του ὅμως, σιγά-σιγά ἔχασε τὸ φῶς του κι ἔτσι</p><p>ἔψαλλε πολλές φορές καί ἀπάγγελλε τὰ ἀποστολικά ἀναγνώσματα</p><p><br /></p><p>ἀπό στήθους. Μάλιστα κατέγραψε σὲ ἕνα κατάλογο καὶ τὰ θαύματα</p><p>τοῦ Ἁγίου Ἀνθίμου, τά ὁποῖα εἶχε δεῖ «ἰδίοις ὄμμασιν».</p><p><br /></p><p>Τὸ 1957 ἔκλεισε τὸ Λωβοκομεῖο τῆς Χίου καὶ τοὺς ἐναπομείναντες</p><p>ἀσθενεῖς μαζί μὲ τὸν πατέρα Νικηφόρο τοὺς ἔστειλαν στὸν</p><p>Ἀντιλεπρικό Σταθμό Ἁγίας Βαρβάρας Ἀθηνῶν, στὸ Αἰγάλεω</p><p>(Νοσοκομείο Λοιμωδών Νόσων). Τὴν ἐποχή ἐκείνη ὁ πατήρ Νικηφόρος</p><p>ἦταν περίπου 67 ἐτῶν. Τὰ μέλη του καὶ τὰ μάτια του εἶχαν τελείως</p><p>ἀλλοιωθεῖ καὶ παραμορφωθεῖ ἀπό τὴν νόσο.</p><p>Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος τοῦ ἔδωσε συστατική ἐπιστολή, στήν ὁποία ἔγραφε</p><p>στόν πατέρα Εὐμένιο νά προσέξει «τόν θησαυρό πού τοῦ στέλνει ἡ</p><p>Παναγία», διότι ἔχει πολλά νά ὠφεληθῆ ἀπό αὐτόν.</p><p>ΣΤΙΣ ΑΘΗΝΕΣ ΜΕ ΤΟΝ π. ΕΥΜΕΝΙΟ</p><p>Ἐκεῖ ὁ ὅσιος Νικηφόρος πέρασε ὅλο τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του.</p><p>Στὸν Ἀντιλεπρικό Σταθμό ζοῦσε καὶ ὁ πατήρ Εὐμένιος, ὁ ὁποῖος εἶχε</p><p>ἐπίσης προσβληθεῖ ἀπό τὴν ἴδια νόσο, ἀλλά μετά ἀπό ἐπιτυχή</p><p>φαρμακευτική ἀγωγή θεραπεύτηκε τελείως. Ἀποφάσισε ὅμως νὰ</p><p>μείνει ὅλο τὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του μέσα στὸν Ἀντιλεπρικό Σταθμό</p><p>κοντά στοὺς συνασθενεῖς του, τοὺς ὁποίους φρόντιζε μὲ πολλή ἀγάπη.</p><p>Ἔτσι ὁ π. Εὐμένιος ἔγινε ὑποτακτικός στὸν πατέρα Νικηφόρο. Πλῆθος</p><p>κόσμου συνέρρεε στὸ ταπεινό κελλάκι τοῦ λεπροῦ μοναχοῦ</p><p>Νικηφόρου, στὴν Ἁγία Βαρβάρα τοῦ Αἰγάλεω, γιὰ νὰ πάρει τὴν εὐχή</p><p>του.</p><p>Ὁ πατήρ Εὐμένιος ἕνα βράδυ, ἀφοῦ ἑτοίμασε τον π. Νικηφόρο, πῆγε</p><p>νά κοιμηθεῖ. Εἶχε ὅμως μιά ἀνησυχία, ἐπιστρέφει στό κελλάκι, ἀνοίγει</p><p>τήν πόρτα σιγά-σιγά καὶ βλέπει τόν Λεπρό Νικηφόρο νά αἰωρεῖται ὡς</p><p><br /></p><p>ἕνα μέτρο πάνω ἀπό τὴ γῆ καὶ μέ τά χέρια ὑψωμένα νά προσεύχεται.</p><p>Τό πρόσωπό του ἔλαμπε περισσότερο κι ἀπό τὸν ἥλιο.</p><p>Ὁ π. Νικηφόρος ζοῦσε μὲ γνήσια ὑπακοή, μὲ νηστεία αὐστηρή,</p><p>ἐργαζόμενος στοὺς κήπους.</p><p>Ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος ἐκοιμήθη στίς 4 Ἰανουαρίου 1964 και</p><p>ἑορτάζεται στις 4 Ἰανουαρίου. Τὰ ἅγιά του λείψανα εὐωδιάζουν.</p><p>Ὁ πατήρ Εὐμένιος καὶ ἄλλοι πιστοί ἀνέφεραν πολλές περιπτώσεις,</p><p>κατά τὶς ὁποῖες ἔγιναν θαύματα ἀπό τον ἅγιο Νικηφόρο. Ὑπάρχουν</p><p>ἐπίσης πολλές μαρτυρίες ὅτι ὁ Ἅγιός μας εἶχε δεχθεῖ ἀπό τὸ Πανάγιον</p><p>Πνεῦμα τὸ χάρισμα τῆς διορατικότητας καθώς καὶ πλῆθος ἄλλων</p><p>χαρισμάτων. Πλεῖστα θαύματά του εἶναι καταγραμμένα, ἀφοῦ καὶ</p><p>σήμερα ὁ ἅγιος βοηθεῖ ὅποιον ἔχει ἀνάγκη. Δίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα</p><p>ζῶσι.</p><p>Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, μέ Συνοδική Πράξη τῆς 3ης</p><p>Δεκεμβρίου τοῦ 2012, κατέταξε τόν Ὅσιο Νικηφόρο τόν Λεπρό τόν</p><p>Θαυματουργό στό Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.</p><p><br /></p><p>Ἀπολυτίκιον Ὁσίου Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ</p><p>Νικηφόρου Ὁσίου, τοῦ λεπροῦ τὰ παλαίσματα, καὶ τὴν ἐν ἀσκήσει</p><p>ἀνδρείαν, κατεπλάγησαν Ἄγγελοι· ὡς ἄλλος γὰρ Ἰὼβ τὰ ἀλγεινά,</p><p>ὑπέμεινε δοξάζων τὸν Θεόν, νῦν δὲ δόξῃ ἐστεφάνωται παρ’ Αὐτοῦ,</p><p>θαυμάτων διακρίσεσιν. Χαίροις τῶν Μοναστῶν χειραγωγέ, χαίροις</p><p>φωτὸς ὁ πρόβολος· χαίροις ὁ εὐωδίας χαρμονήν, προχέων ἐκ</p><p>λειψάνων σου.