Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΗΜΩΝ

Στέλιος Παπαντωνίου

Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΗΜΩΝ

Η καρδία μου στο φυτώριο
Εύοσμα μικρά και μεγάλα
Γέρνουν τα κεφαλάκια ψιθυρίζουν
Ηλιοτρόπια.

Η αγάπη δεν είναι φτερωτά πουλιά
Σε κενά αέρος

Το κλάμα της Ραχήλ στη Ραμά
Το σπίτι μας ήταν ωραίο
Παίζαμε με τα γειτονόπουλα
Μείναν πίσω γιαγιά και παππούς στο κοιμητήρι.

Η καρδιά δε διανοείται
Σπαράζει, βογκά,
Σφουγγάρια τα δάκρυα
Κι ο θησαυρός κι η καρδιά
Διορύσσονται και κλέπτονται
Στην παρούσα ώρα.

Κύριος οίδε στη μέλλουσα!