</p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-74226040497715550582024-01-30T05:54:00.000-08:002024-01-30T05:54:43.021-08:00Μονή Χιλανδαρίου<p> Στέλιος Παπαντωνίου, φιλόλογος</p><p>Μονή Χιλανδαρίου</p><p>Ἡ Ἱερά Πατριαρχική καὶ Σταυροπηγιακή Μονή Χιλανδαρίου εἶναι μία ἀπό τὶς εἴκοσι μονές τοῦ Ἁγίου</p><p>Ὄρους, σερβικό μοναστήρι, ποὺ μοιάζει ἐξωτερικά μὲ μεσαιωνικό κάστρο μὲ τοὺς πύργους του.</p><p>Μέγιστη ἡ σημασία τῆς μονῆς γιὰ τὴ Σερβική Ἐκκλησία καὶ τοὺς Σέρβους, ἀφοῦ ἀπό αὐτήν, τὴν Ἱστορία,</p><p>τὴ δράση καὶ τὸν πνευματικό θησαυρό της μεταδίδεται ἡ χριστιανική πνευματικότητα στη Σερβία.</p><p>Ἀναγνωρισμένη ἡ ἀξία της παγκοσμίως, γι’ αὐτό καὶ περιλαμβάνεται στὸν κατάλογο τῆς παγκόσμιας</p><p>κληρονομιᾶς τῆς Οὐνέσκο.</p><p>Τὸ ὄνομά της παραπέμπει στὸν ἁγιορείτη μοναχό Γεώργιο Χιλανδάριο, (χελάνδιο σημαίνει καραβάκι)</p><p>ἱδρυτή καὶ κτήτορα τῆς προγενέστερης Μονῆς τοῦ 11 αἰῶνα, ποὺ ἐγκαταλείφθηκε.</p><p>Σημαντικός γιὰ τὴ μονή εἶναι ὁ 12 ος αἰώνας, ὅταν ὁ γιὸς τοῦ ἡγεμόνα τῆς Σερβίας Στέφανου Α΄Νεμάνια,</p><p>ὁ Ράτσκο, ἀπέδρασε ἀπό τὸ παλάτι. Οἱ στρατιῶτες ἀπεσταλμένοι τοῦ πατέρα τὸν βρῆκαν στὸ Ἅγιον</p><p>Ὄρος. Γιὰ νὰ μὴ συλληφθεῖ, παρεκάλεσε καὶ τὸν ἔκαμαν μοναχό. Κάλεσε στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ τὸν</p><p>πατέρα του καὶ ἔτσι ἡ μονή Χιλανδαρίου σχετίζεται μὲ τοὺς δύο αὐτούς ἡγεμόνες τῆς Σερβίας. Ὡς</p><p>μοναχοί, ὁ μὲν υἱός πῆρε τὸ ὄνομα Σάββας, ὁ δὲ πατέρας, ὑποτακτικός τοῦ γιοῦ του, τὸ ὄνομα Συμεών,</p><p>ἀμφότεροι ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ Συμεών εἶναι ὁ πρῶτος μυροβλήτης μοναχός.</p><p>Ἡ μονή κατέχει τὴν πέμπτη θέση στὴν ἱεραρχία τῶν μονῶν καὶ εἶναι βασιλική μονή, ἀφοῦ σχετίζονται</p><p>μὲ αὐτήν βασιλεῖς καὶ ἀνώτατοι ἀξιωματοῦχοι, Βυζαντινοί αὐτοκράτορες, Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρῶσοι, οἱ</p><p>ὁποῖοι τὴν προστάτευαν κατά τὶς περιόδους κινδύνου.</p><p>Ἐνῶ πατέρας καὶ γιὸς ζοῦσαν ὡς μοναχοί στὴ μονή Βατοπαιδίου, ζήτησαν ἀπό τὸν αὐτοκράτορα Ἀλέξιο</p><p>Γ΄ Άγγελο νὰ προσφέρει ὡς δῶρο στοὺς Σέρβους τὴν ἐγκαταλειμμένη μονή τοῦ Χιλανδαρίου. Ὡς τὸ</p><p>1199 ὁ Συμεών καὶ ὁ Σάββας ἔκτισαν τὸν πρῶτο ναό τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου (κεντρικός ναός), τὸν</p><p>Πύργο τοῦ Ἁγίου Σάββα, τὸν Πύργο τοῦ Κωδωνοστασίου καὶ τὸ κελί τοῦ Ἁγίου Συμεών. Τὸ 1199 ὁ</p><p>Συμεών ἐξέδωσε ὡς κτήτορας τὸ «Καταστατικό τῆς Μονῆς» τὸ ὁποῖο ἔγραψε ὁ Σάββας.</p><p>Μὲ χρυσόβουλλο τοῦ Ἀλεξίου Γ΄ Άγγέλου ἡ Μονή Χιλανδαρίου ἐξισώνεται μὲ τὶς ὑπόλοιπες μονές τοῦ</p><p>Ἁγίου Ὄρους. Σταδιακά προσαρτῶνται στὴ μονή πολλές ἄλλες μικρότερες ἱστορικές μονές. Ὁ μοναχός</p><p>Συμεών πέθανε στὶς 13 Φεβρουαρίου 1199 καὶ ἐνταφιάστηκε στὸν παλαιό ναό τῆς Μονῆς. Ὅταν</p><p>παρέστη ἀνάγκη νὰ μετακινήσει ὁ Σάββας τὰ λείψανά του γιὰ νὰ τὰ πάρει στὴ Σερβία, ὁ Συμεών</p><p>ὑποσχέθηκε καθ’ ὕπνους στὸν ἡγούμενο τῆς Μονῆς νὰ τὸν ἀφήσει νὰ μεταφέρει τὰ λείψανα, καὶ ἀπό</p><p>τὸν τάφο του ὑποσχέθηκε νὰ βλαστήσει κλῆμα- ποὺ ὑπάρχει ὡς σήμερα- καὶ τοῦ ὁποίου τὰ σταφύλια</p><p>θεωροῦνται θαυματουργά γιὰ τὰ ἄτεκνα ζευγάρια.</p><p>Ἀκολουθεῖ ἡ ἐποχή τῶν σταυροφόρων, ποὺ προκαλοῦν μεγάλες καταστροφές γενικά στὸ Ἅγιον Ὄρος.</p><p>Ἔτσι ὁ Σάββας τὸ 1214 φεύγει ὁριστικά ἀπό τὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ μεταφέρει τὰ λείψανα τοῦ πατέρα του</p><p>ἀπό τὸ Χιλανδάρι στὴ Σερβία.</p><p>Μετά ἀπό τὸ τελευταῖο ταξίδι του στὴν Παλαιστίνη, ὁ Σάββας ἔφερε ἀπό τὴν Μονή τοῦ Ἁγίου Σάββα</p><p>τοῦ Ἡγιασμένου καὶ δώρισε στὸ Χιλανδάρι τὴν παλαιότερη καὶ πιὸ γνωστή εἰκόνα τῆς μονῆς, τὴν</p><p><br /></p><p>«Παναγία Τριχεροῦσα». Αὐτή ἀνῆκε στὸν Ἰωάννη τὸν Δαμασκηνό. Ὅταν ἄπιστοι τοῦ ἀπέκοψαν τὸ χέρι,</p><p>ὁ Ἰωάννης ἔμεινε προσευχόμενος στὴν Παναγία ἡ ὁποία τοῦ κόλλησε τὸ χέρι, καὶ αὐτός πρόσθεσε στήν</p><p>εἰκόνα ἕνα ἀκόμα χέρι ἀσημένιο. Παραδόσεις σχετίζουν την Παναγία την Τριχεροῦσα καὶ μέ τὶς</p><p>ἐκλογές ἡγουμένου στὴ μονή. Ἡ Παναγία θεωρείται ἡ ἡγουμένη καὶ τῆς μονής καὶ ὅλου τοῦ Ἁγίου</p><p>Ὄρους. Μὲ τὴν ἐκλογή ἡγουμένου σχετίζεται ἐπίσης τὸ αὐτοκρατορικό σκῆπτρο, τὸ ὁποῖο παραμένει</p><p>στὴ Μονή καὶ ἐπιβεβαιώνει τὴν ἔγκριση τῶν ἐκλογῶν ἀπό τὸν Βυζαντινό αὐτοκράτορα.</p><p>Τὸ Χιλανδάρι βοήθησε σημαντικά ὁ βασιλιάς Μιλούτιν, τῆς δυναστείας Νεμάνια (ἅγιος, ἑορτάζεται 30</p><p>Οκτωβρίου) ὁ ὁποῖος γύρω στὸ 1320 ἔκτισε στήν θέση τοῦ παλαιοῦ νέο μεγαλοπρεπέστερο ναό τῶν</p><p>Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, ὁ οποίος καὶ διατηρεῖται ὡς σήμερα καὶ εἶναι τὸ «καθολικό» τῆς Μονῆς.</p><p>Τὴν περίοδο τῆς τουρκοκρατίας ἀρκετοί μοναχοί ἐγκατέλειψαν τὴν Μονή. Ἡ κατάσταση</p><p>ὁμαλοποιήθηκε μόνο μὲ τὴν ἔκδοση φιρμανίου τοῦ ΣουλτάνουΜωάμεθ Β΄ τοῦ Πορθητῆ το 1457 μὲ τὸ</p><p>ὁποῖο κατοχυρώθηκε καὶ πάλι ἡ αὐτονομία καὶ τὰ δικαιώματα ὅλων τῶν μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους.</p><p>Μετά καὶ τὴν ὁριστική κατάκτηση ὅλης τῆς Σερβίας, ἡ μονή ἀναζήτησε νέους ἰσχυρούς προστάτες καὶ</p><p>βοήθεια ἀπό ἄλλες χῶρες, ἰδιαίτερα ἀπό τὸν Ἰβάν τὸν Τρομερό τῆς Ρωσίας.</p><p>Ὁ τσάρος ζήτησε ἀπό τὸν Σουλτάνο περισσότερα δικαιώματα γιὰ τὴν Μονή, ἔστειλε μεγάλη οἰκονομική</p><p>βοήθεια καὶ πολύτιμα δῶρα.</p><p>Τὸν 17ο αἰῶνα μειώθηκε ὁ ἀριθμός τῶν Σέρβων μοναχῶν καὶ τὸ κενό κατέλαβαν Ἕλληνες καὶ</p><p>Βούλγαροι, ἐνῶ παρακμή διαπιστώνεται καὶ τὸν 18ο αἰῶνα μετά τὴν καταστροφική πυρκαγιά τοῦ 1722.</p><p>Τὴν ἐποχή αὐτή ἡ μονή οὐσιαστικά κατοικοῦνταν μόνο ἀπό Βουλγάρους μοναχούς.</p><p>Ἡ μονή δοκιμάστηκε καὶ πάλι τὸ 1891 ἀπό πυρκαγιά.</p><p>Στὴν ἀρχή τοῦ 19ου αἰώνα δημιουργείται τὸ νέο Σερβικό κράτος μὲ ἀποτέλεσμα τὴν αὔξηση τοῦ</p><p>ἀριθμοῦ τῶν Σέρβων μοναχῶν.</p><p>Στὸ δεύτερο μισό τοῦ 19ου αἰώνα καταγράφεται διαμάχη Σέρβων καὶ Βουλγάρων μοναχῶν γιὰ τὴν</p><p>ἡγουμενία τῆς Μονῆς. Στὴν ἀρχή τοῦ 20 οῦ αἰώνα οἱ Σέρβοι μοναχοί ἀποτελοῦν τὴν πλειοψηφία.</p><p>Ἡ τελευταία πυρκαγιά καὶ ἡ ἀποκατάσταση</p><p>Στὶς 3 πρὸς 4 Μαρτίου 2004 πυρκαγιά ἔκαψε πάνω ἀπό τὸ μισό τῶν κτιρίων τῆς Μονῆς.</p><p>Ἡ ἀποκατάσταση τῶν ὑλικῶν καταστροφῶν ἄρχισε ἀμέσως. Στὴν πορεία τῶν ἐργασιῶν διαπιστώθηκε</p><p>πὼς μαζί μὲ τὰ κτίρια ποὺ ἔπρεπε ἐκ νέου νὰ κτισθοῦν ἔπρεπε νὰ ἀνακαινισθοῦν καὶ τὰ ὑπόλοιπα.</p><p>Τὸ σερβικό κράτος πλήρωσε ἐξολοκλήρου τὰ ἀπαιτούμενα χρήματα γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τοῦ ἱεροῦ</p><p>τῆς Μονής. </p><p>Καθολικό, Κειμήλια</p><p>Τὸ Καθολικό τῆς μονῆς Χιλανδαρίου, ποὺ κτίσθηκε γύρω στὸ 1293 εἶναι ἀφιερωμένο στὰ Εἰσόδια τῆς</p><p>Θεοτόκου καὶ ἀποτελεῖ ἕναν ἀπό τοὺς ὡραιότερους ναούς τοῦ Ἁγίου Ὄρους.</p><p>Ἀπό τὸ ἀρχικό, διατηρείται τὸ θαυμάσιο δάπεδο ἀπό λευκό μάρμαρο μ&#39; ένα μεγάλο σταυρό στὴ μέση,</p><p>περιβαλλόμενο ἀπό ψηφιδωτές ταινίες διαφόρων πετρωμάτων. Ἡ τοιχογράφησή του συνδέεται μὲ τὴ</p><p><br /></p><p>Μακεδονική σχολή καὶ εἶναι τῶν ζωγράφων Εὐτυχίου και Μιχαήλ, γύρω στα 1313. Ἀξιόλογο εἶναι</p><p>ἐπίσης τὸ ξυλόγλυπτο τέμπλο τοῦ 1774.</p><p>Ἐδώ ἀκόμα βρίσκεται ὁ ἀρχικός τάφος τοῦ Ἁγίου Συμεών καὶ πάνω ἀπό αὐτόν βρίσκεται ἡ ἐπάργυρη</p><p>σαρκοφάγος ἀπό τὸ 1973. Ἡ παλαιά ξύλινη σαρκοφάγος βρίσκεται στὸ σκευοφυλάκιο τῆς μονῆς. Στὴ</p><p>μονή ὑπάρχουν δύο σταυροί μὲ Τίμιο Ξύλο, κομμάτια ἀπό τὸ ἀκάνθινο στεφάνι καὶ τὸ καλάμι τοῦ</p><p>Ἰησού, ἴχνη αἵματός Του, τὸ Ἅγιο Μανδήλιο, μέρος ἀπό τὸ σάβανο καὶ Ἅγιο μύρο του Ιησού,</p><p>μικρές πέτρες τοῦ Γολγοθά, τὸ λιβάνι καὶ ἡ σμύρνα ποὺ πρόσφεραν οἱ Μάγοι στον Ιησού,</p><p>ἱερά λείψανα Ἁγίων, ὀκτώ θαυματουργές εἰκόνες τῆς Παναγίας καὶ ἄλλα ἱερά κειμήλια.</p><p>Ἡ βιβλιοθήκη τοῦ μοναστηριού εἶναι πλουσιότατη σὲ κώδικες καὶ βιβλία, πλούσιο ἐπίσης εἶναι τὸ ἱερό</p><p>σκευοφυλάκιο ὅπως καὶ τὸ εἰκονοφυλάκιο.</p><p>Στέλιος Παπαντωνίου</p><p>φιλόλογος</p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-80130435089115362552024-01-30T05:51:00.000-08:002024-01-30T05:51:07.021-08:00Γρηγόριος ο Θεολόγος και η β Οικουμενική <p> Στέλιος Παπαντωνίου</p><p>Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος και ἡ Β΄ Οἰκουμενική Σύνοδος </p><p>Ἡ πρώτη ἐν Νικαία Οἰκουμενική Σύνοδος μᾶς ἔδωσε τό ἀκόλουθο Σύμβολο τῆς Πίστεως:</p><p>« Πιστεύομεν εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, πάντων ὁρατῶν τε καί ἀοράτων ποιητήν.</p><p>Καί εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν γεννηθέντα ἐκ τοῦ Πατρός μονογενῆ,</p><p>τουτέστιν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Πατρός, Θεόν ἐκ Θεοῦ, φῶς ἐκ φωτός, Θεόν ἀληθινόν ἐκ Θεοῦ</p><p>ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί δί΄ οὗ τά πάντα ἐγένετο, τά τε ἐν τῷ</p><p>οὐρανῷ καί τά ἐν τῇ γῆ﮲ τόν δί΄ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν</p><p>κατελθόντα καί σαρκωθένα καί ἐνανθρωπήσαντα, παθόντα καί ἀναστάντα τῆ τρίτη ἡμέρα, καί</p><p>ἀνελθόντα εἰς τούς οὐρανούς, καί ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός καθήμενον καί ἐρχόμενον κρῖναι ζῶντας</p><p>καί νεκρούς. Καί εἰς τό Ἅγιον Πνεῦμα. Τούς δέ λέγοντας &#39;ἦν ποτε ὅτε οὐκ ἦν’, καί &#39;πρίν</p><p>γεννηθῆναι οὐκ ἦν,’ καί ὅτι &#39;ἐξ οὐκ ὄντων ἐγένετο&#39; , ἤ &#39;ἐξ ἑτέρας ὑποστάσεως ἤ οὐσίας&#39;</p><p>φάσκοντας εἶναι, ἤ &#39;κτιστόν&#39; ἤ &#39;τρεπτόν&#39; ἤ &#39;ἀλλοιωτόν&#39; τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, ἀναθεματίζει ἡ</p><p>καθολική καί ἀποστολική Ἐκκλησία.»</p><p>Ἀπό τά πιὸ πάνω φαίνεται πώς, ἐνῶ εἶχε ἀναλυθεῖ τό περί τοῦ Υἱοῦ δόγμα, οἱ Πατἐρες δὲν</p><p>εἶχαν ἐμβαθύνει στὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γι’αὐτό καὶ συνεχίστηκαν οἱ ἔριδες στὴν Ἐκκλησία.</p><p>Ἕνα ἄλλο ζήτημα ποὺ ἔπρεπε νὰ λυθεῖ, ἐκτός ἀπό τὴν συμπλήρωση τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως</p><p>ἦταν ἡ πλήρωση τῆς κενῆς θέσης τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία ὡς Νέα</p><p>Ρώμη ἦταν δευτέρα τῆ τάξει μετά τὴν πρώτη Παλαιά Ρώμη. Ὁ ἀρχιεπισκοπικός θρόνος τῆς</p><p>Κωνσταντινουπόλεως ἦταν ἀνεξάρτητος καὶ δὲν ὑπήγετο στὴν ἐπισκοπή Ἡρακλείας τῆς</p><p>Θράκης. Ἦταν ἀνεξάρτητη καὶ αὐτόνομη τοπική ἐκκλησία. Τοῦτο σημαίνει πὼς δὲν ἴσχυε</p><p>γι’αὐτήν τὸ μεταθετὸν ﮲ θὰ μποροῦσε δηλαδή νὰ τοποθετηθεῖ ἱεράρχης ἄλλης ἐπισκοπῆς καὶ</p><p>νὰ μὴν θεωρεῖται πὼς ἔχει μετατεθεῖ ἀπό μιὰ σὲ ἄλλη μητρόπολη, ἀφοῦ ἡ Κωνσταντινούπολη</p><p>δὲν ὑπήγετο σε μητρόπολη. Ἡ ἐκλογή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως γινόταν από</p><p>τὸν κλῆρο καὶ τὸν λαό μὲ ὑπόδειξη τοῦ αὐτοκράτορα, ἐνῶ ἡ χειροτονία ἀπό τοὺς ἐπισκόπους</p><p>τῆς Θράκης καὶ τῆς Βιθυνίας καὶ ἄλλους ποὺ ἐνδημοῦσαν στὴν Κωνσταντινούπολη, γι’αυτό καί</p><p>ἡ Σύνοδος γιὰ τὴν ὁποία ὁ λόγος θεωρεῖται ἀπό μερικούς ὄχι οἰκουμενική ἀλλ’ «ἐνδημοῦσα».</p><p>Ἡ Δ΄Οἰκουμενική Σύνοδος ὅμως τὴν ἀναγνώρισε ὡς Οἰκουμενική.</p><p>Τὴν Σύνοδο συγκάλεσε ὁ Θεοδόσιος (381), πού ὑποστήριζε τούς ὀρθοδόξους Ἀντιαρειανιστές.</p><p>Σ’αὐτήν δὲν εἶχαν κληθεῖ ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι. Δύο σημαντικά προβλήματα ἦταν πρῶτον ἡ</p><p>πλήρωση τοῦ θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως και δεύτερον οἱ αἱρέσεις, τά κατάλοιπα τοῦ</p><p>Ἀρειανισμοῦ, οἱ Πνευματομάχοι και οἱ Ἀπολιναριστές. Τὸ δεύτερο θέμα γιὰ τὸν Θεοδόσιο δὲν</p><p>ἦταν μόνο θεολογικό καὶ ἐκκλησιαστικό ἀλλά καὶ πολιτικό, ἀφοῦ ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας τῶν</p><p>Ὀρθοδόξων σήμαινε καὶ τὴν ἑνότητα τοῦ κράτους. Ἔτσι ἡ Σύνοδος εἶχε δύο κύκλους ἐργασιῶν,</p><p>μὲ διαφορετική σύνθεση τῶν μελῶν τὴν κάθε φορά. Στὶς πρῶτες συνεδρίες δὲν προσκλήθηκαν</p><p>οἱ ἐπίσκοποι τῆς Δύσεως, τῆς Αἰγύπτου, Λιβύης και Πενταπόλεως, τοῦ Άνατολικοῦ Ἰλλυρικοῦ</p><p><br /></p><p>καὶ οἱ ἀκραῖοι Ἀρειανόφρονες, οἱ Μακεδονιανοί, οἱ λοιποί Πνευματομάχοι, καί οἱ</p><p>Ἀπολιναριστές.</p><p>Πρόεδρος τῆς Συνόδου ὁρίστηκε ὁ Μελέτιος Ἀντιοχείας, ὁ ὁποῖος ὑποστήριζε τὸν Γρηγόριο τὸν</p><p>Θεολόγο ὡς ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, ἐνῶ ὁ Πέτρος Ἀλεξανδρείας προέβη σὲ</p><p>ἀντικανονική χειροτονία τοῦ Μαξίμου τοῦ Κυνικοῦ, ἀλλά καὶ δὲν ἀναγνώριζε τὸν Μελέτιο ὡς</p><p>κανονικό ἀρχιεπίσκοπο Ἀλεξανδρείας, γι’ αὐτό μεγάλη σύγχυση ἐπικρατοῦσε στὴ Σύνοδο.</p><p>Ὁ αἰφνίδιος ὅμως θάνατος τοῦ Μελετίου ὁδήγησε στὴν προεδρία τῆς Συνόδου τὸν Γρηγόριο</p><p>τὸν Θεολόγο. Ἡ Σύνοδος μὲ τὸν πρῶτο της κανόνα εἶχε δηλώσει τὴν ἐμμονή της στὸ Σύμβολο</p><p>τῆς Νικαίας καὶ εἶχε ἐπικυρώσει τὴν καταδίκη τῶν σημαντικοτέρων αἱρέσεων.</p><p>Γιὰ νὰ ἐφαρμοστοῦν ὅμως στὴν πράξη ὅλες οἱ ἀποφάσεις της, ἔπρεπε νὰ κληθοῦν καὶ οἱ</p><p>ἐπίσκοποι τῆς Αἰγύπτου καὶ τοῦ Ἰλλυρικοῦ. Μὲ τὸν ἐρχομό τους ὅμως προκλήθηκαν ἄλλα</p><p>προβλήματα, ποὺ ἀνάγκασαν τὸν εὐαίσθητο Γρηγόριο, αἰσθανόμενο πὼς μερικοί δὲν τὸν</p><p>ἤθελαν, νὰ δώσει τὴν παραίτησή του.</p><p>Σημαντικό ἔργο τῆς Συνόδου ἦταν ὄχι ἡ κατάθεση νέου Συμβόλου Πίστεως ἀλλά ἡ συμπλήρωσή</p><p>του, γι’ αὐτό καὶ ἀναφερόμαστε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως Νικαίας- Κωνσταντινουπόλεως. (Β΄</p><p>Οἰκουμενική Σύνοδος). Τοῦτο ἐκθέτει μὲ σαφήνεια τὴ σχέση μεταξύ τῶν προσώπων τῆς Ἁγίας</p><p>Τριάδος. Ἀντιμετωπίζει τὶς αἱρέσεις τῶν Ἀρειανιστῶν, μέ τούς διαφόρους ἐκπροσώπους τους,</p><p>καθώς καί τῶν Πνευματομάχων, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνταν τὴν θειότητα τοῦ Λόγου καί τοῦ Ἁγίου</p><p>Πνεύματος.</p><p>Τό σύμβολο τῆς Νίκαιας-Κωνσταντινουπόλεως ἀπαρτίζεται ἀπό τὰ πρῶτα πἐντε ἄρθρα ἀπό τό</p><p>δογματικό σύμβολο τῆς Νίκαιας, ἐνῶ τά ὑπόλοιπα ἑπτά προέρχονται ἀπό τὴ Σὐνοδο τῆς</p><p>Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἐπικυρώθηκε ἀπό τήν Δ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο.</p><p>Κύριοι διαμορφωτές τοῦ Συμβόλου θεωροῦνται οἱ Καππαδόκες Πατέρες, εἰδικὰ ὁ Μέγας</p><p>Βασίλειος καί ὁ Γρηγόριος Θεολόγος. Ὀ Γρηγόριος Νύσσης θεωρεῖται ἐπίσης συντάκτης καί</p><p>διαμορφωτής τοῦ συμβόλου.</p><p>Οἱ προσθῆκες τοῦ Συμβόλου κατά τὴ Β΄ Οικουμενική Σύνοδο εἶναι οἱ ἐκφράσεις «σαρκωθέντα</p><p>ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου», «σταυρωθέντα ὑπέρ ἡμῶν ἐπί Ποντίου</p><p>Πιλάτου», «καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός», «οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος», «εἰς μίαν</p><p>ἁγίαν καθολικήν καὶ ἀποστολικήν εκκλησίαν, ὁμολογοῦμεν ἕν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν,</p><p>προσδοκῶμεν ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».</p><p>Το 8ο άρθρο αναφέρει «Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς</p><p>ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν</p><p>διὰ τῶν προφητῶν».</p><p>Συμπερασματικά, δύο μεγάλα ἔργα ἐπεράτωσε ἡ Β΄Οἰκουμενική Σύνοδος, ἐπλήρωσε τὀν</p><p>θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως μὲ τὸν Γρηγόριον τὸν Θεολόγον, ὁ ὁποῖος ὅμως ἀπεσύρθη</p><p>προτιμώντας τὴν ἡσυχαστική καὶ στοχαστική ζωή καὶ συμπλήρωσε τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως τῆς</p><p>Νικαίας μὲ ἰδιαίτερη ἔμφαση στὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὥστε νὰ εἰρηνεύσει ἡ Μὶα Ἁγία</p><p>Καθολική καὶ Ἀποστολική Ἐκκλησία.</p><p>Βοηθήματα</p><p><br /></p><p>Βλασίου Ιω. Φειδᾶ, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία</p><p>Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἅπαντα τὰ Ἔργα, Ἐπιστολές</p><p>Στυλιανοῦ Γ. Παπαδοπούλου, Ὁ Πληγωμένος Ἀετός (Γρηγόριος ὁ Θεολόγος) Ἀποστολική Διακονία</p><p>Σύμβολο τῆς Πίστεως, Βικιπαίδεια</p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-72839411260819049652024-01-26T23:54:00.000-08:002024-01-26T23:54:36.783-08:00ναυαγοί<p> <span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">ΝΑΥΑΓΟΙ</span></p><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Οι κέδροι του Λιβάνου δοξολογούσι Σε</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Μελλοθάνατοι ναυαγοί παρακαλούσι Σε</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Σπονδή στο κύμα το νερό</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Μαρκαρισμένο Λίβανο</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Εκ <span style="font-family: inherit;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a></span>Συρίας ήλθον</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Μα δεν κατήλθον</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Μωρά στ’ αγκάλια των γονιών</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Μαραμένα χείλη στον ανθό</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Σαπιοκάραβο στο κύμα</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Είκοσι ώρες είπασιν</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Εφτά ημέρες κάμασιν</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Και περιμένουν πληρωμήν</div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Άμα τη παραλαβή.</div>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-34259719898794545052024-01-26T23:49:00.000-08:002024-01-26T23:49:05.475-08:00τα μέτρα<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ΤΑ ΜΕΤΡΑ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Από όλα τα
μέτρα που προσφέρει ο πρόεδρος στους τουρκοκύπριους (που μας υπενθυμίζει πως είναι
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κι αυτοί πολίτες της Κυπριακής
Δημοκρατίας, θέλω κι εγώ θέλω κι εγώ, πολίτης χωρίς υποχρεώσεις, με μόνο
δικαιώματα, στα οποία κατά καιρούς προστίθενται και άλλα και άλλα από τους
γαλαντόμους προέδρους μας) από όλα λοιπόν τα δικαιώματα μου άρεσαν εκείνα τα
ξυδάτα, αγγουράκια αθασούθκια πιπερούδκια ξυδάτα, να μας φέρνουν να τραβούμε
καμιά σαν θυμώνουμε και να την τσιλλούμε με το ξυδάτο, κι ύστερα καφέ΄ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τώρα μας έλειψε ο καφές; Τόσους και τόσους με
τόσες πολλές μηχανές κατασκευής του καφέ και τόσους ντελιβεράδες να σου φέρνουν
τον πρωινό, απογευματινό, όπου κι αν είσαι, ο καφές μας έλειπε από τα Κατεχόμενα;
Ας είναι. Την μολοχία ακουστά την είχα, μου άρεσε το όνομα, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέχρι που είδα τελευταία ολόκληρη συζήτηση στο
φέιζπουκ γι’ αυτήν. Τώρα θα μας έρχεται κι αυτή από τα Κατεχόμενα, οπότε κι
εμείς οι τρεις στον καφενέ, ξυδάτα μολοχία και καφέ, βρε δε βαριέ βρε δεν βαριέσαι
αδελφέ. (Αδέλφια μου αλήτες, σύνοικοι και συμπολίτες!!!)<o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-46821926857004484352024-01-24T02:13:00.000-08:002024-01-24T02:13:15.105-08:00περί παραδείσου<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">ΠΕΡΙ
ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Τον παράδεισο
τον γνωρίσαμε, τον ζήσαμε σε τόπο και χρόνο κι εκεί τον μεταθέτουμε, στην
παιδική ηλικία και στην κατεχόμενη γη μας, στις γειτονιές, στα χωριά και στις πόλεις
μας, μια κόλαση τώρα, όπου ανοίγουν το στόμα οι πέτρες και μιλούν, ο Πενταδάκτυλος
βροντοφωνάζει κάθε μέρα, κι ακολουθεί το ερώτημα, πώς ν’ ακούσουμε στην κόλασή
μας, αφού χάσαμε τα αυτιά, χάσαμε την ικανότητα να ακούμε τη φωνή της Πατρίδας,
δεν συλλαμβάνουμε τον πόνο του τόπου, κι ο χρόνος έμεινε όνειρο και ανάμνηση;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ήταν ο
παράδεισος, γιατί ήμασταν δεμένοι με τον ουρανό και τη γη, με τα δέντρα και τα
ζώα, με τα πουλιά του ουρανού και τις φωλιές τους στα βολίκια, με τη θάλασσα
και τον αέρα, τις εκκλησιές και τα σπίτια στα οποία μπαινοβγαίναμε σαν να ταν
δικά μας, αλλά ήταν, αφού και για τους φίλους το σπίτι μας ήταν και δικό τους
και για τους γείτονες το<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ίδιο, τι
γείτονες που ήταν παραπάνω από συγγενείς.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ειρήνη στον
τόπο και στις καρδιές, η εκκλησιά μας ένωνε, το καφενείο και το γήπεδο που
παίζαμε μπάλα με τα χειροποίητα δίχτυα και τις γραμμές το γύψο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Κι όταν τώρα
βλέπουμε κι ακούμε και διαβάζουμε πώς την κατάντησαν την κατεχόμενη άγια γη,
μια εκμεταλλεύσιμη περιοχή χωρίς ρίζες και ιστορία, με μόνα ρούχα της το μπετόν
και το σίδερο, ξεπουλημένη και μια και δυο στους ξένους, σπίτια αθεμέλιωτα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>που αλλάζουν χέρια για να μη φανεί ποιος
πρώτος είναι ο αρχικλέφταρος, μια βρωμερή κόλαση δοσοληψιών, μαζί τους και
δικοί μας, κι εμείς δεμένα χέρια πόδια, οι πολιτικοί μας δέθηκαν χειροπόδαρα στις
δήθες συνομιλίες και διαβουλεύσεις, και μας δένουν κι εμάς, καλά λεν πόρνη την
πολιτική, που όσο κι αν νοικοκυρεύεται και μακιγιάρεται, στο βάθος της το ξέρει
κι η ίδια, βουλιάζει στην κόλαση, κι ο παράδεισος για πάντα χαμένος για τους
αδύνατους νοητικά και βουλητικά. Το συναίσθημα χέρσο χωράφι από καιρό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;"><o:p> </o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3800720494566443195.post-44036757861273124152024-01-21T23:33:00.000-08:002024-01-21T23:33:50.579-08:00Ο ΡΟΥΛΛΗΣ<p> </p><p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ο ΡΟΥΛΛΗΣ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ο Ρούλλης
ήταν παιδί της γειτονιάς, δίπλα στην εκκλησιά μας καθόταν, μια ευτυχισμένη
κάποτε οικογένεια, με τη γιαγιά, τη μάνα, τον πατέρα, τις αδελφές, ώσπου σιγά
σιγά έφυγαν οι μεγάλοι, η αδελφή παντρεύτηκε στην ξενιτιά, έμεινε με την
Κωνσταντία την μικρή, σ΄ένα σπίτι παλιό αρχοντικό, με τις καμάρες και την
πουρόπετρα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Από μικρός
έδειξε πως δεν έμοιαζε στα άλλα παιδιά, είχε τη δική του σφραγίδα, γύριζε στα
φυλάκια σαν μεγάλωσε και ζητούσε τσιγάρο από τους φαντάρους, δεν μιλούσε πολύ,
ερχόταν στην εκκλησιά τα εσπερινά του Σαββάτου, πάντα η Κωνσταντία όταν έκαμνε
γιορτές τον μνημόνευε, ο μόνος αδελφός, κι αυτή μάνα κι αδελφή, να προσφέρει ό
τι μπορούσε στην εκκλησιά μας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ήταν
υπάκουος στην Κωνσταντία ο Κυπριανός, το όνομά του θύμιζε τη σχέση τους με το
Μένοικο, καταλάβαινε πως από αυτήν εξαρτιόταν, αυτή τον έπλενε, τον σιδέρωνε,
του κρατούσε ζεστό το φαγητό, κι όταν τα Σαββατόβραδα βγαίναν μαζί για καμιά
βόλτα, κάθονταν να απολαύσουν τα καλά της ζωής. Μια μοίρα που την κρατούσαν με
αξιοπρέπεια, αναγνωρισμένη αξία η Κωνσταντία. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Και τώρα
φεύγει ο Ρούλης, το μεγάλο σπίτι φαίνεται ακόμα πιο κενό, η γειτονιά φτωχαίνει,
αυτοί κράτησαν εκεί από γεννησιμιού τους, ακρίτες της Λευκωσίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Ο Θεός να
δίνει δύναμη στην μοναχική πια αδελφή να μακαρίζει τον μικρό αδελφό, τον
Ρούλλη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Συλλυπητήρια
και στην Τασούλα, εκεί που βρίσκεται στην ξενιτιά, και που ποτέ δεν ξέχασε τα
αδέλφια της, καθημερινή σχεδόν σύντροφός τους με τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="el-CY" style="mso-ansi-language: #2000;">Αιωνία σου
η μνήμη, αγαπητέ Κυπριανέ<o:p></o:p></span></p>Στέλιος Παπαντωνίουhttp://www.blogger.com/profile/01678714539121444323noreply@blogger.com